دکتر بهرام مبشر، استاد فیزیک و نجوم دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، هدایت تیم پژوهشی‌ای را بر عهده داشته است که در سال 1384 با استفاده از تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا کهکشان‌های نوزاد بزرگ (Big Baby Galaxies) را کشف کردند. به گزارش جام‌جم، حاصل کشف این محقق ایرانی بتازگی از جانب آزمایشگاه جت پیشرانه ناسا در رتبه دومین اکتشاف مهم تلسکوپ اسپیتزر تا به امروز معرفی شد.

تلسکوپ اسپیتزر در سوم شهریور 1382 پرتاب و در مدار خورشید قرار گرفت و تا به امروز بیش از 15 سال به انجام مأموریت در فضا پرداخته است. این تلسکوپ سهم عمده‌ای در پیشبرد برخی از نخستین مطالعات صورت گرفته روی کهکشان‌های تازه تشکیل شده در عالم داشته است. پرتوهای نور تابش‌شده از این کهکشان‌ها، میلیاردها سال طول کشیده تا به زمین برسد. بنابراین اخترشناسان آنها را در حالتی رصد می‌کنند که میلیاردها سال پیش بوده‌اند. شایان ذکر است که نور دورترین کهکشانی که با تلسکوپ اسپیتزر رصد شده است، حدود 4/13 میلیارد سال آن کهکشان را ترک کرده است؛ یعنی کمتر از 400میلیون سال پس از تولد عالم.

یکی از شگفت‌انگیزترین کشفیات در این حوزه تحقیقاتی، ردیابی کهکشان‌های نوزاد بزرگ بوده است؛ کهکشان‌هایی که بسیار بزرگ‌تر و رشدیافته‌تر از چیزی بوده‌اند که دانشمندان از کهکشان‌های تازه تشکیل شده انتظار داشته‌اند. دانشمندان بر این باورند که کهکشان‌های بزرگ و امروزی از ادغام تدریجی کهکشان‌های کوچک‌تر تشکیل شده‌اند. اما کهکشان‌های نوزاد بزرگ نشان می‌دهند مجموعه‌های عظیم ستارگان نیز در اوایل شکل‌گیری عالم نیز وجود داشته است.