به گزارش ایلنا، هر چند بعید نیست این ادعای سرمربی تونسی الدحیل، یک بازی روانی برای درگیر کردن ذهن برانکو باشد. به ویژه که او سیامک نعمتی را در اختیار نخواهد داشت. بازیکنی که اگر چه بازی رفت را به‌عنوان پست هافبک چپ آغاز کرد اما در طول بازی بارها تغییر پست داد و با این همه جابه‌جایی، 5 دریبل موفق داشت.
برای امیدوار ماندن به حضور دوباره پرسپولیس در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان کافی است بازی رفت این تیم برابر الدحیل را از نو ببینیم. جایی که حریف قدرتمند قطری پرسپولیس را هم‌سنگ خود دید و حتی جایی مثل دقت در پاس‌ها از آن عقب افتاد. الدحیل همانی بود که پیش از آن بازی دیده بودیم اما تیم برانکو چهره‌اش دگرگون شده بود.
تیمی که بدبین‌ها بی‌آبرو شدنش در دوحه را پیش‌بینی کرده بودند اما سربلند برگشت. بدون امتیاز اما امیدوار. تیمی که مقابل بهترین تیم این روزهای غرب آسیا مالکیت خود بر توپ را به 5/41 درصد رساند و در موقعیت‌سازی هم چیزی کم از الدحیل نداشت که این را به سرمربی‌اش مدیون است، بابت ریسکی که در تغییر شیوه بازی پرسپولیس به جان خرید.
پرسپولیس می‌توانست دفاع کند و پیش‌بینی‌ها هم همین بود اما برانکو ایوانکوویچ در شبی که هیچ‌کس انتظار نداشت، 2-4-4 خطی مورد علاقه‌اش را به لوزی تغییر داد و چقدر هم موثر بود این تغییر. پرسپولیس در حالی که تنها یک هافبک دفاعی (کمال کامیابی‌نیا) داشت با رسن، نعمتی، نوراللهی، عالیشاه و حتی علیپور حریف را در زمین خودش پرس می‌کرد و با همین حربه توانست الدحیل را مهار کند.
در واقع برانکو به جای اینکه با ایجاد تراکم در یک سوم دفاعی خودی دنبال تخریب ایده‌های الدحیل باشد، به بازیکنانش فرمان پیش‌روی داد و از آنها خواست که دفاع را از زمین حریف آغاز کنند. نتیجه‌اش هم مشخص بود. پرسپولیسی‌ها 29 بار در زمین الدحیل توپ گرفتند اما قطری‌ها تنها 10 بار در زمین پرسپولیس موفق به این کار شدند. آنها در واقع الدحیل را در زمین خودشان حبس کردند که البته با توجه به حضور مهاجمان سرعتی و خطرناک این تیم، ریسک بزرگی به حساب می‌آمد.
حالا دوباره پرسپولیس است و حریفی که پیروزی یک گله در خانه را برای صعود کافی نمی‌داند. این یعنی الدحیل می‌آید که با یک سه امتیاز دیگر، از تهران به نیمه‌نهایی برود. آن‌هم در حالی که نبیل معلول از بازگشت هافبک ملی‌پوش و مصدوم این تیم خبر داده است: «الدحیل در بازی برگشت مقابل پرسپولیس به سطح بهتری خواهد رسید. به ویژه با برگشتن کریم بوضیاف که این اتفاق را راحت‌تر خواهد کرد.»
البته که بوضیاف فاصله‌ای تا بازگشت به میادین ندارد و حضورش کار پرسپولیس را سخت‌تر خواهد کرد اما هیچ بعید نیست که این ادعای سرمربی تونسی الدحیل، یک بازی روانی برای درگیر کردن ذهن برانکو باشد. به ویژه که او سیامک نعمتی را در اختیار نخواهد داشت. بازیکنی که اگر چه بازی رفت را به‌عنوان پست هافبک چپ آغاز کرد اما در طول بازی بارها تغییر پست داد و جایش را با رسن، عالیشاه و نوراللهی عوض کرد و جالب اینکه با این همه جابه‌جایی، 5 دریبل موفق داشت، بیشتر از همه بازیکنان پرسپولیس.
از بدشانسی پرسپولیس اما او محروم شده و برانکو در بازی برگشت دوباره باید در ترکیب تیمش دست ببرد. این تغییر هم چیزی نمی‌تواند باشد جز حضور گادوین منشا در ترکیب اصلی که شاید به اندازه نعمتی موثر نباشد اما لااقل شیوه بازی پرسپولیس را هم تغییر نخواهد داد.
پرسپولیس باز هم باید لوزی بازی کند و احتمالا بازیکنی که نقش سیامک نعمتی بازی رفت را ایفا خواهد کرد، امید عالیشاه خواهد بود. یعنی دوباره از خط حمله تا هافبک چپ عقب می‌آید اما با آزادی عمل بیشتر. این شاید تنها راه باشد برای مهار الدحیل و دومین صعود متوالی به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان که تا پیش از این هیچ تیم ایرانی تجربه‌اش نکرده است.
صعود پرسپولیس هم یک شرط دارد و آن، ریسک دوباره برانکو ایوانکوویچ است برای از کار انداختن خط آتش الدحیل با حملات سریع و پشت سر هم. خوبی پرسپولیس این است که نمی‌خواهد مدام نگران دفاعش باشد اما این را هم باید در نظر گرفت که یوسف العربی رکورد 13/1 گل در هر بازی را در اختیار دارد و الدحیل هم با 136 شوت، شوتزن‌ترین تیم غرب آسیا لقب گرفته است. مورد دیگری که می‌تواند پرسپولیس را به دردسر بیندازد، شکست‌ناپذیری تیم قطری در خانه حریفان است. الدحیل در 15 بازی خارج از خانه اخیرش پیروز شده و حتی یک امتیاز هم به حریفان نداده است!
غیر از این پیروزی‌های صد درصدی، حریف قطری پرسپولیس در بازی‌های خارج از خانه 46 گل زده (9 بار بیش از 2 گل زده) است. 12 گل خورده الدحیل در 15 بازی خارج از خانه اما همان آماری است که می‌تواند پرسپولیس را به پیروزی امیدوار کند. پرسپولیس هم البته تیم دست و پا بسته‌ای نخواهد بود و مهم این است که امتیاز میزبانی و حمایت هوادارانش را هم در این بازی سرنوشت‌ساز دارد و کافی است مثل بازی رفت شجاعانه به میدان برود و مثل بازی با الجزیره، امیدهایش برای صعود را تا سوت پایان بازی زنده نگه داد.
∎
نظر شما