به گزارش ایرنا، در همه جای جهان، تبدیل شدن به یک پزشک یکی از چالش برانگیزترین مسیرهای شغلی است اما در آمریکا، این مسیر طولانی به دلیل هزینه های سنگین تحصیل در دانشگاه می تواند تاثیر بزرگی بر آینده افراد بگذارد.
در آمریکا، نخستین کاری که دانشجویان پس از فارغ التحصیلی انجام می دهند، پیدا کردن شغلی است که بتوانند قسط های دانشگاه که به راحتی به ده ها هزار دلار می رسد، پرداخت کنند.
مساله برای دانشجویان پزشکی اینجاست که وقتی به مرحله دستیاری می رسند، جای خالی برای پذیرش آنها وجود ندارد و باید در صف انتظار بمانند. این مرحله که به پایان می رسد، مشغول شدن به کار در منطقه ای که مورد نظر فارغ التحصیلان باشد هم آسان نیست.
خیلی از فارغ التحصیلان دوست دارند در شهرهای بزرگتر و ترجیحا در مناطق خوب شهر مشغول به کار شوند اما خیلی ها جلوتر از آنها هستند که خود باید با پزشکانی که سال ها سابقه دارند، رقابت کنند.
تارنمای ان بی سی نیوز آمریکا به تازگی خبر داده است که علاقه دانش آموزان به انتخاب رشته پزشکی در این کشور رو به کاهش گذاشته و از سوی دیگر بسیاری از کسانی که در پایان دوره پزشکی و در مرحله دستیاری یا حتی پس از این مرحله هستند، این رشته را کنار می گذارند.
یک گزارش تازه از انجمن کالج های پزشکی آمریکا هم پیش بینی کرده است که تا سال 2030 میلادی، این کشور می تواند با کمبود 42 هزار و 600 تا 121 هزار و 300 پزشک روبرو شود.
انتشار چنین آمارهایی واکنش مسئولان در این کشور را به دنبال داشته است. از جمله دانشگاه نیویورک اعلام کرده برای همه دانشجویان مدرسه پزشکی خود هزینه تحصیل رایگان ارائه می دهد تا تعداد بیشتری دانشجو را به جذب شدن به این رشته تشویق کند.
اما مساله کمبود پزشک تنها به بخش ورود به این رشته مرتبط نیست، بلکه آمارها در آمریکا نشان می دهد تعداد قابل توجهی از پزشکان این حرفه را در میانه راه کنار گذاشته و سراغ کار دیگری می روند که می تواند حتی کاملا بی ربط به حوزه پزشکی باشد.
دکتر آمی باکستر، یک پزشک آمریکایی به ان بی سی نیوز می گوید:پس از 20سال، پزشکی راترک کردم و هیچکدام از همکاران من تعجب نکردند. در واقع، همه آنها می گفتند که آرزو می کنند که بتوانند همین کار را انجام دهند.
بنابه این گزارش، پیچیدگی های اداری که بر عمل اصلی پزشک تاثیر منفی دارد، یکی از عوامل ایجاد نارضایتی در میان پزشکان بوده است.
یکی از مسایل در این خصوص، پیچیدگی های پرونده سلامت الکترونیکی (EHR) است.
این سامانه رایانه ای با وجود مزایای آن، در سال های اخیر زمینه ساز نارضایتی در میان پزشکان بوده است به گونه ای که نسخه دیجیتالی از پرونده بیمار را در زمان واقعی در اختیار پزشک، در مرکز درمانی مرتبط با آن سامانه قرار می دهد. این پرونده شامل سابقه بیمار، تشخیص، داروها، برنامه های درمان، آلرژی ها، تصاویر رادیولوژی، و آزمایش ها و نتایج آنهاست.
بر اساس قانون بهداشت بالینی آمریکا، پزشکان از سال 2009 به این سو موظف به استفاده از این سامانه هستند. بسیاری از پزشکان قدیمی که با کار با رایانه به خوبی آشنایی ندارند، به دلیل دردسرهای کاربرد این سامانه شغل خود را کنار گذاشته اند اما پزشکان نسل جدید که با رایانه بزرگ شده و به مدرسه رفته اند نیز از دردسرهای کار با این سامانه شکایت دارند.
بنابه یک گزارش منتشر شده در تارنمای اقتصادهای پزشکی، پزشکان کار با این سامانه را استرس زا دانسته و برای همین یا ساعت کار خود را کاهش می دهند یا از این حرفه خارج شده اند.
به گفته پزشکان، کار با این سامانه یعنی وارد کردن داده های صدها و هزاران بیمار، کاری که هر روز باید انجام داده شود و وقت زیادی از پزشک و کادر بیمارستان یا کلینیک می گیرد. گویی که پزشک یا ارتوپد، باید به جای کار خود، وقت زیادی را صرف کار اداری وارد کردن داده ها کند. از طرف دیگر، برخی پزشکان می گویند نحوه کاربرد این داده ها غیر اخلاقی بوده و آنچه آنها وارد سامانه می کنند می تواند توسط شرکت های بیمه یا کارفرمایان علیه بیمار به کار برود.
دراین زمینه 'اندرو منز' یک پزشک در کلینیک پزشکی دانشگاه مدیسون ویسکانسین به ایرنا می گوید:برخی اطلاعاتی که درباره بیمار وارد سامانه می کنیم می تواند زمینه ساز تصمیم شرکت بیمه برای پوشش یا عدم پوشش هزینه های وی باشد. همچنین اطلاعات این سامانه ممکن است مبنای تصمیم گیری درباره ادامه کار یا مرخصی افراد باشد.
وی با اشاره به استرس زا بودن آنچه که درباره شرح پزشکی وارد سامانه می شود، می گوید: گاهی بیمارانی داریم که بر اثر وضعیت محیط کار دچار آسیب شده و نزد ما درمان می شوند. مثلا خانمی در کارخانه وظیفه جابجایی کارتن های سنگین را داشت و دچار آسیب شانه شده بود.
این پزشک آمریکایی ادامه داد: در مرحله درمان ما متوجه شدیم، وی آسیبی در شانه از دوران نوجوانی داشته که لزوما هم مرتبط به وضعیت فعلی وی نبوده است اما ذکر آن در سامانه می توانست زمینه بهانه تراشی کارفرما و عدم تعهد آن در قبال آسیب شانه وی را فراهم کند. شرح حال من می توانست تاثیر منفی بر میزان دریافتی این کارگر در دوران بیکاری یا بازنشستگی بگذارد.
به هر صورت، پیچیدگی های تحصیل در رشته پزشکی و مسایل اداری و کاری برای افراد شاغل در این حرفه شاید آمریکا را روزی به نقطه ای برساند که ناگزیر به وارد کردن پزشک به این کشور شود.
حساسیت این مساله خصوصا در اینجا دیده می شود که تا سال 2030، جمعیت بالای 65 سال آمریکا، 55 درصد افزایش خواهد یافت که بار سنگین تری را بر نظام درمانی این کشور تحمیل خواهد کرد.
یک راه حل شاید جذب متخصصان مهاجر به آمریکا باشد تا مساله کمبود احتمالی پزشک را جبران کند. اما 'ایر ناش' پزشک در نیویورک به سی بی اس نیوز می گوید که سیاست های ترامپ علیه مهاجرت چنین فرصتی را کم رنگ خواهد کرد چرا که از هر چهار پزشک در امریکا، یکی متولد خارج از این کشور است.
این درحالی است که به گفته ایر ناش ، بسیاری از دانشجویان خارجی به دلیل مسایل اقامتی از آمریکا رویگردان شده و کشورهای دیگری همچون کانادا را انتخاب می کنند. دانشجویان پزشکی نیز این قاعده مستثنی نیستند.
اروپام**م.ع**1429**1590