به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایلام، بیکاری فقر میآورد و فقر جرایم را افزایش میدهد. بیکاری باعث فساد میشود و دهها، صدها و هزارها جمله تنشزا و ناامید کننده دیگری که میتوان در باب بیکاری گفت.
اما آنچه از همه مهمتر است داستان غم انگیز مردانی است که صبح زود شال و کلاه کرده و بقچه خود را مهیا و لباس کارگری را به تن و در برخی مناطق استان ایلام و شهر ایلام به انتظار مینشینند و چشم به راه آنند تا شاید خودرویی توقف و آنان را برای کارگری فرا بخواند. چه بسا افرادی که در تمام روز چشم انتظار میمانند و پایان روز با عرقی بر پیشانی و تنی کفته و رنجور از ایستادن در سر چهار راهها به خانه مراجعه و از شرم نبود کار انتظار استقبالی ندارند و در میان شادی کودک خردسال خانواده از حضور پدر جواب میشنود " امروز کاری گیرم نیآمد".
این قشر که در ایلام کم هم نیستند نه بیمهای دارند و نه امید به آینده و تا وقتی رمق کار کردن دارند در طول ماه میتوانند نان بخور و نمیری بدست آورند با آنان که به گفتوگو مینشینی زبانی برای بیان خواسته خود ندارد و گوش شنوایی برای پذیرش خواسته آنان هم نیست و فقط به آینده ناامید خود چشم دوخته و میگویند: خدارا شکر اگر لقمه نان حلالی گیرمان بیاید.
علی یوسفی یکی از کارگران شهری ایلام است که در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم در ایلام اظهار داشت: کارگر ساده ساختمانی هستم و علیرغم اینکه در ارتفاع کار میکنم و هر لحظه جانم در خطر است اما هیچ بیمهای ندارم.
وی گفت: شب و روز در تلاشیم لقمه نانی بدست آوریم ولی هیچ سازمانی از ما حمایت ندارد و فقط توکل به خدا داریم.
احمدوند یکی دیگر از کارگران فصلی نیز در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم در ایلام نیز اظهار کرد: هفتهای یک روز موفق به پیدا کردن کار نمیشوم و به رغم اینکه از صبح زود سر چهاراه سعدی ایلام میایستم ولی موفق به پیدا کردن کار نمیشوم.
وی گفت: در طول روز صدها نفر چون من در کنار خیابان میایستیم تا رهگذری بیاید و ما را دعوت بهکار کند اما دهها نفر مانند من پایان روز بیکار و بدون درآمد با عرق بر پیشانی از شرم به خانه باز میگردیم.
به گزارش تسنیم ماحصل کلام اینکه عدم حمایت سازمانی از کارگران فصلی، نبوددرآمد، نداشتن شغل دائم، بیکاری، نداشتن بیمه و عدم اطمینان به فردای خود و از طرفی فراموش شدن کارگران فصلی در شرح وظایف سازمانی، عدم ساماندهی به رغم شعار دادن سازمانهای مرتبط از جمله مشکلات کارگران فصلی ایلام است.
راستی مسئولان برای کارگران چهارراهها و خیابانهای در انتظار کار چه برنامهای دارند؟ سئوالی است که هیچ مسئولی در استان ایلام خود را موظف به پاسخ آن ندانست.
انتهای پیام/ش
∎
نظر شما