به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، درست است که شاید رفتنش با وجود کهولت سن دور از ذهن نبود، اما باز هم برخی رفتن‌ها باورش سخت می‌شود و فکر می‌کنی که شاید کسی بالاخره این خبر را تکذیب کند. خبر فوت عزت‌الله انتظامی از آن خبرها بود که آدمی دلش می‌خواست، تکذیبش را بشنود. روز گذشته مراسم تشییع پیکر عزت‌الله انتظامی از مقابل تالار وحدت برگزار شد. مراسمی که خیلی‌ها در آن شرکت کردند و آمدند تا با آقای بازیگر سینمای ایران وداع کنند.
آغاز مراسم ساعت 9:30 صبح بود اما مردم از اوایل صبح با در دست داشتن عکس‌های مختلف از انتظامی خودشان را به تالار وحدت رسانده بودند. موسیقی سریال «هزار دستان» که پخش شد، پیکر عزت‌الله انتظامی برای وداع روی سن قرار گرفت، ابتدا پرویز پرستویی پشت تریبون رفت تا مراسم را آغاز کند و گفت: «به نام خدای سفر بدون بازگشت، سفری که جانمان را به آتش می‌کشد. من هستم و یک سینه پر از حرف. مگر این سینما چند عزت‌الله داشت که یکی از آنها را داریم راهی می‌کنیم. مگر یک موجود چند پدر دارد که داریم پدر سینما را راهی می‌کنیم. مگر چند بازیگر وجود دارد که بتواند مش حسن را بازی کند. ما دیروز خواب دیدیم که پدری را از دست دادیم که هرچقدر قَدَر بودی به پایش نمی‌رسیدی، هرقدر بازیگری خوانده و شنیده بودی نمی‌توانستی انتهای بازی‌اش را بفهمی و هرقدر تجربه داشتی مثل او نبودی. پیر دیر ما رخت سفر بست و ما باز دیر جنبیدیم و گذاشتیم پر بکشد و تا بیکران پرواز کند و سینمای خسته ما یتیم شد. امروز وقت سخن گفتن است چون سرانجام باور کردیم خواب ندیدیم و کابوس ما واقعی بود، امروز زمان مناسبی برای سخن گفتن از آقای بازیگر است. وای که چقدر دلم پر است و آماده‌ام دریا دریا بگریم. امروز آمده‌ام از روزهایی بگویم که با آقای بازیگر بودم. امروز یک نفر اینجاست که مانند عزت‌الله، عزت سینمای ایران است. خاک استاد را بقای عمر علی نصیریان می‌خواهم.»
با این حرف‌های پرستویی، علی نصیریان بالا آمد و صحبت‌هایش را شروع کرد و گفت: «از شما که به اینجا آمده‌اید تشکر و قدردانی می‌کنم. عزت‌الله هنرمند ملی ایران بود. او متعلق به ملت است و با جان و روح خودش بر نقش‌هایش دمید و آنها را تصویر و تجسم کرد و این روح و جانی که در نقش‌هایش دمیده بود بر دل مردم نشست و ماندگار شد. او نمرده، بلکه زنده است. من نمی‌خواستم برای تشییع تو بیایم بلکه می‌خواستم دوباره با هم نقش‌آفرینی کنیم. یک شبی دور هم بودیم و انتظامی به من گفت می‌خواهم وقتی مُردم سر قبرم آواز بخوانی. این بازیگر سپس تصنیفی را خواند. عزت جان! من به عهدم وفا کردم ولی تو ما را تنها گذاشتی. ما جمعی از بازیگران بودیم که در سال‌های ۳۹ و ۴۰، جوان شوخ‌طبعی به جمع‌مان پیوست و همکارمان شد و پس از مدتی با من همگروه شد و نمایش‌هایی اجرا کردیم که عزت ستاره آنها بود. درخشش استعدادش در نمایش‌های ایرانی نشان داده و معرفی شد و وقتی در سال ۴۴ تئاتر سنگلج آغاز به کار کرد ما با هم همکاری می‌کردیم. ما سه دهه به صورت مستمر با هم همکاری کردیم. انتظامی یکی از رکن‌های مهم بازیگری در تئاتر و سینمای جدید ایران بود. من فیلم «گاو» را در سازمان برنامه به مسئولان نشان دادم و گفتم این یک تالیف هنری است. مرگ کسی گریه ندارد ولی حس دیگری من دارم چون با هم خیلی زندگی و کار کردیم و از رفتن او متأثر هستم. ما گوهر بزرگی را از دست دادیم و بدجوری تنها ماندیم. امیدوارم جوان‌ها بیایند و کار کنند و به لحاظ فرهنگی خلأها را پر کنند. البته او جایگزینی ندارد. بعضی صحنه‌ها در ذهن‌مان می‌ماند و هزار سال که بگذرد آن تُن صدا را فراموش نمی‌کنیم. سال‌های بعد که نسل‌های بعدی فیلم‌ها را نگاه کنند ما را با همان لحظات ناب به یاد می‌آورند. کسی اینجاست که روسری آبی به سر کرد و در مقابل استاد ایستاد تا یکی از همین لحظات جان بگیرد.»
در ادامه این مراسم، فاطمه معتمدآریا که با بغض روی صحنه رفته بود، گفت: «ما امروز همه اینجا جمع شدیم کسی را بدرقه کنیم که بیشترین امید و انضباط را به ما آموخت. با خودم گفتم دلیلی برای گریه کردن نیست زیرا می‌بینم او در تاریخ ملت ایران ثبت شده است و همیشه در صدر نشست و سینمای ایران را بر صدر نشاند. او عزت ملی بود و نشان او را در همه جای شهر می‌بینیم. او مردی بود که بیشترین دستور را داد تا به هنرمندان احترام بگذارند. او هنرمندی بود که در تاریخ ملی ایران ثبت شد برای تاریخ ملی ایران نباید گریه کرد، خوشحال باشیم زیرا او یگانه بود و به ما آموخت که هنرمند در مقام والایی قرار دارد و نامیراست. در قلب خودم گریه می‌کنم اما آرزو می‌کنم همه هنرمندان عمری همانند عزت‌الله انتظامی داشته باشند.»
مجید انتظامی، آهنگساز و فرزند عزت‌الله انتظامی هم که به سختی خودش را کنترل کرده بود، در این مراسم گفت: «ممنونم که ما را تنها نگذاشتید. 70سال از پدرم می‌پرسیدم دلیل این ماندگاری چیست که او به من می‌گفت عاشق شو و مردم را دوست داشته باش. چند ماه پیش که حالش بهتر بود به من می‌گفت عاشق مردم باش که در این صورت آنها به تو کمک می‌کنند. من تمام تلاشم را در این‌باره می‌کنم. او جواهری بود که نتوانستم او را نگه دارم و از این بابت شرمنده‌ام.»
حجت‌الاسلام دعایی بر پیکر عزت‌الله انتظامی نماز خواند و پیکر این هنرمند بر دوش هنرمندان و هنردوستان به سمت قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا تشییع شد. پیکر او در کنار مزار حبیب‌الله کاسه‌ساز از تهیه‌کنندگان سینمای ایران آرام گرفت.
مراسم یادبود انتظامی روز سه‌شنبه ۳۰ مرداد ساعت ۱۴ الی16:30در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود و مراسم دیگری نیز شنبه سوم شهریورماه در همان مسجد از ساعت ۱۴ برپا می‌شود.
نظر شما