در گزارشی که اخیرا «ایسنا» از این خانه تهیه کرده، خبر داده است که درهای خانه نیما را در محله دزاشیب باز گذاشته‌اند که به تدریج تخریب آن را رقم بزنند. به این ترتیب، نه‌تنها تردد معتادان در خانه‌ای بی‌صاحب مردم محله را عاصی می‌کند و از پلیس و شهرداری کمک می‌خواهند، بلکه راه برای دزدیدن در و چارچوب‌های خانه هم راه را به روی ثبت ملی باقی‌ماندن این بنای ارزشمند می‌بندد و به مرور با صدور مجوز ساخت‌وساز، این خانه را تخریب خواهند کرد. در دی‌ماه سال گذشته بود که خبر خروج خانه نیما از لیست آثار ملی کشور منتشر شد و دیوان عدالت اداری به‌خاطر آنچه که گفته شده هیچ‌گونه سند ثبتی واجد ارزش قضایی نسبت به خانه مورد نظر به نیما وجود ندارد، حکم قطعی مبنی بر خروج این خانه از ثبت ملی را اعلام کرد. این اتفاق البته در ۱۵ آبان ماه سال گذشته و در سکوت خبری به‌وقوع پیوسته بود.

با این‌همه اوایل بهمن ماه بود که مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی اعلام کرد این خانه بار دیگر واجد ارزش ثبت شناخته شده اما فعلا هیچ شماره ثبتی به این بنای تاریخی تعلق نمی‌گیرد. پس از آن تا زمانی که مکارم از خرید خانه نیما توسط شهرداری گفت و اعلام کرد که اعتبار مورد نیاز آن نیز فراهم است، نام خانه نیما در رسانه‌ها دیده نشده بود. اما در عین حال تاکنون اتفاقی در این زمینه رقم نخورده و کارشناسان و دوستداران فرهنگ، نگرانی بیشتری برای حفظ این خانه دارند. همه اینها در حالی است که حفظ و نگهداری از خانه مشاهیر و شاعران و نویسندگان در بیشتر کشورها به‌عنوان راهی برای درآمدزایی از گردشگران داخلی و خارجی به‌شمار می‌رود. مثالی از این سیاست را می‌توان در کشور فرانسه و در شهر پاریس یافت؛ جایی که خانه‌های کوچک و بزرگ نویسندگان و شاعرانی همچون ویکتور هوگو و اونوره دو‌بالزاک که روزگاری در آن زندگی می‌کردند تبدیل به موزه‌هایی شده‌اند که برای جذب گردشگر به کشور بازاریابی‌های قدرتمندی بر بستر آنها شکل می‌گیرد.

اهمیت حفظ چنین میراثی در این شهر چنان بالا است که چند سال پیش خانه مارسل پروست، نویسنده نامدار فرانسوی که تخریب شده بود به‌طور کامل بازسازی شد و با توجه به اعتبار جهانی وی و تبلیغاتی که صورت گرفته، هم‌اکنون از این ملک که تبدیل به موزه شده است سالانه درآمد بالایی از گردشگران عاید شهر پاریس می‌شود. به‌نظر می‌رسد تعللی دیگر درباره خانه نیما می‌تواند خسارات جبران‌ناپذیری را به‌بار آورد؛ درحالی که پیگیری این موضوع و تبدیل خانه نیما به موزه یا کاربری فرهنگی و گردشگری دیگر، منجر به هم‌افزایی فرهنگی این خانه با خانه «سیمین و جلال» در همسایگی خانه نیما خواهد شد.