صاحب‌خبر - امیر اسدی کاپیتان روزهای بسیاری را به سکوت گذراند و حالا هم اگر این سکوت را شکسته، دلیلش دفاع از پرسپولیس است. دفاع از تیم محرومی که نه تنها تقویت نشده، بلکه ستاره‌هایش را هم از دست داده اما همه همچنان به چشم قهرمان نگاهش می‌کنند. برای همین است که انتقاد را از همین ابتدای فصل آغاز کرده‌اند. برای‌شان قابل باور نیست که قهرمان دوساله‌ لیگ برتر اینطور مقابل تیم‌هایی که از حالا کاندیدا شده‌اند برای سقوط، کم بیاورد. همین انتقادهاست که باعث شده سیدجلال حسینی بیرون از زمین فوتبال هم نقش مدافع را به خود بگیرد و مقابل مهاجمان سینه سپر کند. مهاجمانی که با کلامشان به پرسپولیس و تفکرات فنی برانکو هجوم آورده‌اند اما کاپیتان نه تنها هم‌رای‌شان نیست، بلکه انتقاد از برانکو در شرایط فعلی را هم منطقی نمی‌داند. دو بازی، دو تساوی بدون گل مقابل استقلال خوزستان و نفت مسجدسلیمان و از دست رفتن 4 امتیاز. پرسپولیس چرا راه دروازه حریفان را پیدا نمی‌کند؟ هر دو بازی، بخصوص مقابل نفت مسجدسلیمان واقعا سخت بود و گره خورد. عبدا... ویسی را خوب می‌شناسید. او مربی موفقی است که سابقه قهرمانی در لیگ برتر را دارد. ویسی برای این بازی برنامه داشت و تیمش با تمام قوا دفاع کرد. البته نفت مسجدسلیمان در ضدحمله‌ها هم خطرناک بود که ما توانستیم آنها را مهار کنیم. بازیکنان پرسپولیس هر چه در توان داشتند در زمین گذاشتند اما نمی‌دانم چرا توپ‌هایمان راهی به دروازه حریف پیدا نکرد. برخی اوقات چنین بازی‌هایی با این نتایج به پایان می‌رسد و تیم‌ها مقابل روش دفاعی حریف نمی‌توانند راهی پیدا کنند. پرسپولیس پلن B ندارد و این دستمایه‌ای برای انتقاد شده. انتقادهایی که بعد از دو تساوی، پرسپولیس را تحت تأثیر قرار داده. من کاری به این مسائل ندارم اما تیم‌های بزرگ دنیا هم گاهی مقابل این روش دفاعی ناکام می‌مانند و نمی‌توانند از خط دفاعی حریف عبور کنند. اینها را کنار شرایط این فصل پرسپولیس بگذارید و بعد قضاوت کنید. از فصل قبل تا امروز بازیکن جدیدی جذب نکرده‌ایم و با همان بازیکنان سابق در لیگ و آسیا بازی می‌کنیم. تازه 4 ستاره را نیز از دست داده‌ایم. بازیکنانی که فصل قبل بودند و الان نیستند. آیا در این شرایط، می‌توانیم همه بازی‌ها را ببریم؟ این ماجرا تا نیم فصل ادامه دارد و آن‌ وقت می‌توانید از بازیکنان جدید هم استفاده کنید. فکر نمی‌کنی اگر تا اواسط لیگ دوام بیاورید و اقتصادی بازی کنید می‌توانید به کسب عنوان قهرمانی امیدوار باشید؟ یک مثال می‌زنم. به مصاحبه بازیکنان و مربیان سایر تیم‌ها دقت کنید. همه آنها معتقدند که خریدهایشان هنوز با تیم هماهنگ نشده و به زمان نیاز دارند تا توانایی‌های‌شان را نشان دهند. ما هم نیم فصل می‌توانیم از بازیکنان جدیدمان استفاده کنیم اما آیا آنها زمان نمی‌خواهند تا با تیم هماهنگ شوند؟ به همین دلیل معتقدم تقریبا تا پایان فصل باید با همین بازیکنان ادامه دهیم. تو قبل از آغاز فصل، در مصاحبه‌ای این اتفاق‌ها را پیش‌بینی کردی. یادم می‌آید می‌گفتی کار سختی پیش رو داریم. مطمئن باشید اگر این دو هفته هم می‌بردیم باز هم من از شرایط سخت حرف می‌زدم. دو ماه قبل گفتم که کارمان در لیگ و لیگ قهرمانان آسیا سخت است چون می‌دانستم بازی‌ها فشرده است، تیم‌های حریف تقویت شده‌اند و ما هم بازیکن جدیدی جذب نکرده‌ایم. الان هم می‌گویم با این شرایط، کارمان روز به روز سخت‌تر خواهد شد. در آستانه بازی مقابل الدحیل، این پیغام هشداردهنده از تو، اوضاع را تغییر می‌دهد؟ نمی‌دانم، من فقط از شرایط سخت گفتم. الان قرار است با الدحیل بازی کنیم. تیمی که فصل قبل همه حریفان خود را شکست داده و یک باخت هم در کارنامه‌اش ثبت نشده. الدحیل فصل قبل 8 گل به العین زد و واقعا تیم خطرناکی است. به نظر من با ستاره‌هایی که در اختیار دارد از تیم ملی قطر هم قوی‌تر است. ما در این شرایط باید با این تیم بازی کنیم. به نظر شما سخت نیست؟ سخت که چرا اما نتایج الدحیل نباید شما را ناامید کند. ناامید که نیستیم، نه من و نه هیچ یک از بازیکنان. الان هم فقط شرایط را توضیح می‌دهم. هفته قبل در خوزستان و آن آب و هوا بازی کردیم، این هفته مقابل نفت مسجدسلیمان و دفاع فشرده‌اش قرار گرفتیم، هفته بعد باید در دمای 50 درجه آبادان بازی کنیم و بعد هم به قطر برویم و در دمایی بالاتر مقابل تیمی بازی کنیم که واقعا قدرتمند است. اینها البته دلیل نمی‌شود که به موفقیت فکر نکنیم. همه بازیکنان خالصانه تلاش می‌کنند تا بهترین نتایج را کسب کنیم. البته با کمک هواداران که تنها دلخوشی ما هستند و اگر نباشند، مشکلات‌مان چند برابر می‌شود. بازیکنان هم برای پرسپولیس سنگ تمام گذاشته‌اند. یک نمونه شجاع خلیل‌زاده که پزشکان برای او استراحت مطلق تجویز کرده‌اند اما بازی می‌کند تا پرسپولیس کمبودی را احساس نکند. این را قطعا، تو که کنار آنها حضور داری بیشتر می‌دانی. دقیقا همینطور است. بعضی از بازیکنان را می‌بینم و واقعا ناراحت می‌شوم. آنها با تمام دردها و مشکلاتی که دارند، برای پرسپولیس بازی می‌کنند تا تیم نتیجه بگیرد. البته اگر این فصل سخت را بگذرانیم، برای آینده کارمان راحت‌تر می‌شود. البته کنار همه اینها، انتقاد از برانکو هم به مشکلات پرسپولیس اضافه شده. انتقاد از او منطقی است؟ اصلا، به هیچ وجه. من حتی درصد کوچکی از این انتقادها را قبول ندارم چون می‌بینم که برانکو تلاش می‌کند و صبح و بعدازظهر وقت می‌گذارد تا تیم به بهترین شکل ممکن آماده شود. برانکو در این شرایط تمام انرژی‌اش را خرج می‌کند و به نظرم انتقاد از او منطقی نیست. به‌ عنوان آخرین سوال، دوست داریم نظر یا راهکارت را برای پایان خشونت در ورزشگاه‌ها بدانیم. ما بازیکنان، همه هواداران را دوست داریم. وقتی به مشهد، اصفهان یا اهواز می‌رویم، کلی تماشاگر از ما استقبال می‌کنند و برعکس وقتی تیم‌های‌شان به تهران هم می‌آیند، هواداران برای آنها سنگ تمام می‌گذارند. من احساس می‌کنم چند تماشاگر هستند که می‌خواهند جو را به هم بریزند، آن هم با حرکات برنامه‌ریزی شده. به‌ عنوان مثال 3 نفر دعوایی را راه می‌اندازند و 30 نفر وارد بحث می‌شوند. باید طوری برنامه‌ریزی شود که با این چند تماشاگر برخورد کنند. آن‌ وقت این مشکلات هم حل خواهد شد.∎​