به نظر من اصلی ترین مشکل مردم ما اینه که تعداد قابل توجهی توانایی تفکر و تحلیل در مورد اونچه که در زندگی شخصیشون یا محله و شهر و کشور و دنیا میگذره ندارند. مهم ترین شاخصه ی یک انسان به نظر من هوشمندیش هست اینکه بفهمه هر عملی انجام می ده منجر به یک واکنش خواهد شد . اینکه بدونه هر تصمیمی بگیره اثراتی بدنبال داره که خودش یا فامیل و همشهری یا کشورش رو تحت تاثیر قرار میده حالا یا کم یا به مدت طولانی .

خدا عقل رو بهمون داده که ازش استفاده کنیم . که بتونیم باهاش احساساتمون رو کنترل کنیم . نه اینکه براحتی به احساسات اجازه ی جولادن دادن بدیم و خودمون و دیگران رو تحت تاثیر عواقب ناخوشایند قرار بدیم.

هر موقع یاد گرفتیم که چطور فکر کنیم . چطور انتخاب کنیم و چطور تصمیم بگیریم ( در هر زمینه ای چه اقتصادی چه سیاسی چه فرهنگی و ...) اونموقع می تونیم به آینده ی این کشور هم امیدوار باشیم.

پ .ن : این حرف ها به معنی بی ارزش دونستن یا مخرب بودن احساسات نیست و قطعا احساس هم بسیار مهمه ولی باید کنترل بشه.