شناسهٔ خبر: 27518976 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ایران‌ورزشی | لینک خبر

کرانچار: برای نتیجه گرفتن در بازی های آسیایی تحت فشار نیستیم

با استیلی رفیقیم اما اختیار تیم امید با من است

صاحب‌خبر - مهدیه دریابیگی- اندونزی نتیجه بازی تیم امید ایران مقابل کره شمالی فوتبالدوستان را امیدوار کرد، هرچند که این روزها تیم امید از نظر اسکان شرایط خوبی ندارد و مجبور به جابه‌جایی شده است اما با تمام ضعف‌هایی که از نظر شرایط میزبانی وجود دارد، شاگردان کرانچار عزم خود را برای قهرمانی جذب کرده‌اند. حداقل از نوع صحبت‌های آنها می‌توانی این نکته را درک کنی. کرانچار هم قصد ندارد در بازی‌ها از تمام داشته‌هایش استفاده کند و بنا به شرایط حریف سیستم خود را می‌چیند. به همین دلیل است که خودش نیز می‌گوید در بازی با میانمار ترکیب تیم فرق می‌کند. باید دید که آنها چقدر این حریف بی‌نام و نشان را جدی می‌گیرند. با زلاتکو کرانچار، سرمربی تیم امید ایران همکلام شدیم. مردی که این روزها تمام نگاه‌ها به اوست. بازی‌ها را در چه سطحی دیدید و چقدر با بازیکنان امید ایران و تیم‌های حریف در آسیا آشنایی داشتید؟ از تیم‌ها شناخت کافی داشتم. درباره بازیکنانم باید بگویم سه اردو داشتیم، ضمن اینکه در اردوگاه آخر نیز یک ماه و نیم در کنار هم تمرین و کارهای تاکتیکی را مرور کردیم. ظرف این مدت آشنایی خوبی با بازیکنان تیم امید پیدا کردم. سه بازی دوستانه و دو بازی رسمی باعث شناخت بیشتر شده است. نتایج بازی‌ها نشان می‌دهد تیم‌ها یکسان هستند. در این میان چند تیم از جمله ازبکستان و ما و عربستان کمی از بقیه بهتریم. وقتی در چنین رقابت‌هایی پا می‌گذاریم باید شناخت خوبی داشته باشیم. بازی‌هایی که انجام شد، نشان داد که بازیکنان ما به خوبی دستورات را در زمین اجرا می‌کنند. البته هنوز دو بازی انجام دادیم و در ابتدای راه هستیم. تیم‌های لیگ برتر قبل از مسابقات و اردوی تیم ملی با شما همکاری کردند؟ ما در آغاز کار کمی مشکل داشتیم. بعضی تیم‌ها گاهی موافقت نمی‌کردند بازیکنان خوب و با کیفیت‌شان در اردو حضور پیدا کنند اما در ادامه کار اردوی نهایی را آغاز کردیم. از ۱۰ تیر به خاطر مصوبه فدراسیون تصمیم گرفتند که باشگاه‌ها همکاری کنند. باشگاه‌ها موظف بودند بازیکنان خود را در اختیار تیم قرار دهند و در اردوی عراق و چین توانستیم به اهداف خود برسیم و تیم را متحدتر کنیم. پیش از این بازی‌ها گفته می‌شد نمی‌توان از این تیم توقع قهرمانی داشت؟ فکر کنم که به طور کلی وقتی ما وارد این کار شدیم و کمیته ملی المپیک و فدراسیون اعلام موافقت کردند با بازیکنان زیر 20 سال کار کنیم، مهم این بود که بتوانیم تیم را شکل دهیم. هر کسی به ورزش فوتبال می‌پردازد، سعی می‌کند یک گام بهتر بردارد. مهم این است که این عزیزان باید تجربه به دست آورند. نخستین بار این جوانان دور هم جمع شدند تجربه به دست آورند برای راهیابی به المپیک اما با این تفاسیر قرار نیست ما دست از تلاش برداریم. فدراسیون برنامه بلند مدت دارد یا خیر؟ چقدر روی تیم امید حساب باز می‌کند؟ فدراسیون از ما حمایت می‌کند تا تمام امکانات را داشته باشیم. به این طریق نشان داده با قراردادی که با من بسته‌ شده و تشکیل تیم زیر ۲۰ سال یعنی المپیک را مد نظر دارد. ما تحت فشار کسب نتیجه آسیایی نیستیم اما در دراز مدت با کشف بازیکنان جدید می‌توانیم تیم را برای بازی‌های آسیایی تقویت کنیم. چند نفر از بازیکنان فعلی تیم امید می‌توانند آینده درخشان برای تیم ملی داشته باشند؟ جوانگرایی کردن یعنی روند درازمدت اما نمی‌توانی از الان پیش‌بینی کنی. با توجه به جایگاه آنها در باشگاه خود و استعدادی که دارند و با برنامه ریزی، آینده درخشانی در انتظار آنها است. من انتظار دارم این تیم تعداد مناسبی بازیکن خوب و مستعد تحویل تیم بزرگسالان بدهد. اسم نمی‌آورم اما چیزی که الان می‌توانم بگویم این تیم صاحب ظرفیت است و آینده درخشانی دارد. حریفی هست که از آن بترسید؟ هیچ ترسی وجود ندارد. فقط یک نگاه واقع‌بینانه وجود دارد. عربستان سعودی از شش ماه پیش کنار هم هستند و ازبکستان دو سال است کنار هم تمرین می‌کنند. ضمن اینکه با چند حریف قدرتمند بازی تدارکاتی داشتند که تیم ملی ایران هم یکی از آنها بود، البته تیم بزرگسال ایران. ما ترسی از حریف نداریم. آنچه وجود دارد اعتماد به نفس و ایمان است. آقای استیلی کنار زمین زیاد با بازیکنان صحبت می‌کند، آیا اختیاراتی شبیه سرمربی دارد و آیا خودش را در مباحث فنی دخالت می‌دهد؟ استیلی مدیر فنی است و بازیکن تیم ملی نیز بوده. ایشان طبق گرایش و تحصیلات یک مربی هستند. من و استیلی با هم رفیق و هماهنگ هستیم. ارتباط خوبی داریم و نکات و جزییاتی را به من می‌گوید اما من اختیار تیم امید را دارم. من و ایشان هر دو آموزگارانه برخورد می‌کنیم. حریف بعدی را چطور می‌بینید؟ من به بچه‌ها گفتم نباید هیچ حریفی را دست کم بگیرند و طبیعتا میانمار را هم دست کم نمی‌گیریم.

نظر شما