صاحب‌خبر - حنيف غفاري اظهارات اخير وزير امور خارجه کشورمان در خصوص «رفتار برجامي اروپا» از ابعاد مختلفي قابل تامل است. آقاي ظريف اعلام کرده است : «اروپا هنوز براي هزينه کردن آماده نشده است. اروپايي‌ها تاکنون در ظاهر و در گفتار اراده سياسي خود را نشان داده‌اند، اما اراده سياسي اروپا زماني قابليت پاسخگويي از جانب ايران را پيدا مي‌کند که با اقدامات اجرايي همراه شود؛ اروپايي‌ها مي‌گويند برجام براي آنها دستاوردي امنيتي است، طبيعي است که هر کشوري بايد براي امنيت خودش سرمايه‌گذاري و هزينه کند ...آنها کارها را تا حدي جلو برده‌اند اما آن اندازه کافي نبوده و از اين رو ما اروپايي‌ها را از اقداماتي که مورد انتظارمان است مطلع کرده‌ايم.» واقعيت امر اين است که نگاه ابزاري اتحاديه اروپا نسبت به پرونده اي حقوقي به نام برجام همچنان به قوت خود باقي است. بايد آن حقيقت تلخ را پذيرفت که تروئيکاي اروپايي به جاي آنکه «برجام» را به مثابه يک متغير حقوقي مستقل در نظام بين الملل مورد تجزيه و تحليل قرار دهد،آن را ابزاري براي معاملات پنهان و آشکار خود با دولت ترامپ قلمداد مي کند. اظهارات ترزا مي، نخست وزير انگليس مبني بر لزوم مذاکره آمريکا و اروپا بر سر برجام نشان دهنده همين حقيقت است. درحال حاضر نيز اين نگاه ابزاري و سياسي به قوت خود باقي است. چندي پيش ژان ايو لودريان، وزير امور خارجه فرانسه اعلام کرد که کشورهاي اروپايي قصد ندارند تا نيمه مرداد ماه بسته پيشنهادي خود را به ايران ارائه دهند و اين بسته احتمالا تا آبان ماه آماده خواهد شد! همان گونه که مشاهده مي شود، نوعي تاخير «تاکتيکي» و «عامدانه» در اين خصوص در دستور کار مقامات اروپايي قرار گرفته است. آنها از يک سو در صدد مشاهده نتايج اعمال تحريم هاي ثانويه بر اقتصاد ايران ( جهت کسب امتيازات بيشتر از کشورمان ) هستند و از سوي ديگر، در صددند تا رفتار خود در قبال برجام را بر اساس آخرين برآوردها از انتخابات مياندوره اي کنگره در آمريکا تنظيم کنند. بر اين اساس، اگر جمهوري خواهان در انتخابات مياندوره اي آبان ماه پيروز شوند، گارد اروپاي واحد در قبال برجام بسته تر خواهد شد و اتحاديه اروپا به سمت سياست هاي دولت ترامپ در قبال توافق هسته اي گرايش پيدا خواهد کرد. با اين حال اگر دموکرات ها در انتخابات مياندوره اي کنگره پيروز شوند، اروپاي واحد اندکي در اين معادله بازتر رفتار مي کند. همان گونه که مشاهده مي شود، اروپاي واحد هنوز حتي رويکرد مستقل خود در قبال برجام را نيز تعيين نکرده است، چه رسد به آنکه بخواهد بر اساس اين رويکرد مستقل، بسته پيشنهادي نهايي خود را ارائه دهد. در حال حاضر، تنها تاکتيک مقامات اروپايي «خريد زمان» و « اطاله مذاکرات» است. تاکتيکي که تنها راه مواجهه با آن، تعيين ضرب الاجل نهايي و قطعي براي کشورهاي اروپايي( جهت ارائه بسته پيشنهادي نهايي) مي باشد. بديهي است که دستگاه ديپلماسي و سياست خارجي کشورمان در اين معادله وظيفه سخت و خطيري بر عهده دارد و بايد ضمن هشدار صريح به مقامات اروپايي، خصوصا مقامات سه کشور آلمان، انگليس و فرانسه مانع از استمرار سياست و تاکتيک «خريد زمان» از سوي آنها شود. نبايد فراموش کرد که اروپاي واحد نه تنها در بين سال هاي 1383 تا 1394( زمان انعقاد برجام) کارنامه خوبي از خود در نزد ملت ايران به جاي نگذاشته است، بلکه در دوران پسابرجام نيز به سبب همراهي با مواضع دولت هاي اوباما و ترامپ موجبات نارضايتي مردم کشورمان را فراهم کرده است. از اين رو اروپاييان زمان زيادي براي جبران بازي گذشته خود در قبال برجام را ندارند...∎​