شناسهٔ خبر: 27460853 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

آرزوهای یل سیستان

تهران - ایرنا - «امید آرامی» فرنگی کاری از دیار سیستان؛ کسی که کوهی از مشکلات و کمبودها را درنوردید و توانست در سال 2016 مدال طلای قهرمانی نوجوانان آسیا و جهان را تصاحب کند.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایرنا، سال 1395 کشتی گیر ریزنقش و سیه چهره ای از دیار پهلوانان اساطیری ایران به اردوی تیم ملی کشتی فرنگی نوجوانان دعوت شد. کشتی گیری که سختی و مشکلات مقابلش زانو زد و او با افکار و رویای شیرین المپیک پای به خانه کشتی تهران گذاشت.
در همان سال او در وزن 42 کیلوگرم مدال طلای نوجوانان آسیا در چین تایپه و طلای نوجوانان جهان را در گرجستان گرفت. با طلای او تیم کشتی فرنگی نوجوانان ایران پس از 20 قهرمان جهان شد.
آرامی می گوید تنها با کسب مدال طلای بازیهای المپیک است که می تواند دل مردم سرزمین سختی کشیده، محروم و رنج دیده سیستان را شاد کند.
او اکنون در اردوی تیم کشتی فرنگی جوانان ایران خود را برای حضور در پیکارهای قهرمانی سال 2018 ترانوا اسلواکی آماده می کند.
خبرنگار ایرنا در حاشیه این اردو گفت و گویی را با این قهرمان سیستانی انجام داده است که در زیر می خوانیم.

ایرنا: پس از یک سال غیبت دوباره به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شده ای. وضعیت خودت و اردوها چگونه است؟
آرامی: اردوی تیم جوانان روز 21 مرداد به پایان رسید و مرحله جدید اردو 28 مرداد ماه جاری برای حضور در پیکارهای قهرمانی جوانان جهان دوباره شروع می شود. همه چیز خوب پیش می رود و امیدوار یم بتوانم با تکرار کسب عنوان قهرمانی سال گذشته جوانان جهان به کشور بازگردیم.

ایرنا: سال گذشته با وجودی که می توانستی در تیم نوجوانان باشی، چرا در هیچ مسابقه ای شرکت نکردی؟
آرامی: سال گذشته به دلیل مسائل روحی و روانی و مشکلات زندگی نتوانستم در اردوی تیم ملی حاضر باشم. اهل سیستان هستم و از بسیاری از امکانات دوریم و همه نوجوانان شهر من در این سن دنبال کار و زندگی هستند. پدرم راننده تاکسی است و با شرایطی که دارد باید یک خانواده 9 نفره را اداره کند که کار بسیار مشکلی است. به عنوان پسر بزرگ خانواده سال گذشته برای کمک به پدرم مشغول به کاری شدم تا بتوانم باری از روی دوش او بردارم.

ایرنا: آیا مشکلات پدرت حل شده که امسال توانستی خود را به تیم ملی برسانی؟
آرامی: مشکلات که حل نشده، اما برادرم که یک سال از من کوچکتر است در حال حاضر در تهران کار می کند تا خانواده مشکل مالی نداشته باشد.

ایرنا: به غیر از کشتی به چه کار دیگری مشغولی؟
آرامی: سال گذشته در دوچرخه سازی مربی کشتی ام در سیستان مشغول به کار بودم که جا دارد از همه زحماتی که او برایم کشید، تشکر کنم. او تاکید داشت که برای موفقیت در کشتی باید تنها به تمرین بپردازم که خوشبختانه اکنون شرایط به نحوی است که می توانم با خیالی آسوده تر در اردوهای تیم ملی حضور داشته باشم.

ایرنا: در سال 2016 پس از قهرمانی آسیا و جهان در رده نوجوانان همه انتظار داشتند که قدرتمندانه در میادین حضور داشته باشی، که در کمال تعجب اینگونه شد و غیبت داشتی؛ چرا؟
آرامی: همانطور که گفتم به خاطر مشکلات خانوادگی و مالی سال گذشته را از دست دادم. من در روستای الله آباد سیستان زندگی می کنم و برای تمرین فاصله 15 کیلومتری تا شهر را باید طی می کردم و شرایط سختی برای تمرینات داشتم.
هوای سیستان هم متاسفانه خراب و آلوده است و الان هم که بادهای معروف 120 روزه سیستان شروع شده و حتی در داخل خانه نیز به دلیل وجود گرد و خاک، شرایط زندگی بسیار سخت شده است. با این حال هیچ گاه تمرین را رها نکردم و با وجود همه کاستی ها و مشکلات تمریناتم را انجام می دادم. در حال حاضر با توجه به حضور در اردوی تیم ملی شرایط خوب است و کمر همت بسته ام تا بتوانم به تیم ملی بزرگسالان راه یابم.

ایرنا: امسال می توانی دومین طلای جهانی خود را در پیکارهای قهرمانی جوانان جهان بگیری؟
آرامی: هیچ انسانی نمی گوید نه؛ بلکه باید زحمت بکشی و بعد از خدا بخواهی که بتوانی طلا را بگیری. اگر زحمت نکشی هیچ وقت خدا مزدت را نمی دهد.

ایرنا: سال گذشته گاهی در شن تمرین می کردی، در مورد این شیوه تمرین کمی توضیح می دهی؟
آرامی: تمرینات شن مربوط به سال گذشته و زمانی بود که خود را برای مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان آماده می کردم. آن زمان سالن خوبی نداشتیم که تمرین کنم و برای همین به همراه مربی ام به کنار ساحل روخانه هامون در زابل می رفتم و تمرین می کردم. متاسفانه در حال حاضر به دلیل خشکسالی یک قطره آب هم در این روخانه باقی نمانده است.
به مشکلات استان اگر کمی رسیدگی و مشکل اشتغال برطرف شود، کسانی که از سیستان به سایرها شهرها کوچ کرده اند، همه بر می گردند. همین الان دمای هوا در روستای خودمان در سیستان شاید به بالای 60 درجه سانتیگراد برسد، اما مردم حتی از داشتن یک کولر نیز محروم هستند و حتی یخچال ندارند که مایحتاج زندگی خود را نگهداری کنند و مجبورند مواد غذایی را روزانه مصرف کنند.
متاسفانه اکنون سیستان وضعیت خوبی ندارد و هر کسی هم که باقی مانده یا کارمند بوده و یا اینکه راننده تاکسی است. بیشتر عشایر و افرادی که در نزدیکی مرز هستند همه به شهرهای دیگر کوچک کرده اند و امیدوارم که وضعیت شهرمان و همچنین استان با حمایت و رسیدگی مسوولان بهتر شود.
هر زمانی که به سیستان می روم همه مرا تنها امید خود می دانند. آنان می گویند فقط تو امید شهرمان هستی و با کسب مدال طلا به همه نشان بده که سیستان هنوز زنده است.

ایرنا: آیا قصد نداری کشتی را کنار بگذاری؟
آرامی: دیگر اشتباه سال گذشته را تکرار نمی کنم. مردم سیستان چنان انگیزه ای به من داده اند که باید با کسب مدال آنها را شاد کنم. مردم بسیار خوبی داریم و شاید ورزشکار نباشند، اما ورزشکاران شهرشان را دوست دارند و حتی حاضرند پول اندکی را که کار کرده اند، نیز برای کرایه ماشین به قهرمان خود بدهند.

ایرنا: 2 سال مانده به بازیهای المپیک و در سبک وزن تیم ملی بعد از حمید سوریان، کشتی گیر شش دانگی را به خود ندیده، آیا می توانی بار این مسوولیت را به دوش بکشی؟
آرامی: آرزوی هر ورزشکاری بازیهای المپیک است و این موضوع را نیز خوب می دانم و باید برای رسیدن به آن زحمت بکشم و البته در این راه کمک پدر و مادرم با توجه به مشکلات زندگی، تاثیر زیادی خواهد داشت.
البته قبل از من سیستان دو عنوان قهرمانی آسیا داشت و من توانستم با قهرمانی نوجوانان جهان این رکورد را بشکنم و امیدوارم روزی قهرمان المپیک شوم تا ضمن افتخار آفرینی برای کشور، برای مردم سرزمینم شادی مضاعف به ارمغان بیاورم.
ورزشی**1067**1597

نظر شما