تنهايي با بدنتان چه ميکند؟
صاحبخبر - همهي ما به زماني براي تنها بودن نياز داريم‎ آيا تنها بودن نشانههاي فيزيولوژيکي خاصي دارد که بتوانيد در بدنتان ببينيد و احساس کنيد؟ البته! زندگي چيز عجيبي است. کنترل و مديريت تعاملات ما با ديگران هم مقولهي پيچيدهايست. همهي ما به زماني براي تنها بودن نياز داريم اما کارشناسان عقيده دارند ما نياز داريم با ديگران هم ارتباطها و تعاملهايي داشته باشيم، ارتباطهايي عميق و معنادار که ما را به رضايتي که از بدو خلقت به دنبالش بودهايم برسانند. نشانههاي جسمي احساس تنهايي، واقعياند و خوشبختانه راه حلهاي برطرف کردن احساس تنهايي نيز بسيار سادهاند. در اين مطلب به شش مورد از تاثيرات احساس تنهايي بر بدنتان اشاره ميکنيم و ميگوييم احساس تنهاييتان را چگونه ميتوانيد تعديل کنيد. 1. هورمون استرستان بالا ميرود احتمالا ميدانيد که بدن شما وقتي که استرس داريد، بيشتر کورتيزول ترشح ميکند، پس تعجبي ندارد که وقتي با ديگران ارتباط خوبي برقرار کنيد و استرستان کاهش پيدا کند، کورتيزولتان نيز کمتر شود. مطالعات نشان ميدهند آنهايي که عادت دارند در مورد مشکلات خود با دوستي درد دل کنند و شکايتها و غرولندهايشان را به زبان بياورند، بعد از تخليهي احساسات منفي خود، احساس آرامش ميکنند. وقتي که ناراحتيهايتان را در دلتان تلنبار نميکنيد و ميتوانيد با دوست يا همکار خود حرف بزنيد، استرس فيزيکي کمتري داريد. کورتيزول زياد چيزي است که سيستم شما ممکن است نتواند تحمل کند، پس در مورد مسائل خود با يک دوست حرف بزنيد؛ قبل از اينکه دردها در دلتان انباشته شوند و پريشان و مضطرب و افسرده شويد. 2. سيستم عصبيتان در حالت جنگ يا گريز قرار ميگيرد و خوابيدن برايتان دشوار ميشود پژوهشها نشان ميدهند وقتي تنها هستيد مغزتان ميتواند نورپي نفرين زيادي ترشح کند؛ هورموني که براي سيگنال دهي طي واکنش جنگ يا گريز حياتي است. تنهايي ميتواند باعث شود احساس ترس کنيد، مثلا شنيدن صدايي در راه پلهها. وقتي بدن شما با فعال کردن واکنش جنگ يا گريز به استرس جواب ميدهد، در انتهاي روز خوابيدن برايتان سختتر ميشود. ما اغلب وقتي استرس و اضطراب داريم با کنسل کردن برنامههاي دورهمي و اجتماعي و گوشه گير شدن، خودمان را تنها ميکنيم. وقتي استرس وجودتان را پُر کرد سعي کنيد از خانه خارج شويد و دوستي را ملاقات کنيد يا در مکاني شلوغ مثل پارک قدم بزنيد و استراحتي به مغزتان بدهيد، در خانه ماندن شما وقتي که استرس داريد فقط زماني به نفعتان است که برنامهي مفيدي براي خود داشته باشيد. تنهايي ميتواند باعث شود احساس ترس کنيد‎ 3. سلولهاي سفيد خونتان افزايش يافته و موجب التهاب مزمن خواهد شد هورمون کورتيزول با التهاب مبارزه ميکند اما واکنش جنگ يا گريزي که تنهايي موجبش ميشود بدنتان را وادار ميکند نورپي نفرين توليد کند که در واقع توليد سلولهاي سفيد خونتان را افزايش داده و سيستم طبيعي دفاع بدنتان را بهم ميريزد. اين يک چرخهي معيوب است: استرس داريد و کورتيزولتان بالا ميرود، اما کمي هم وحشت زده و آشفتهايد بنابراين بدنتان پذيرش کمتري نسبت به خاصيت ضد التهابي کورتيزول که برايتان مفيد است نشان ميدهد. افراد تنها در بلند مدت بيشتر در معرض مشکلات مربوط به التهاب مزمن قرار ميگيرند؛ سرطان، حساسيت به ويروسها و عفونتها تنها چند نمونه هستند. در باشگاه ورزش کنيد، در کارهاي تيمي شريک شويد و سعي کنيد اجتماعيتر باشيد. 4. دماي بدنتان پايين ميآيد؛ يعني واقعا سردتان ميشود محققان هلندي در سال 2012 دريافتند حتي تصور ناديده گرفته شدن و تنها شدن هم کافيست تا دماي بدن فرد را پايين بياورد! ضمنا همين آزمايشات نشان داد يادآوري خاطرهي تنها شدن هم ميتواند به فرد احساس سرما بدهد. به زبان سادهتر، تنهايي باعث ميشود سردتان شود. بنا بر تائيد محققان، احساس سرماي ناشي از تنهايي هم با تصور و تجسم ارتباطهاي اجتماعي و هم با تعاملات واقعي با ديگران ميتواند برطرف شود؛ درست مانند يک فنجان چاي داغ در ميان دستان شما! ارتباط جسمي – ذهني ِ گرماي فيزيکي و احساس دوست داشته شدن، واقعي است؛ آن را جدي بگيريد! 5. مغز پرشور شما در فصل سرما (cuffing season) به دام ميافتد cuffing season يا به زبان عاميانه همان فصل جفت گيري، همان ماههاي پاييز و زمستان است که تمايل زيادي پيدا ميکنيم از تنهايي دربياييم و به طور جدي درگير يک رابطه بشويم. محققان حدس ميزنند علت اين تمايل، سرد شدن و زود تاريک شدن هواست که باعث ميشود دوست داشته باشيم زمان بيشتري را در خانه سپري کنيم و تفريحاتي لذتبخش انجام دهيم و در با يک نفر ديگر سرگرم شويم. اين پديده که وادارمان ميکند به دنبال رابطه برقرار کردن برويم، ميتواند ريشهي بيوشيميايي در تنهايي نيز داشته باشد. وقتي بصورت فيزيکي نزديک کسي هستيد مغزتان دوپامين ترشح ميکند اما وقتي که تنهاييد از اين دوپامين محروميد. نبودن «گرما» ميتواند به شما احساس سرما بدهد و نياز شديد به بودن در کنار کسي را احساس کنيد. 6. زودتر ميميريد بله اين مورد غم انگيز است. همانطور که در بالا خوانديد، تنهايي ميتواند همه گونه تاثير منفي بر سلامتي بگذارد و باعث مرگ زودهنگام شود. اين طبيعي است که به طور کلي وضعيت سلامت نه چندان خوب موجب طول عمر کمتري شود. تحقيقات نشان ميدهد مردان متاهل ديرتر ميميرند. البته اگر سالم هستيد و مجرد دليلي ندارد زودتر بميريد صرفا به اين دليل که همسري نداريد! در واقع بايد ياد بگيريد که به شيوهاي درست تنها باشيد و از تنهايي خود استفاده کنيد. اين چيزي است که بعدها هم اگر وارد رابطهاي شديد به دردتان خواهد خورد. پس اوقات تنهاييتان را معنادارتر کنيد؛ با ورزش، تکنيکهاي ريلکسيشن مانند مديتيشن، چارچوب مشخص کردن براي کار و مشغلههاي شغلي و حفظ ارتباطهاي اجتماعي مفيد، سلامتي و طول عمر خود را تضمين کنيد. منبع: برترين ها ∎
نظر شما