به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، سپتامبر سال ۱۹۷۹ (شهریورماه سال 1358) یک ماهواره آمریکایی به نام «ولا» درخشش دو نور را در آسمان بین آفریقای جنوبی و جنوبگان ثبت کرد.

برای متخصصان علوم هسته‌ای، نور قوی گذرا و بعد از آن انتشار نوری ضعیف‌تر، اما با دوام بیشتر نشانه‌هایی متقن از وقوع انفجار اتمی است.  

حالا، ۳۹ سال بعد از آن واقعه که به حادثه «ولا» معروف شد، و بعد از گمانه‌زنی‌های بسیار درباره منشأ این دو نور، شواهد تازه‌ای آشکار شده‌اند که از آن پرده برداشته‌اند. 

ماهواره آمریکایی «ولا» که برای شناسایی انفجارهای هسته‌ای ساخته شده بود، شهریور ماه سال ۱۳۵۸ این نوا را در مجاورت جزایر «پرنس ادوارد» در آفریقای جنوبی ثبت کرد.

اینکه انفجاری در این منطقه رخ داده، به وسیله دستگاه‌های شنود هیدروآکوستیک مورد تأیید قرار گرفت. اما اینکه ماهیت انفجار چه بوده از آن زمان تا کنون موضوع بحث و جدل‌ها و گمانه‌زنی‌های زیادی بوده است. 

انفجار‌‌ اتمی ناشی از یکی از آزمایش‌های هسته‌ای آمریکا در سال ۱۹۵۴. 

هیچ‌کس تا کنون با قاطعیت نتوانسته بود اعلام کند که این حادثه ناشی از آزمایش هسته‌ای بود.

با وجود این، گمانه‌زنی‌هایی در آن زمان شکل گرفته بود مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی ممکن است مخفیانه کلاهک هسته‌ایی که در برنامه تسلیحات اتمی غیرقانونی و سری خودش تولید کرده را آزمایش کرده باشد. شواهدی برای تأیید این ادعا موجود نبود. 

 مقاله جدیدی که یک دانشمند سوئدی و استرالیایی به تازگی در مجله «Science and Global Security» به چاپ رسانده‌اند شواهدی در تأیید اینکه این واقعه آزمایش هسته‌ای اسرائیل بوده فراهم کرده و جانی دوباره به مباحثات درباره حادثه «ولا» بخشیده‌اند.  

محور بحث این دو دانشمند را این اصل تشکیل می‌دهد که بعد از وقوع انفجارهای هسته‌ای، در غدد تیروئید حیوان‌هایی که در آن مناطق چَرا می‌کنند ایزوتوپ‌های یُد رادیواکتیو، انباشته می‌شود. بنابراین، یکی از روش‌های راستی‌آزمایی برای وقوع انفجارهای هسته‌ای، آزمایش‌‌های فیزیولوژیکی بر روی حیوانات در مناطق مظنون به قرار گرفتن در معرض تشعشعات انفجار است.

مقاله این دو دانشمند برای اولین بار از کشف ماده «ید-۱۳۱»، از ایزوتوپ‌های پرتوزای ید، در غدد تیروئید گوسفندهای استرالیایی در اکتبر و نوامبر ۱۹۷۹ پرده برمی‌دارد.

گفته می‌شود تیروئید این حیوان‌ها در همان زمان برای تحلیل به آمریکا فرستاده شده بود اما دولت این کشور هیچ‌گاه نتایج این آزمایش‌ها که از آزمایش هسته‌ای غیرقانونی اسرائیل پرده برمی‌داشت را آشکار نکرد.

محققان در این مقاله نوشته‌اند که سطوح ایزوتوپ‌های پرتوزا در بدن گوسفندهای استرالیایی، نشان می‌دهد که آنها در مناطقی که تحت تأثیر تشعشعات بعد از انفجار هسته‌ای قرار گرفته‌اند چرا کرده‌اند. 

بخش دیگری از یافته‌های محققان به تحلیل الگوهای جوی اختصاص دارد و نشان می‌دهد که تشعشعات ناشی از این انفجار تا بخش‌هایی از استرالیا پیش رفته است. 

این نقشه انتشار تشعشعات هسته‌ای پس از انفجار در نزدیکی جزیره پرنس ادوارد را نشان می‌دهد. 

این دو دانشمند، علاوه بر این، به تحلیل گزارش‌های خارج‌شده از دسته غیرمحرمانه درباره کشف امواج صوتی زیرآبی توسط دستگاه‌های شنود آمریکایی پرداخته و نوشته‌اند یافته‌های به دست آمده از این روش، نیز موید آن هستند که نورهای مشاهده شده در نزدیکی جزایر پرنس ادوارد مربوط به انفجار هسته‌ای بوده‌اند. 

«بولتن دانشمندان اتمی»، نوشته مستندات مورد اشاره در  مجله «Science and Global Security» تقریباً تمامی تردیدها درباره اینکه در این منطقه انفجار هسته‌ای رخ داده‌اند را از بین برده است. 

در این نشریه آمده است: «این موضوع تحلیل‌های پیشین مبنی بر اینکه اسرائیل احتمالاً با نقض قوانین آمریکا و "پیمان منع جزئی آزمایش هسته‌ای" اقدام به یک آزمایش هسته‌ای کرده را تأیید می‌کند.»

پیمان منع جزئی آزمایش هسته‌ای در سال ۱۹۶۳ اجرایی شد. این پیمان، انفجارهای هسته‌ای در داخل و خارج از جو زمین و زیر آب را ممنوع می‌کند. رژیم صهیونیستی سال ۱۹۶۳ این پیمان را امضا و سال ۱۹۶۴ آن را تصویب کرده است. 

انتهای پیام/ق