شناسهٔ خبر: 26902172 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: تسنیم | لینک خبر

خداحافظی اوزیل؛ شکستی بدتر از ناکامی در جام جهانی ۲۰۱۸ برای ژرمن‌‌ها

R1015163/P35350/S3,1410/CT7

وداع ستاره آرسنال با تیم ملی کشورش، می‌تواند ضربه‌ای به ژرمن‌ها بزند که سنگین‌تر از حذف زودهنگام آنها از جام جهانی ۲۰۱۸ باشد.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، خداحافظی مسعوت اوزیل از تیم ملی آلمان در سه مقطع صورت گرفت، درست همانطور که حذف زودهنگام قهرمان جام جهانی 2014 از جام جهانی 2018 روسیه رخ داد. با این حال در بخشی از بیانیه‌ای که او برای دفاع از خود و اعلام خبر بازنشستگی‌اش منتشر کرد به یکسری از افراد اتهاماتی بس سنگین نسبت داده شد که قطعاً نمی‌گذارد جنجالی که با عکس یادگاری گرفتن ستاره آرسنال با رجیب طیب اردوغان، رئیس جمهوری آغاز شد با خداحافظی او از تیم ملی آلمان تمام شود.

رینهارد گریندل، رئیس اتحادیه فوتبال آلمان - کسی که اوزیل در بیانیه‌اش از او به عنوان شخصی نام برده که از این بازیکن ترکیه‌ای‌الاصل به عنوان یک قربانی برای توجیه بی‌کفایتی و ناتوانی خود در انجام درست وظایفش استفاده به رگ و ریشه او اهانت و خودخواهانه او را درگیری یک سناریوی سیاسی تبلیغاتی کرده است -  در ادامه فعالیتش به عنوان شخص اول فوتبال ژرمن‌ها، روزها سختی را در گرد و غبار طوفان سیاسی که خودش آن را ایجاد کرد، پیش رو خواهد داشت.

در بخش اول از بیانیه‌ای سه‌ قسمتی بازیساز آرسنال در شبکه‌های اجتماعی، او در صدد توضیح دلایل ملاقات خود (و ایلکای گوندوگان هافبک آلمانی اما ترکیه‌ای‌الاصل منچسترسیتی) با اردوغان در لندن در ماه می برآمد که آغازگر این جنجال بود. اوزیل، شهروند آلمانی که متولد منطقه گلزن‌کرشن است، نوه مهاجران ترکیه‌ای است که چند دهه پیش وارد آلمان شدند، توضیح داد که دو قلب دارد، یکی آلمان و یکی ترکی. این بازیکن 29 ساله گفت که پیش از این هم بارها با اردوغان ملاقات داشته و اینکه از گرفتن عکس با رئیس جمهور ترکیه، اهداف سیاسی یا کمک به کمپین انتخاباتی او نداشته بلکه حرکتش صرفاً ادای احترامی به بالاترین مقام سیاسی خاندانش بوده است. اوزیل در ادامه به این مسئله تأکید داشت که این ملاقات به معنای تأیید سیاست‌های اردوغان - کسی که سیاست‌هایش به مذاق گروه زیادی از سیاسیون غربی خوش نیامده و با انتقادات از سوی آنها همراه بوده است - نبوده است و اینکه ملاقات نکردن با رئیس جمهور ترکیه نوعی بی‌احترامی را به منزله بی‌احترامی به رگ و ریشه آبا و اجدادی‌اش می‌داند.

تنها خود اوزیل می‌داند که آیا منطقی که برای ملاقات با اردوغان داشت واقعی است یا نه اما واقعیت این است که ستاره‌های ورزشی که جرأت انتقاد از اردوغان را داشته‌اند - افرادی مانند هاکان شوکور ستاره سابق تیم ملی ترکیه یا انس کانتر در لیگ بسکتبال NBA، با واکنش‌های شدیدی برای خود و خانواده‌‌های‌شان مواجه شده‌اند که این موضوع می‌تواند دلیل خودداری نکردن اوزیل از ملاقات با اردوغان توضیح دهد. بالعکس، اوزیل حتی صرفاً ممکن است به اردوغان که اخیراً دوباره به عنوان رئیس جمهور ترکیه انتخاب شد، به عنوان یک گزینه خوب و قابل برای ریاست جمهوری ترکیه نگاه کند. در هر صورت، هر کدام از این دو مورد که باشد، تنها چیزی که در بیانیه اوزیل دیده نمی‌شود، ذره‌ای حس پشیمانی یا اعتراف به این موضوع است که ملاقاتش با اردوغان سبب ایجاد یک عامل برهم زننده تمرکز بی‌موقع و ناخواسته برای کل تیم ملی آلمان در فاصله چند روز مانده به سفر این تیم به روسیه برای شرکت در جام جهانی شده است.

در تأثیر منفی بلند مدت داستان به شدت احساسی ملاقات اوزیل با اردوغان که رسانه‌های آلمان نیز به آن دامن زدند، جای هیچ بحثی نیست اما تعلل اوزیل برای مطرح کردن دیدگاه و توضیح مواضعش درباره این داستان، به نوعی حمایت علنی ناچیزی که او تا به الان از جانب همی‌تیمی‌هایش دریافت کرده است را توضیح می‌دهد.

در بخش دوم پیامش، اوزیلی که 4 سال پیش با ژرمن‌ها قهرمان جهان شد، از مدرسه سابقش، اسپانسرهایی که نام‌شان را نبرد و شرکای تجاری که حاضر به حمایت از او نشدند انتقاد می‌کند و از رویکرد برخی رسانه‌های آلمانی به خاطر استفاده کردن از عکس او در کنار اردوغان به عنوان «ابرازی برای پیشبرد مقاصد سیاسی‌شان» ایراد می‌گیرد. هم‌نظر نبودن با اوزیل درباره مورد دوم سخت است در جایی که نشریه آلمانی معروف بیلد، ماجرای دیدار بازیکن سابق رئال مادرید و اردوغان و ادعای اخیر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا علیه مهاجران مقیم آلمان، مبنی بر اینکه ژرمن‌ها به رهبری‌شان پشت کرده‌اند را در یک مبحث می‌گنجاند یا شخصیتی اسطوره‌ای برای مردم آلمان مثل لوتار ماتئوس صریحا می‌گوید: «اوزیل از پوشیدن پیراهن تیم ملی آلمان احساس خوبی ندارد». علاوه بر این‌ها بخش اعظم پیام‌هایی که منتقدان اوزیل در فضای مجازی منتشر کردند رنگ و بوی نژادپرستانه داشته است.

در این میان یک حمله نامحسوس هم به شرکت مرسدس بنز شد که به عنوان شریک تجاری و اسپانسر اصلی اتحادیه فوتبال آلمان، اوزیل را از کمپین‌های مرتبط با تیم ملی آلمان محو کرد. اوزیل گفت که احساس می‌کند «بحران مدیریتی‌»ای نظیر آنچه در مرسدس بنز برای پنهان کردن آلایندگی بالای موتورهای دیزل این شرکت رخ می‌دهد، به چشم نمی‌آید. او در این باره نوشته است:« در حالی که اتحادیه فوتبال آلمان از من انتقاد کرد و خواست که دلیل کارم را توضیح دهم، ندیدم که چنین درخواستی برای ارائه یک توضیح علنی و رسمی از اسپانسر این اتحادیه صورت بگیرد».

اوزیل در ادامه بیانیه‌اش به چندین مورد از اهانت‌هایی که مردم آلمان به او و رگ و ریشه ترکیه‌ای‌اش کردند اشاره کرد اما مخاطب اصلی ابراز خشم او گریندل، رئیس اتحادیه فوتبال آلمان بود، کسی که بازیکن آرسنال او را متعصب خطاب کرد. اوزیل نوشت:« از نگاه گریندل و طرفدارانش، من وقتی که ما می‌بریم آلمانی هستیم اما زمانی که می‌بازیم یک مهاجر» و به این ترتیب عضو سابق حزب محافظه‌کاران پارلمان آلمان را به «نژادپرستی و داشتن سابقه تبعیض‌نژادی» متهم کرد، کسی که با تصویب قانون چندگانگی فرهنگی در آلمان و تابعیت دوگانه رأی مخالف داد و نگران این بود که فرهنگ اسلامی در بعضی از شهر‌های آلمان بیش از اندازه نفوذ کرده است.

فراتر از همه این‌ها، اوزیل گفت به خاطر شیوه بی‌ثباتی که گریندل داستان ملاقات او با اردوغان را را مدیریت کرده، احساس می‌کند مورد خیانت واقع شده است. طبق بیانیه او، رئیس اتحادیه فوتبال آلمان از این ناراحت بوده که به او اجازه داده نشد در جلسه‌ای که میان اوزیل، گوندوگان و فرانک والتر اشتاین‌مایر، رئیس جمهوری آلمان برگزار شد شرکت کند و همین موضوع سبب شد که او موضع اولیه‌اش - وقتی ادعا کرد باید به اوزیل اجازه داده شود روی فوتبالش تمرکز کند - را پس از حذف شرم‌آور آلمان از جام جهانی 2018 تغییر داد و با انتشار بیانیه‌ای به صورت علنی از او بخواهد که تعهد خود به ملیت آلمانی‌اش را ثابت کند.

اوزیل در این باره در بیانیه‌اش نوشت: در حالی که من تلاش داشتم رگ و ریشه و سلسله آبا و اجدایی‌‌ام را به عنوان دلیل گرفتن عکس با اردوغان عنوان کنم، او به علاقه وافری به صحبت کردن درباره دیدگاه‌های سیاسی خودش و کوچک شمردن عقیده من نشان داد.» اوزیل با اشاره به حمایتی که از یواخیم لو به عنوان سرمربی و اولیور بیرهوف به عنوان مدیر تیم ملی آلمان دریافت کرد، موضع متناقضی که گریندل در قبال او داشت را برجسته و خبر خداحافظی‌اش با تیم ملی را به دلیل نارضایتی از وجود نژادپرستی و بی‌احترامی علیه او اعلام کرد.

او نوشت:« با قلبی ناراحت و بعد از کلی فکر و در نظر گرفتن همه جوانب اتفاقاتی که اخیراً رخ داده، من مادمی که چنین حسی از نژادپرستی و بی‌احترامی را در قبال خودم احساس کنم، دیگر برای تیم ملی آلمان بازی نخواهم کرد.» اوزیل در این متن موضعی محتاطانه را در پیش گرفت و از واژه بازنشستگی استفاده نکرد. واژگانی که اوزیل برای خداحافظی خشمگینش با تیم ملی آلمان استفاده کرد، به نوعی درهای بازگشت به تیم ملی آلمان را برای بازگشت او در صورت تغییر رئیس اتحادیه فوتبال آلمان باز گذاشت.

در حقیقت گریندل بابت رویکرد نادرستش در مدیریت این داستان جنجالی و مجاب کردن یک چهره برجسته و محبوب به ترک تیم ملی، تحت فشاری قرار خواهد گرفت که سزاوار آن است. اینکه آیا استعفای گریندل راه را برای بازگشت اوزیل باز خواهد کرد یا نه، مشخص نیست اما قطعاً با رفتن او باز هم هستند افرادی که به تخریب اوزیل ادامه دهند و نشریه بیلد هم یکی از آنهاست. این نشریه در واکنشی قابل پیش‌بینی به بیانیه اوزیل، او را به «ناله کردن و گله‌گذاری» متهم کرد.

در کمال تأسف بیلد وبسیاری دیگر از آلمانی‌ها هنوز به این درک نرسیده‌اند که 22 جولای 2018 در تاریخ فوتبال این کشور (روز وداع اوزیل با ژرمن‌ها) روز وارد آمدن ضربه‌ای تلخ‌تر و دردناک‌تر از حذف از جام جهانی 2018 بر پیکر «مانشافت» است چون بااستعدادترین و فنی‌ترین بازیکن از نسل فعلی ملی‌پوشان آلمان به خاطر نژادپرستی احساس می‌کند که دیگر نمی‌تواند به عنوان نماینده‌ای برای ژرمن‌ها ایفای نقش کند.

انتهای پیام/

نظر شما