چکیده

زمینه و هدف: انسان، راه و وسیله نقلیه، اجزای اصلی تشکیل دهنده ترافیک و حمل ونقل می باشند که هریک به تنهایی و به صورت ترکیبی، سهمی در بروز تصادفات رانندگی دارند. تامین و ارتقای سطح ایمنی حمل ونقل در سایه شناخت سهم و وضعیت هریک از این عوامل در کشور و عملکرد صحیح و به موقع به منظور بهبود وضعیت هریک از این مولفه ها تحقق می یابد. در صورت شناسایی هریک از عوامل فوق می توان راهکارهای مناسبی را برای کاهش تصادفات و افزایش ایمنی پیشنهاد داد. یکی از راهکارهای مهم و اصلی، آموزش است که به ویژه در کاهش تصادفات با دلیل انسانی و همچنین اندرکنش عامل انسانی و سایر عوامل موثر می باشد؛ با توجه به اینکه در راستای آموزشِ بهتر رانندگان در شرایط فعلی دنیا از روش های نوین و تجهیزات شبیه سازی استفاده می شود.
روش: در این پژوهش، شناسایی بسته های آموزشی با استفاده از مطالعه ادبیات و سرفصل های موجود در کشور و مطالعه تطبیقی انجام پذیرفت و در گام بعد از الگوی پرموتاسیون برای اولویت بندی بسته ها استفاده شد. در این روشِ اولویت بندی، تعدادی گزینه و تعدادی معیار وجود دارند که باید جایگشت های مختلف با توجه به اولویت گزینه ها تشکیل شود و در نهایت مناسب ترین جایگشت که بیشترین امتیاز را کسب کرد، انتخاب نهایی شود.
یافته ها: در این پژوهش، بسته های آموزشی مناسب در شبیه ساز رانندگی در جهت کاهش تصادف، خطاهای انسانی و تخلف، شناسایی و اولویت بندی شدند. بر اساس الگوی ارائه شده، بسته آموزشی مهارت محور شامل توجه و تمرکز، مدیریت سرعت، درک خطر، مدیریت سبقت و رعایت حق تقدم منتخب شد.
پیشنهادها: پیشنهاد می شود که مدیران آموزشی و تصمیم گیران در شرایط بودجه کم و ناکافی از بسته جامع تر و ضروری تر مهارتی مبتنی بر تصادفات، تخلفات و درک خطر در آموزش های با شبیه ساز رانندگی استفاده کنند.

کلیدواژگان: اولویت بندی، آموزشی، شبیه ساز رانندگی، پرموتاسیون، ایمنی ترافیک

نویسندگان:

امین میرزا بروجردیان، مرتضی اسدامرجی، محمود صفارزاده 

فصلنامه مطالعات پژوهشی راهور - سال ششم، شماره 20، بهار 1396.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.