گروه اجتماعی خبرگزاری فارس، در خبرها آمده 20 درصد تالاب میانکاله خشک شده است، میانکاله در واقع شبه جزیره ای است در منتهی الیه جنوب شرقی دریای خزر، در دوازده کیلومتری شمال شهر بهشهر واقع در استان مازندران ایران.

مساحت آن بیش از شصت وهشت هزار هکتار و ارتفاع آن بین 15 تا 28متر کم تر از سطح دریای آزاد است. میانکاله از سال 1348 به عنوان «منطقه حفاظت شده» تعیین شد و هم اکنون با عناوین پناهگاه حیات وحش، تالاب بین المللی و ذخیره گاه طبیعی زیست کره تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد.

حر منصوری فعال محیط زیست در حوزه میانکاله در گفت وگو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری فارس، در خصوص خشک شدن شبه جزیره میانکاله به ورود حجم زیادی آب از سال 68 تا 72  از رودخانه ولگا به دریای خزر اشاره کرد و گفت: دلیل باز شدن کانال رودخانه ولگا به منظور توسعه کشتیرانی بود و با ورود میزان قابل توجهی از حجم آب به خزر وضعیت سطح آب از حالت استاندارد خارج شد و  آب خزر یک و نیم متر بالا آمد و بابالا آمدن آب این رودخانه حتی جزیره آشورازاده هم به زیر آب رفت.

وی با بیان اینکه در حال حاضر نیز وضعیت سطح آب خزر تغییرات زیادی کرده است، گفت: در اصل آب خزر یک و نیم متر کاهش یافته که این مسئله به دلیل توسعه کشاورزی در پایین دست رودخانه ولگا است.

این فعال محیط زیست گفت: از آنجایی که 86 درصد از میزان آب دریای خزر از رودخانه ولگا تامین می شود  این کاهش سطح یک و نیم متری حاضر را می توان مربوط به کاهش ورودی آب از این رودخانه دانست که تمامی تالاب های جنوب دریای خزر از جمله انزلی، فریدونکنار، میانکاله و سلکه از آن متاثر شده است.

منصوری با اشاره به اینکه این سیکل خشک شدن و کاهش سطح آب دریای خزر در گذشته هم رخ داده است، اظهار داشت: نشانه های خشک شدن کاهش تراز را می توان در قسمت غربی تالاب میانکاله و  در رشد درختچه های گز مشاهده کرد.

وی  در ادامه تصریح کرد: رویش این درختچه های خشک زی مربوط به کاهش سطح تراز آب خزر در سال 1976 است.

این فعال محیط زیست با تاکید بر اینکه روند کاهش و افزایش سطح آب دریای خزر مخاطره آمیز نیست، ابراز داشت: این تغییرات نتایج مثبتی هم در بردارد که از جمله آن می توان به رویش درختچه های گز و زادآوری ماهی های غضروفی اشاره کرد.

منصوری خاطرنشان کرد: متاسفانه حجم آب شیرین موجود خزر در چنین شرایطی هم به سمت زمین های کشاورزی هدایت می شود و چیزی حدود 600 کیلومتر از سواحل جنوبی دریا با عمق 2 سانتیمتر برای تولید برنج هدایت شده که این مساله دو مشکل اساسی دارد. نخست اینکه حجم قابل توجهی از این آب تبخیر می شود و دیگر اینکه این آب که با سموم و کودهای شیمیایی مخلوط شده و از طرق کانال های زهکشی به تالاب بازمی گردد، این مساله به شدت برای اکوسیستم میانکاله مخاطره آمیز است.

وی ادامه داد: نشانه های این تغییرات اکوسیستم را می توان در کاهش جمعیت گونه های دریایی از جمله فک خزری دید که از حدود 10 سال پیش جمعیت این گونه ارزشمند پستاندار از سه میلیون قلاده به 70 هزار قلاده کاهش یافته است.

این فعال محیط زیست ورود حجم قابل توجه رسوبات سیلابی را از دیگر معضلات این تغییرات سطح آب دانست و گفت: ورود رسوبات به تالاب باعث شکل گیری جزیره های رسوبی در آشوراده شده که امکان تبادل حیاتی به دریای خزر و میانکاله را کاهش داده است.

منبع: فارس

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.