به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما ؛  محققان علوم پزشکی در اسپانیا اعلام کردند خوردن شام در اوایل شب و ایجاد فاصله بین شام و زمان خواب، خطر ابتلا به سرطان های سینه و پروستات را کاهش می دهد.
دکتر مانولیس کوگویناس Manolis Kogevinas و همکارانش در بارسلونای اسپانیا در مقاله ای در شماره اخیر نشریه سرطان Cancer اعلام کردند بررسی آنان بر روی 621 مورد مبتلا به سرطان پروستات و 1205 مورد مبتلا به سرطان سینه و مقایسه آنها با 872 مرد و 1321 زن سالم و پرسش از آنها درباره زمان بندی شام و خواب به نتایج جالبی دست یافتند.
محققان دریافتند آنانی که بین خواب و شام خود دو ساعت یا بیشتر فاصله انداخته بودند به میزان بیست درصد کمتر در خطر ابتلا به سرطان پروستات و سرطان سینه قرار گرفته بودند.
همچنین کسانی که پیش از ساعت 9 شب شام خورده بودند نسبت به کسانی که بعد از ساعت 10 شب غذا خورده بودند نیز به میزان 20 درصد کمتر در خطر ابتلا به سرطان های یاد شده قرار گرفته بودند.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت در اینترنت، سلول‌های سرطانی از سازوکارهای عادی تقسیم و رشد سلول‌ها جدا می‌افتند. علت دقیق این پدیده نامشخص است ولی احتمال دارد عوامل ژنتیکی یا عوامل بیرونی هم‌چون ویروس و مواد سرطان زا موثر باشد.
در یک جاندار سالم، همیشه بین میزان تقسیم سلول، مرگ طبیعی سلولی و تمایز، تعادل وجود دارد.
سرطان شامل همه انواع تومورهای بدخیم می‌شود که در پزشکی آنها را بیشتر با نام نئوپلاسم می‌شناسند.
احتمال بروز سرطان در سنین مختلف وجود دارد ولی احتمال بروز سرطان با افزایش سن زیاد می‌شود سرطان باعث ۱۳٪ مرگ‌ها است بر طبق گزارش انجمن بهداشت آمریکا سالانه هفت میلیون و ششصد هزار نفر بر اثر سرطان مرده‌اند.
سرطان،‌ ویژه انسان نیست و همه جانوران و گیاهان پرسلولی نیز ممکن است به سرطان دچار شوند.
سرنوشت سلول‌ها کاملاً کنترل شده‌است و براساس نیازهای بدن می‌باشد.
در جنین میزان تکثیر سلول‌ها بیشتر از مرگ طبیعی سلولی است اما در جاندار بالغ میزان مرگ سلولی و تقسیم سلولی به تعادل می‌رسد.
سرنوشت سلول در هر زمان، به طور کاملاً دقیق، بوسیله فاکتورهای رشد، پیام‌های محیطی و برخی پروتئین‌ها و پیامبرهای سلولی، کنترل می‌شود.
جهش‌هایی که منجر به تغییر هر یک از فاکتورهای موثر در سرنوشت سلول، می‌شوند باعث بهم خوردن نظم دقیقی که در تنظیم رشد و تکثیر و تمایز سلول هاوجود دارد می‌شود و می‌تواند منجر به بروز سرطان شود.
سلول‌های سرطانی کنترل خود را بر چرخه سلولی از دست داده و به طور مداوم و بدون توجه به پیام‌های سلولی و فاکتورهای رشد، به تکثیر ادامه می‌دهند.
در سلول‌های سرطانی بیان پروتئین‌های سلولی تغییر کرده و برخی از آنها که نباید بیان شوند بیان شده و یا بیان برخی دیگر از ژن‌ها متوقف می‌شوند.