در شرایط آسیب نخاعی، حتی اگر نخاع به طور کامل قطع نشده باشد، فعالیت های نخاعی متوقف و فرد دچار معلولیت می شود.

پژوهشگران در مطالعه اخیر خود تلاش کردند به این سوال ها پاسخ دهند: چرا مسیرهای عصبی در شرایط عدم قطع کامل نخاع، قادر به برقراری ارتباط با مغز نیستند و چه راهی برای احیای فعالیت نخاعی (پس از آسیب) وجود دارد؟

پژوهشگران در این مطالعه، رویکرد متفاوتی نسبت به تحقیقات قبلی در پیش گرفتند. در مطالعه های قبلی روی موش های فلج، تلاش پژوهشگران اغلب بر بازسازی فیبرهای عصبی متمرکز بود. اگرچه برخی از تحقیقات با نتایج مثبتی همراه بودند، اما این نگرانی وجود داشت که این مسأله بر عملکرد حرکتی حیوان تأثیر (منفی) بگذارد.

ژیگانگ هه (Zhigang He)، از محققان بیمارستان کودکان بوستون و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید کرد: رویکرد متفاوت برای برقراری ارتباط مجدد، یک ارتباط غیرمستقیم است.

درحال حاضر، بیماران دچار آسیب نخاعی با تحریک الکتریکی اپیدورال - ترکیبی از تمرین های توانبخشی با یک جریان الکتریکی روی انتهای نخاع - تحت درمان قرار می گیرند که تنها روی برخی بیماران اثربخشی دارد.

در این مطالعه، ترکیبات متعددی مورد آزمایش قرار گرفتند که تحریک پذیری نورون را تغییر داده و از مانع خون - مغز عبور می کردند؛ از این طریق امکان رسیدن خون به مغز و نخاع، در عین مسدود شدن سایر مواد فراهم شد. این ترکیبات به موش های فلج به مدت 8 تا 10 هفته تزریق شدند.

امیدوارکننده ترین ترکیب، CLP290 بود که موش های فلج را قادر به قدم برداشتن پس از 5 هفته درمان کرد. این ترکیب باعث فعال شدن یک پروتئین موسوم به KCC2 می شود که کلرید را از نورون ها خارج می کند. این مطالعه نشان داد که این نورون ها، جزء کلیدی در بازیابی توانایی حرکت محسوب می شوند.

تولید پروتئین KCC2 پس از آسیب نخاعی به طور قابل توجهی کاهش پیدا می کند و نورون ها قادر به پاسخگویی به مغز نیستند. از طریق احیای روند تولید پروتئین KCC2، نورون ها قادر به دریافت سیگنال از مغز می شوند.

حدود 80 درصد موش ها پس از دریافت این ترکیب، توانایی های مانند قدم برداشتن یا تحمل وزن (روی پا) را دوباره پیدا کردند.

دانشمندان امیدوارند که با انجام آزمایش های بیشتر، بتوانند این ترکیب را برای درمان آسیب های نخاعی، به طور مستقیم به خون انسان تزریق کنند. این ترکیب همچنین می تواند برای درمان سایر اختلالات نوروپاتیک یا صرع نیز در آینده کاربرد داشته باشد.

نتایج این مطالعه در مجله Cell منتشر شد.

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: newsweek