صاحب‌خبر - محمد قراگزلو چنانچه سروش رفیعی در مرکز زمین به کار گرفته شود، با خیال راحت از فضای پشت سرش می‌تواند در بازیسازی نقش خود را ایفا کند و یا حتی به عنوان مهاجم سایه به خط حمله اضافه شود. در این صورت است که او فضای دید بیشتری خواهد داشت و می‌تواند بهترین گزینه را برای ارسال پاس انتخاب کند. حال آنکه در جناح راست کار او سخت می‌شود و به طور غریزی و ناخودآگاه مدام به مرکز زمین متمایل خواهد شد که این موضوع می‌تواند باعث بروز مشکلاتی برای مدافع پشت سرش شود. در واقع این نفوذ نکردن‌های ماهینی است که مشکل‌ساز خواهد شد و ناهماهنگی او با سروش می‌تواند با ایجاد اختلال در جریان حرکتی پرسپولیس، جناح راست این تیم را در فاز حمله به حالت نیم‌تعطیل دربیاورد. با توجه به سیستم مد نظر برانکو برای پرسپولیس و استفاده از چهار بازیکن در خط میانی روی یک خط، بازیکنان خلاق و پاسور همه به کناره‌ها خواهند رفت و به نوعی هیچکدام از آنها در پست اصلی خودشان بازی نمی‌کنند. این اتفاق فصل قبل برای محسن مسلمان رخ داد و درست بعد از تغییر سیستم پرسپولیس بود که وضعیت او کاملا بهم ریخت. برانکو این تصمیم مهم را بعد از جدایی مهدی طارمی اتخاذ کرد چرا که دیگر مهاجمی با کیفیت او نداشت تا تیم حریف را از جلو تحت فشار بگذارد. به همین خاطر از دو هافبک دفاعی در مرکز زمین و در امتداد هم استفاده کرد. حال آنکه حتی وقتی علی علیپور در اوج آمادگی بود، ایوانکوویچ تصمیم به بازگشت به سیستم 2-4-4 لوزی نگرفت چرا که اساسا مدل بازی طارمی با علیپور فرق می‌کرد. به تبع این تغییر سیستم که البته مخالفان زیادی هم در درون و هم بیرون تیم داشت، همه هافبک‌های خلاق و پاسور باید در جناح چپ و راست بازی می‌کردند . در مقطع مهم فصل و بیشتر بازی‌ها این فرشاد احمدزاده و وحید امیری بودند که در ترکیب اصلی به میدان رفتند. این در حالی است که نفراتی مثل بشار رسن، محسن مسلمان، سیامک نعمتی و احسان علوان‌زاده یا خیلی کم بازی کردند و یا هرگز به آنها بازی نرسید. این مساله در فصل جدید هم می‌تواند مصداق داشته باشد چرا که حالا دو هافبک بازیساز پرسپولیس یعنی بشار رسن و سروش رفیعی تبدیل به دو هافبک راست شده‌اند که باید بازیسازی را از کناره‌های زمین انجام دهند و البته بعضا با متمایل شدن به مرکز زمین، همان قدرت رهبری و خلاقیت همیشگی‌شان را بروز دهند. در نیم‌فصل اول بشار رسن رقیب چندان قدری برای بازی کردن در این پست ندارد اما در نیم‌فصل دوم که سروش رفیعی وارد بازی می‌شود با توجه به علاقه برانکو به این بازیکن، هافبک عراقی اگر کمی سستی کند به نیمکت دوخته خواهد شد. حالا سوال مهم این است که آیا سروش رفیعی می‌تواند هافبک راست خوبی هم باشد؟ او در نیم‌فصل دوم لیگ شانزدهم در همین پرسپولیس به عنوان هافبک میانی در سیستم 2-4-4 لوزی بازی کرد و نمایش‌های مثبتی هم ارائه داد اما آیا قادر به تکرار همان بازی‌های خوب و رها کردن تمام پتانسیلش در کناره زمین هم هست؟ البته باید این نکته را هم در نظر گرفت که هافبک کناری در این سیستم شرح وظایف متفاوتی خواهد داشت و باید بعضا مدافع پشت سر خود را پوشش دهد و در کارهای دفاعی هم حضوری فعال داشته باشد. کاری که مثلا وحید امیری در جناح مقابل خوب انجامش می‌داد و احمدزاده هم تا حدود زیادی در آن موفق بود اما شاید نه سروش رفیعی و نه بشار رسن قابلیت چنین کار مهمی را نداشته باشند. مسئله‌ای که دقیقا در مورد محسن مسلمان هم صدق می‌کرد چرا که اساسا او نیز مثل بشار و رفیعی یک هافبک بازیساز و فوتبالیستی فانتزی‌باز است که در مرکز زمین کارایی بسیار بیشتری خواهد داشت. واقعیت این است که از حالا می‌توان نگران هافبک‌های خلاق پرسپولیس بود چرا که هم رفیعی و هم رسن احتمالا به صورت شخصی نیز از این تغییر پست ضرر خواهند کرد. چنانچه سروش رفیعی در مرکز زمین به کار گرفته شود، با خیال راحت از فضای پشت سرش می‌تواند در بازیسازی نقش خود را ایفا کند و یا حتی به عنوان مهاجم سایه به خط حمله اضافه شود. در این صورت است که او فضای دید بیشتری خواهد داشت و بهترین گزینه را برای ارسال پاس انتخاب خواهد کرد. حال آنکه در جناح راست کارش سخت می‌شود و به طور غریزی و ناخودآگاه مدام به مرکز زمین متمایل خواهد شد که این می‌تواند باعث بروز مشکلاتی برای مدافع پشت سرش شود. البته شاید در فصل تازه با در نظر گرفتن خصوصیات تدافعی ماهینی و تفاوت‌های ماهوی این بازیکن با صادق محرمی، سروش رفیعی می‌تواند تا حدودی زیادی از فضای پشت سرش آسوده‌خاطر باشد. همین نفوذ نکردن‌های ماهینی اما مشکل تازه‌ای ایجاد خواهد کرد و می‌تواند با ایجاد اختلال در جریان تهاجمی پرسپولیس، این تیم را در فاز حمله دچار مشکلاتی کند. یادمان نرود که احمدزاده و محرمی در مقاطعی از فصل به درک درست و دقیقی از نوع بازی یکدیگر رسیده بودند و در کارهای تهاجمی هماهنگی بالایی داشتند و تکرار نشدن آن اتفاق با زوج ماهینی - بشار یا ماهینی - سروش می‌تواند جناح راست پرسپولیس را در فاز حمله به حالت نیم‌تعطیل دربیاورد.∎​