ایران آنلاین /در این روز خلبان شهید عباس دوران با جسارتی مثال زدنی از خط آتش دشمن عبور کرد. او پس از بمباران پالایشگاه الدوره بغداد هواپیمایش را به هتل در نظر گرفته برای اسکان اجلاس سران غیرمتعهد کوبید و خواب حامیان صدام را برآشفت. پس از عملیات بیت‌المقدس کشورهای حامی رژیم بعث عراق نسبت به حمایت‌های بی‌دریغ‌شان از صدام دچار تردید شدند. آنها دچار چالش شده بودند که آیا حمایت کنند، از جنگی که با هدف سرنگونی نظام نوپای جمهوری اسلامی به راه انداخته بودند.
پیش از این در اجلاس وزیران خارجه کشورهای عرب منطقه خلیج فارس در کویت قارون‌های منطقه مصوب کرده بودند تا بهای خریدهای تسلیحاتی عراق از کشورهای تولید‌کننده سلاح را بپردازند. همچنین به‌دلیل مسدود بودن مسیر صدور نفت عراق از طریق سوریه و خلیج‌فارس تقبل کردند تا روزانه 500 هزار بشکه نفت به جای عراق صادر و دلار‌های آن را در اختیار صدام بگذارند تا خواب سرنگونی نظام ایران را برای آنان تعبیر کند. اما عملیات پیروز بیت المقدس که منجر به آزادی خرمشهر شد، توانمندی‌های ارتش عراق را در این جنگ نیابتی کاملاً زیر سؤال برد.صدام برای آنکه نشان دهد اتفاقی نیفتاده و در برهمان پاشنه قبلی می‌چرخد با هدف آرام و امن بودن منطقه به برگزاری اجلاس غیرمتعهد‌ها در بغداد اصرار نمود و با ترتیب دادن چند کنفرانس خبری این خط را دنبال کرد. شاه بیت سخنان صدام درنشست‌های خبری این بود که گرفتن و پس دادن زمین در عزم عراق در سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران تأثیری ندارد و هدف از جنگ تغییر نظام در ایران است. صدام سرانجام از پی تلاش بسیار موفق شد تا موافقت برگزاری اجلاس غیرمتعهد‌ها در بغداد را به دست آورد و در تدارک آن باشد. درآن شرایط یکی از ابزارهای موجود، استفاده از فشارهای سیاسی و افزایش تحرکات دیپلماتیک با هدف جلب حمایت کشورها برای کمک نظامی و سیاسی و تضعیف طرف مقابل بود. رژیم صدام که در آن شرایط از نظرسیاسی بسیار ضعیف شده بود، بهترین راه خروج از این بحران را برگزاری اجلاس سران کشورهای غیرمتعهد در بغداد می‌دانست زیرا از این طریق موفق می‌شد با صدور بیانیه و حربههای دیگر همه چیز را به نفع خود و به ضرر نظام جمهوری اسلامی ایران ساماندهی کند.
مسئولان کشور که برگزاری این اجلاس را از چند جهت به ضرر ایران می‌دانستند به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی مأموریت دادند تا بغداد را ناامن کند. روز 30 تیرماه ۱۳۶۱ سه هواپیما که هر کدام دو سرنشین داشتند مأموریت یافتند روی بغداد عملیاتی انجام دهند. هدف آنها بمباران پالایشگاه بغداد، نیروگاه اتمی بغداد و «پایگاه الرشید» یا ساختمان اجلاس در بغداد بود. هواپیمای شماره یک: عباس دوران – منصور کاظمیان هواپیمای شماره دو: اسکندری – باقری هواپیمای شماره سه: توانگریان – خسروشاهی. در 15کیلومتری بغداد جنگنده‌های ارتش ایران با دیوار آتش و پدافند دشمن روبهرو می‌شوند و در همین فاصله چند گلوله به هواپیمای شماره یک که شهید دوران خلبان آن بوده اصابت می‌کند.اما چیزی مانع ادامه مأموریت او نیست.او با تمرکز روی پالایشگاه الدوره بغداد به سمت هتلی که برای اعضای کنفرانس در نظرگرفته شده بود می‌رود و با کوبیدن هواپیمای خود به هتل، صدام و حامیانش را در کابوسی وحشتناک فرومی‌برد. او می‌توانست در آخرین لحظات با اجکت جان خود را نجات دهد و به اسارت در آید اما حاضر نمی‌شود در این حد هم برای رژیم بعث عراق فرصتی تبلیغاتی فراهم کند. در پی این اقدام جسورانه محل غیرمتعهد‌ها از بغداد به محل دیگری تغییر یافت و حامیان صدام به تکاپوی صلح طلبی روی آوردند.
نظر شما