نولان پس از چند شاهکار متوالی حالا چالشی را روبروی خود می دید به بزرگی ساختن یک فیلم دیوانه وار فضایی
که بتواند با شاهکار قرن ادیسه فضایی استنلی کوبریک مقایسه شود....
گرچه که همانند دیگر فیلم های کریستوفر نسبت به این فیلم هم در بخش جوایز اسکار کم لطفی شد اما همچنین نیز توانست خیلی زود جایش را در قلب بیننده ها باز کند و در بانک اطلاعاتی فیلم و سریال(imdb) یک رتبه خیلی خوب را در بین 250 فیلم برتر کسب کند و نیز فروشی عالی را در گیشه رقم بزند....

همانند دیگر فیلم های پر خرج نولان این فیلم نیز از جهت فنی عالی است؛موسیقی متن دیوانه کننده از هنس زیمر کبیر،جلوه های ویژه و طراحی های هنری بی مانند،تدوین عالی و...همه اینها باعث می شود حتی اگر از داستان فیلم خوشتان نیامد باز هم بتوانید به نوعی از فیلم لذت ببرید؛یعنی بدون شک بعد از پایان فیلم با خود خواهید گفت که چقدر ما در برابر جهان اطرافمان ناچیز هستیم و همچنین امید و ترسی غریب نسبت به اینده انسان در این جهانی که به سرعت نیز در حال گسترش و وسیع تر شدن هست....
احتمالا هر چه فیلم به جلو برود به این نتیجه خواهید رسید که نولان می خواسته مفاهیم و معادلات پیچیده فیزیک را به شکلی روان و آسان و جذاب برایتان به تصویر بکشد؛در این راه البته از تخیل هم بهره برده مثل پدیده کرم چاله که در حقیقت در دنیای واقعی اصلا وجود ندارد،اما بخش خوبی از فیلم را می توان با علم روز تطبیق داد؛نولان البته دیالوگ های زیادی را هم به همین بیان بحث های علمی اختصاص داده و خیلی هم تلاش کرده تا بتواند با حداقل دیالوگ به ساده ترین شکل ممکن اینها را برای بیننده روشن سازد تا در فهم فیلم دچار مشکل نشوند و دقیقا عموم منتقدان هم همین دیالوگ ها را به عنوان نقطه ضعف اصلی فیلم ذکر کرده اند اینکه سینما جای کلاس فیزیک نیست....البته بین ستاره ای خالی از دیالوگ های در کلاس سینمای کلاسیک نیست ولی قطعا موافقم که ارضایتان نخواهد کرد....
متیو مک کناهی به عنوان بازیگر نقش اول فیلم به خوبی از پس نقش خود بر آمده و اگر فرد احساسی باشید
می تواند خیلی راحت اشک هایتان را جاری سازد.....
آن هاتاوی هم در نقش برند دوست داشتنی عمل می کند
اما به عقیده من خیلی برای چنین نقشی مناسب نبود...

بین ستاره ای خیلی ارام شروع شده و در انبوهی از هیجان و شادکامی به پایان می رسد(به عقیده من)از این جهت باید کمی صبور باشید تا سکانس های مدهوش کننده و سراسر زیبایی و تعلیق پا به میدان بگذارند
(چیزی شبیه ادیسه کوبریک)
البته مطمئن باشید قرار نیست با چیزی همانند برخی سکانس های ادیسه روبرو شوید که کمی بیش از حد طولانی و کش دار شده و برخی اوقات امان بیننده را
می برد...

اگر بخواهم برداشت کلی خودم را از این فیلم به صورت خیلی کوتاه بیان کنم به نظرم نولان می خواهد بگوید:
در نهایت نه علم بلکه عشق است که ما را نجات
می دهد چرا که در طول فیلم روی رابطه کوپر و دخترش مانور داده شده و در نهایت همین احساسات عمیق بین این دو است که بشر را نجات می دهد....

اگر این فیلم را ندیده اید بیش از این فرصت را از دست ندهید....