به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، چند هفته‌ای می‌شود که امتحانات پایان‌ترم اکثر دانشگاه‌های کشور تمام شده است. اما این‌طور که معلوم است، نبض نشریات دانشجویی همچنان می‌تپد. با وجود اینکه نشریات دانشجویی در اکثر دانشگاه‌های کشور در چند سال اخیر حال خوبی ندارند و همواره با فشار‌هایی از سوی مسئولان دانشگاه مواجه هستند، هنوز صدای نشریات دانشجویی مرتبا درمی‌آید. به همین مناسبت ما هم سراغ نشریات دانشجویی منتشرشده در هفته گذشته رفتیم. در ادامه قسمت‌هایی جالب توجه از این نشریات را می‌خوانید.
نشریه بی‌تعارف از دانشگاه الزهرا دست به کار خلاقانه‌ای زده و گزارشی از یک میزگرد با کامیون‌داران معترض را که در ماه‌های اخیر خبرساز شده بودند، در صفحه اول نشریه آورده است. در قسمتی از این گفت‌وشنود، یکی از کامیون‌داران که از جمله هماهنگ‌کنندگان اصلی اعتراضات هم بوده، به نشریه بی‌تعارف گفته است: «بنده خودم در سال 90 با هزینه شخصی، سامانه‌ای را راه‌اندازی کردم که در آن دلال‌ها حذف می‌شدند و عملا حد واسطی بین راننده و صاحب بار وجود نداشت که این سامانه با کارشکنی مسئولان مربوطه به نتیجه نرسید. این در حالی است که اکنون تاکسی‌های ما اینترنتی شده‌اند. پس چرا نباید سیستم حمل‌ونقلی ما یکپارچه شود؟ این واقعیت که راننده باید برای دریافت بار به جایی مراجعه کند، انکار‌ناپذیر است. در این میان از نقش برخی شرکت‌های باربری هم نباید غافل باشیم، چراکه آنها مایلند با حضور دلال‌ها بارها جابه‌جا شود.»
درست است که این کامیون‌دار معترض نتوانسته است ایده‌اش را عملی کند، اما همین ایده می‌تواند با مقداری پرورش یافتن توسط دانشجویان و شرکت‌های استارتاپی زمینه‌ای برای ایجاد یک حرکت جدید در عرصه حمل‌ونقل شود. در گفت‌وگوی دیگری، نشریه رویان بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف، سراغ محدثه نورزی، فارغ‌التحصیل رشته مهندسی صنایع این دانشگاه و ورودی کارشناسی‌ارشد مهندسی صنایع دانشگاه تربیت مدرس رفته است. نوروزی از دانشجویان موفقی بوده که علاوه‌بر موفقیت‌هایی که در حوزه درسی به دست آورده است، در عرصه کسب‌وکار در حیطه تخصصی خود نیز فعالیت‌هایی داشته است. اما وجه تمایز او با سایر دانشجویانی که شرایط مشابهی دارند این است که او به‌عنوان یک دانشجوی دختر فعالیت‌های مهمی در کارنامه خود دارد.
نوروزی در قسمتی از این گفت‌وشنود گفته است:«دانشجو هم باید درس بخواند و هم زندگی کند؛ دانشجوهای شریف عموما بیشتر وقت خود را برای درس می‌گذارند. حواس‌تان باشد بعد از چهار سال از زندگی‌تان فرصت‌ها را به خاطر درس خواندن از دست ندهید. البته منظورم از زندگی کردن صرفا فعالیت در گروه‌های مختلف نیست. بیشتر درس‌های مهندسی صنایع در دوران کارشناسی برای کار کردن در آینده مفید هستند و باید آنها را جدی گرفت.»
او همچنین در قسمتی دیگر از این گفت‌وگو با اشاره به ملزوماتی که باید برای اشتغال زنان در جامعه وجود داشته باشد، گفته است: «کاری که شأن یک خانم در آن حفظ شود و متناسب با روحیات و مقتضیات خانم‌ها باشد، باید مورد توجه قرار بگیرد. علاوه‌بر این موارد، وظایفی که یک خانم در خانواده دارد، توسط هیچ فرد دیگری قابل انجام نیست و پررنگ نبودن یک خانم در خانواده نشاط خانواده را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین بهترین کار برای خانم کاری است که علاوه‌بر متناسب بودن با روحیات و مقتضیات او به صورت تمام‌وقت نباشد، به‌گونه‌ای که بر جنبه‌های دیگر زندگی وی اثر منفی نگذارد.»
اما طبق معمول نشریات سیاسی تنورشان همچنان داغ است. در این بین نشریه «درد دل» دانشگاه علوم پزشکی تبریز تیتر جالب توجه «سلبریتی، افیون توده‌ها» را در صفحه اول خود آورده و در مقاله اصلی خود با انتقاد از مقبولیت بیش از حد سلبریتی‌های غیرمتخصص در جامعه نوشته است: «در نبــود یک جامعــه مدنی قدرتمند و مســتقل برای بیان مطالبــات برحق مــردم و پیگیری آنها و درصــورت لــزوم بازخواست مسئولان کشوری برای احقاق حقــوق ملــت، این وظیفه ناخواسته (شاید هم کاملا خواســته!) و به شکلی بســیار سطحی و مبتذل به ســلبریتی‌ها سپرده شده است.»
آخرین نشریه‌ای هم که به آن پرداخته‌ایم، فصلنامه سیاسی روشنگر از دانشگاه شیراز است. این فصلنامه دانشجویی اصلاح‌طلب در مقاله‌ای با عنوان «استمرار ماندن»، با اشاره به چرایی تداوم تلاش نسل اول اصلاح‌طلبان، برای به دست آوردن مناصب اجرایی کشور، به انتقاد از عدم جوانگرایی در این جریان سیاسی پرداخته و نوشته است:
«اصلاحـات در شـرایطی قـرار دارد کـه مجبـور بـا بازسـازی بدنـه اجرایـی و فکـری خویش اسـت. از خـرداد 76 بیش از 10 سـال می‌گـذرد و در صحنه عمـل اصلاحـات همچنـان موفق بـه ارائـه نتیجه‌های مسـتقیم از دل آرمان‌هـای خـود نشـده اسـت. تکیـه بـه چهره‌هـای شـاخص مجـال کادرسـازی و معرفـی چهره‌هـای جدیـد را گرفتـه اسـت و فعـالان جـوان اصلاح‌طلب متقدم خود را به ایجاد الیگارشـی در احـزاب متهـم می‌سـازند. در زمینه‌هـای اقتصادی و فرهنگـی همچنـان نمی‌تـوان گفتمانـی یافـت کـه اصلاحـات را نمایندگـی کنـد، احـزاب اصلاح‌طلـب به‌رغـم اتحـاد در صحنـه انتخابـات، در اجـرای وعـده‌های پسـاانتخاباتی خـود ناتوان بودنـد و در اکثر مـوارد تیـغ تنـد انتقـادات جوانـان اصلاح‌طلب بـه اعضـای لیسـت‌های متحـدی اسـت که بـه آن امید‌های فـراوان بسـته بودنـد.»
نظر شما