شناسهٔ خبر: 26799617 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه آفتاب یزد | لینک خبر

پاسخ فرزند ناطق نوریبه ادعای رئیس سابق صداو سیما:

ای کاش ضرغامی وجدان راحت تری داشت

صاحب‌خبر - اخیرا عزت الله ضرغامی رئیس اسبق صدا و سیما در ارتباط با انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری و عملکرد سازمان متبوع‌شان مصاحبه‌ای انجام داده و ضمن اشاراتی به وقایع سال ۸۸ و مناظرات معروف آن ایام، نامی هم از آقای ناطق نوری و مرحوم آقای‌هاشمی و خانواده‌هایشان به میان آورد و گفت:"بر‌اساس مصوبات کمیسیون تبلیغات، تنها نامزدهای انتخابات حق پاسخ‌گویی موارد اتهامی در مناظره‌ها را داشتند و ما دقیقا بر‌اساس قانون عمل کردیم. من در‌این باره بارها با آقای ناطق صحبت کردم. خیلی تماس گرفتم و گفتم تلویزیون در اختیار شماست. بیایید سخنرانی کنید؛ اما ایشان خودشان در شرایطی بودند که نمی‌آمدند. حتی من گفتم در مراسم احیا شرکت کنید، ما پخش می‌کنیم؛ اما باز هم نمی‌رفتند. اصلا در فضاهای عمومی نمی‌رفتند. لازم نبود من بگویم مردم منتظر باشید آقای ناطق می‌خواهد بیاید درباره پسرش توضیح بدهد؛ چون این خودش ضد تبلیغ بود. ما صد برنامه دیگر می‌توانستیم ترتیب بدهیم که آقای ناطق بیاید صحبت کند."مصطفی ناطق نوری فرزند حجت الاسلام والمسلمین علی‌اکبر ناطق نوری در گفت و گو با جماران در همین ارتباط به چند سوال پاسخ گفت.

آقای ضرغامی در این مصاحبه گفته است که امکان ترتیب دادن صد تا برنامه و مصاحبه برای آقای ناطق نوری بود
و در واقع خانواده شما بودند که به هر دلیلی استقبال نکردند. توضیح شما در این مورد چیست؟
من هم دیدم و تعجب کردم از این حرف. اولا در همین مصاحبه‌ای که اشاره کردید، صدر و ذیل فرمایشات آقای ضرغامی با هم تضاد دارد.با این توضیح که: در جایی گفته‌اند امکان صدتا برنامه و مصاحبه برای آقای ناطق نوری وجود داشته است و حتی به آقای ناطق گفته شده تلویزیون در اختیار شماست و ایشان خودشان نیامدند! و در جای دیگر در همان مصاحبه، کنترل عذاب وجدان برای‌شان دشوار می‌شود و بیان می‌کنند که من دلسوزی کردم که اجازه ندادم بیایند و پاسخ دهند که اگر چنین می‌شد برای ایشان ضد تبلیغ بود!!عرض کنم که فارغ از دلسوزی غیرضروری، واقعیت این است که بخش اخیر فرمایش ایشان تصادفا به واقعیت نزدیک تر است یعنی به رغم درخواست کتبی اینجانب به تاریخ پانزدهم خرداد ماه ۸۸ که هم از طریق فاکس و هم بصورت دستی خدمت ایشان تقدیم شد (از طریق گوگل هم این روزها قابل جستجو است) و هم چنین تماس‌های مکرر با ایشان و همکاران‌شان، به هیچ عنوان این فرصت پاسخگویی به تهمت‌های آقای احمدی نژاد در اختیار ما قرار نگرفت! شاید بهتر بود که آقای ضرغامی، به جای دلسوزی و مصلحت‌اندیشی‌های پر خسارت و یا هر انگیزه دیگری، به وظیفه قانونی، اخلاقی و شرعی خودشان عمل می‌کردند.
انتظار ما روشن بود! توقع این بود که به اصل ۱۷۵ قانون اساسی احترام می‌گذاشتند. آقایان وظیفه داشتند که قانون اساسنامه سازمان صدا و سیما، ناظر به حق دفاع از مظلوم را مبنای عمل قرار می‌دادند. انتظار این بود که اصول اخلاقی جامعه را بزرگ بشمارند و اجازه قربانی شدن آنها را به کسی ندهند. می‌بایستی سر تعظیم در برابر آموزه‌های پرشمار دینی و ایمانی فرود می‌آوردند که درخصوص حرمت آبروی مومن، حق الناس و پرهیز از ظلم به‌کرات سفارش می‌کنند. شایسته بود که در آن روزهای سرنوشت ساز، به انصاف و مروت عمل می‌کردند و یکی از (به قول خود آقای ضرغامی) صد تا برنامه‌ای که الان به برکت قدرت تخیل در ذهن می‌پرورانند را در اختیار مظلومین آن ظلم بزرگ قرار می‌دادند تا از این رهگذر وجه‌های از انصاف به نمایش در آید چه بسا همین اقدام نقطه ی روشنی می‌شد برای خروج از آن فضای بشدت سنگین، یکطرفه و ظالمانه.
و‌ ای‌کاش جناب آقای ضرغامی، سابقه درخشان تری از خود باقی گذاشته بود که اگر چنین می‌شد شاید امروز وجدان آرام تری داشت.

نظر شما