شناسهٔ خبر: 26798177 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: آریا | لینک خبر

تظاهرات تمام مي شود شرمندگي هايش اما مي ماند

صاحب‌خبر - به گزارش ايرنا، 15 سال از سقوط ديکتاتوري صدام حسين گذاشته است و ترکيبي از نيروهاي شيعي (دولت)، سني (پارلمان) و کرد (رياست جمهوري و اقليم کردستان عراق) کشور را اداره کرده اند، اعتراضات امسال و امروز مردم عراق به عملکرد همين رهبران است. لب کلامشان اين است که کشور ثروتمندي چون عراق که روي منابع عظيم نفت و گاز خوابيده است چرا امروز در سال 2018 که دومين توليدکننده بزرگ نفت اوپک هم هست، بايد در بسياري از شهرها و حتي پايتخت، روزانه بيش از10 تا 12 ساعت قطعي برق داشته باشد. شايد بر همين اساس است که همگان از مرجعيت عالي عراق تا حيدرالعبادي نخست وزير اين کشور و همه احزابي که به نوعي طي اين سالها زمام امور را بدست داشته اند، با معترضان ابراز همبستگي کرده و از مطالبات آنها حمايت کرده اند. در سالهاي اخير شاهد اعتراضات تابستانه در عراق بوده ايم که عمدتا بر محور ضعف خدمات عمومي مي چرخيد اما حرکت هاي اعتراضي امسال ويژگي هاي منحصر به فردي نيز داشت و دارد. حمله گسترده و هدفمند بخشي از تظاهرکنندگان به مراکز دولتي، حزبي و حتي حمله به فرودگاه بين المللي نجف و حضور چند ساعته در سالن ها و باند فرودگاه، حمله به مقر نيروهاي مقاومت اسلامي عراق که خاستگاه اصلي آن همين استان هاي جنوبي هستند، پاره کردن تصاوير شهداي الحشد و علماي انقلابي عراق و ايران از جمله ويژگي هاي خاص اعتراضات امسال بود. تخريب گسترده اي اموال عمومي و نيز تعمد در حمله به مراکز احزاب اسلامي و انقلابي نزديک به محور مقاومت اسلامي، فرضيه تلاش جريان بعثي و سعودي براي به آشوب کشيدن کشور و وارد کردن آن به دوره جديدي از بي ثباتي و ناامني شبيه آنچه در سال 2014 و ظهور داعش رخ داد، را بيش از پيش تقويت مي کند. برنامه ريزان تخريب شايد براين باور بودند که با توجه به شرايط سياسي و اجتماعي عراق در دوره تنش هاي پسا انتخاباتي از جمله موضوع اعتراض به نتايج انتخابات، ادامه عمليات بازشماري آرا و مشخص نشدن نتايج نهايي انتخابات با گذشت دو ماه از برگزاري آن (22 ارديبهشت)، اختلافات ميان گروههاي سياسي پيروز در انتخابات براي تشکيل فراکسيون بزرگتر و به تبع آن تشکيل دولت جديد، فضا براي خشن کردن تظاهرات و تبديل آن به يک آشوب گسترده و سرانجام سقوط دولت و ورود کشور به دوره بي ثباتي، تشکيل دولت موقت يا نجات ملي و بازشدن پاي دخالت بين المللي (آمريکا از کانال سازمان ملل) براي تغييرات اساسي درحاکميت عراق فراهم خواهد شد. اين جريان همچنين سعي کرد با گنجاندن برخي حرکت ها از جمله حمله به مراکز الحشد الشعبي و يا حمله به تصاوير و نمادهاي علماي انقلابي و رهبران مذهبي عراق و ايران، ويژگي ضد مقاومتي و ضد ايراني به اين اعتراضات بدهد و پروژه شکست خورده خود در دوران پيش از انتخابات را بار ديگر بيازمايد. جريان بعثي و ضد مقاومت در عراق از يکسال پيش از برگزاري انتخابات، تلاش گسترده سياسي، رسانه اي و تبليغاتي را براي تعويق زمان انتخابات دست کم به مدت شش ماه و به بهانه عدم بازگشت آوارگان جنگ داعش به مناطق خود در استان هاي غربي انجام داد اما با ايستادگي رهبران سياسي عراق، انتخابات در موعد مقرر و با موفقيت سياسي و امنيتي بالا برگزار شد. با اين حال جريان ضد روند سياسي درعراق دو موفقيت توانست کسب کند يکي کاهش مشارکت مردم و نااميد کردن آنها از راي دادن و ديگري بهره برداري تبليغاتي مناسب از تخلفات و تقلب هاي انتخاباتي در برخي استان هاي سني نشين و کرد. اين دو موفقيت يک موفقيت بالاتر را براي اين جريان رقم زد و آن لطمه زدن به اعتبار انتخابات و روند سياسي و تازه کردن داغ شهروندان عراقي در عرصه خدمات عمومي و اجتماعي بود، داغي که با داغي روزهاي تابستان گدازنده عراق دو چندان شد و زمينه غليان اجتماعي را فراهم کرد. در واقع اين جريان بر اساس همين زمينه ها، بر اين گمان بود که مي تواند اعتراضات اجتماعي را به اعتراضات سياسي تبديل کند و به هدفش براي ساقط کردن نظام سياسي مستقر در عراق برسد اما تحولات چند روز اخير و فروکش کردن اعتراضات در بسياري از استان ها و شهرهاي جنوب نشان داد، مردم عراق با وجود مشکلات بسيار و ناخرسندي و حتي خشم زيادي که نسبت به رهبران سياسي خود دارند اما تمايلي به ورود کشور به دوره جديدي از بي ثباتي و خشونت نيز ندارند. اين واقعيت ميداني را `مرزوق الغانم`رئيس مجلس کويت با ضرب المثل معروف `مومن از يک سوراخ دوبار گزيده نمي شود` بيان کرده است، به اين معنا که مردم عراق به تجربه دريافته اند که بي ثباتي در کشور مي تواند تبعات غير قابل جبراني به باور آورد و نه تنها پيشرفتي در تامين خدمات عمومي ايجاد نکند بلکه با ميدان يافتن تروريست ها و جريان هاي مخرب، علاوه بر خسارت هاي انساني و مادي، زيرساخت هاي کشور بازهم بيشتر تخريب شود. مقامات عراقي پيش تر در بيان علت کمبود برق در عراق گفته اند ظهور و تسلط داعش بر استان هاي غربي عراق، دست کم هشت هزار مگاوات برق را از مدار خارج کرده است و اگر چنين نمي شد طبق برنامه تا پايان سال 2014 کشور بايد در توليد برق به خودکفايي مي رسيد. نظري به حاشيه هاي ميداني و رسانه اي اعتراضات اخير مردم جنوب عراق اين باور را ايجاد مي کند که اين اعتراضات، رفته رفته و همزمان با تشديد اقدامات دولت براي کاهش مشکلات برق و آب اين مناطق، کاهش خواهد يافت و عرصه سياسي عراق دوباره آرامش خود را باز مي يابد و آماده تشکيل فراکسيون بزرگتر در پارلمان جديد و تشکيل دولت جديد خواهد شد اما شرمندگي و يا ندامتي را دست کم نصيب دو گروه خواهد کرد. گروه نخست، بخشي از معترضان هستند که برغم داشتن خواسته هايي که دولت و احزاب سياسي عراق نيز به حق بودن آن اذعان دارند اما با ورود به عرصه تخريب اموال عمومي و خشونت ورزي در جريان اعتراضات اخير ناخواسته در دام جريان بعثي و سعودي افتاده اند که از هر فرصتي براي شکست روند سياسي جاري در عراق استفاده مي کند و به اذعان خود عراقي ها، بدليل حمايت و تغذيه همه جانبه تروريست ها و داعش، عامل اصلي مشکلات کنوني عراق هستند و امروز سعي مي کنند جاي دوست و دشمن را براي مردم عراق عوض کنند. گروه ديگر را بايد در فضاي مجازي ايران جستجو کرد که به دليل يا بهانه مخالفت با سياست خارجي جمهوري اسلامي، ابايي از بزرگنمايي حوادث عراق و خواسته يا ناخواسته تخريب روابط دو کشور ندارند. گروه دوم شايد بداند يا نداند که وقتي سخن از روابط ميان ايران و عراق مي رود، منظور صرفا روابط سياسي يا امنيتي نيست بلکه ابعاد مهم اقتصادي و فرهنگي نيز دارد و اين که ارزش تبادل تجاري ميان ايران و عراق هم اکنون از مرز 10 ميليارد دلار مي گذرد و ايران دومين شريک تجاري عراق است. بر اين اساس به نظر مي رسد، وقتي بزودي اعتراضات و تظاهرات در شهرهاي عراق به پايان برسد، اين شرمندگي براي اين دو گروه باقي خواهد ماند که ناخواسته به روابط خارجي کشورهايشان و همکاري هاي فيمابين لطمه زده اند. گزارش از: محمدکاظم جعفري خاورم**380** انتهاي پيام /*

برچسب‌ها:

نظر شما