صاحب‌خبر - گروه بین‌الملل: سوال «کجاست؟» درباره شاه اردن این بار سوال اساسی اردنی‌ها نیست، حتی با علم به اینکه مسؤولان اردنی در سال‌های گذشته دقیقا در همین مقطع از سال از «مرخصی سالانه» عبدالله دوم و خانواده‌اش سخن می‌گفتند و هر ناظری می‌توانست این اخبار را رصد و از مرخصی شاه اطمینان حاصل کند. مساله این است که امسال هیچ اعلامی از مرخصی شاه اردن و خانواده‌اش در دست نیست و رادارهای مردمی و رسمی هیچ توضیحی را در این باره رصد نکرده‌اند. حتی ایمن الصفدی، وزیر خارجه اردن که در سفر به آمریکا و دیدار با ترامپ و مذاکراتش درباره معامله قرن ملک عبدالله را همراهی می‌کرد، در این‌باره سخنی نمی‌گوید. یک روایت اسرائیلی از زبان اسرائیلی‌ها موضوع غیبت خانواده پادشاهی یا مرخصی آنها را با معامله قرن مرتبط دانسته است. ایدی کوهن، پژوهشگر سیاسی اسرائیلی در این‌باره گفته است اساسا سفر شاه اردن به واشنگتن برای بحث درباره جانشینی فرزندش (ولیعهد) به پادشاهی اردن بوده است. حسین بن‌عبدالله، بزرگ‌ترین فرزند عبدالله دوم شاه اردن است. او در 2 ژوئیه 2009 ولایتعهدی پادشاهی اردن هاشمی را بر عهده گرفت. مادر حسین یک فلسطینی به نام «ملکه رانیا» است. بزرگ‌ترین دغدغه درباره اردن این است که این کشور بعد از معامله قرن و مهاجرت فلسطینیان به آن، تبدیل به فلسطین دوم شود، زیرا اکثریت جمعیت اردن را فلسطینی‌تبارها تشکیل می‌دهند و می‌توانند تهدیدی برای حاکمیت هاشمی‌ها در اردن باشند بویژه آنکه اخیرا اردن صحنه اعتراضات مردمی به سیاست‌‌های ریاضتی دولت در زمینه افزایش 5 درصد مالیات بر درآمد و خدمات برق و سوخت است لذا افزودن یک متغیر سیاسی و حساس به بحث نارضایتی‌های عمومی، می‌تواند ادامه حاکمیت خاندان هاشمی سازش‌طلب در اردن را با مخاطره مواجه کند. انتصاب حسین که مادرش از یک خانواده بزرگ فلسطینی است به جای عبدالله دوم (پدرش) تا حدی این مشکل را حل می‌کند و دست‌کم فلسطینی‌تبارها را با او همراه و متفاهم‌تر می‌کند. روزنامه رای‌الیوم در عین حال در این گزارش خود، این روایت اسرائیلی را رد می‌کند، چرا که شاه اردن اگر بخواهد پسرش را در صدر بنشاند باید آمادگی‌های لازم را فراهم کرده و اموری را به او سپرده باشد (مانند محمد بن‌سلمان ولیعهد سعودی) و ولیعهد بتواند قابلیت خود را در اداره کشور به اثبات برساند.∎​