مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا، قبل از دیدار ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ، رؤسای جمهور روسیه و امریکا، در خصوص حل و فصل بحران سوریه گفته بود که توپ در زمین روسیه است، اما پوتین نگذاشت تا پاسخ به او چندان طول بکشد. او بعد از دیدار با ترامپ و در نشست مطبوعاتی مشترک با یک نمایش سیاسی غیرمنتظره توپ فوتبالی به ترامپ داد تا بگوید که حالا توپ در زمین امریکا و نه روسیه است. جدای از این نمایش سیاسی، دیدار این دو در هلسینکی و حرف‌هایی که هر دو در آن جلسه گفتند باعث شد افتادن توپ روسی در زمین امریکایی آن قدر پر سر و صدا باشد که بی‌معطلی اعتراض نه تنها منتقدان همیشگی ترامپ بلکه هم‌حزبی‌های جمهور‌یخواه و حامیان اصلی او هم در واشنگتن به گوش برسد.
صدای این اعتراض از هیلاری کلینتون، رقیب انتخاباتی ترامپ، جان کری، وزیر خارجه پیشین امریکا و نمایندگان حزب دموکرات در دو مجلس سنا و نمایندگان گرفته تا نمایندگان جمهوریخواه مثل پل رایان، جان مک‌کین، لیندسی گراهام و باب کورکر بلند شد و حتی نیوت گینگریچ، رئیس سابق مجلس نمایندگان و از حامیان قدیمی ترامپ، هم به صف مخالفان پیوست و گفت که سخنان ترامپ در آن جلسه مطبوعاتی از جدی‌ترین اشتباه‌های او بوده و باید زود اصلاح شود. بخش عمده‌ای از این اعتراض به پرونده جاری در امریکا بر سر دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ امریکا مربوط می‌شود. وزارت دادگستری امریکا در این خصوص و سه روز قبل از نشست هلسینکی کیفرخواستی علیه ۱۲ افسر اطلاعاتی روسیه به اتهام دخالت سایبری در آن انتخابات صادر کرد. این کیفرخواست به درخواست رابرت مولر، بازپرس ویژه پرونده، صادر شده بود تا بر نشست هلسینکی سایه بیندازد، اما ترامپ در جلسه مطبوعاتی نه تنها از این اقدام وزارت دادگستری خود حمایت نکرد بلکه سخنان او بیشتر همسو با پوتین بود که به طور طبیعی منکر چنین اتهاماتی است. جدای از این، ترامپ در موضوعات مهم دیگری مثل شبه‌جزیره کریمه هم حرفی باب طبع سیاستمداران واشنگتنی از هر دو حزب نزد تا اینکه پوتین به راحت‌ترین و ساده‌ترین پیروزی سیاسی خود برسد و در مقابل، آن سیاستمداران از رفتار و گفتار رئیس‌جمهور خود احساس حقارت کنند و به دلیل این حس حقارت است که به ترامپ اعتراض می‌کنند یا رسانه‌ها به او حمله‌ور شده‌اند و مثل روزنامه نیویورک دیلی، او را در حال شلیک به عمو سام نشان می‌دهند.
برخی قبل از نشست هلسینکی و با کوبیدن بر طبل روس‌هراسی، روس‌فوبیا (Russophobia)، چنین وانمود می‌کردند که پوتین حاضر خواهد شد در مقابل گرفتن امتیازاتی از ترامپ در خصوص کریمه با کارت‌هایی نظیر برجام یا نحوه همکاری ایران در پرونده سوریه معامله کند، اما بعد از این نشست معلوم شد چنین معامله‌ای تنها در حد و اندازه همان تصورات و تخیلات روس‌هراسی اتفاق می‌افتد و نه در زمین واقعی مذاکرات. در حالی که کسی نسبت به سیاست خصمانه ترامپ در قبال برجام شکی ندارد، پوتین به صراحت حمایت خود را از برجام در نشست خبری مشترک بیان کرد و ترامپ هم بعد در مصاحبه با فاکس‌نیوز گفت که پوتین در مذاکرات چهار ساعته از برجام حمایت کرده بود. روزنامه امریکایی واشنگتن‌پست قبل از نشست هلسینکی ادعا کرده بود که پوتین و ترامپ در خصوص خروج نیرو‌های ایرانی از سوریه و بعد خروج نیرو‌های امریکایی از این کشور به توافق رسیده‌اند و در این نشست توافق خود را علنی می‌کنند. نشست هلسینکی برگزار شد، اما نشانه‌ای از این توافق در نشست خبری مشترک هر دو رئیس‌جمهور که دیده نشد هیچ، پوتین بعد و در مصاحبه با شبکه خبری فاکس‌نیوز از ادامه همکاری با ایران و ترکیه در پرونده سوریه و بر اساس توافق آستانه گفت. این حرف او به معنای دست رد به خبرسازی‌ها در مورد خروج ایران از سوریه است و همچنین رد درخواست بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، است که چندین بار قبل از این نشست و طی ملاقات‌هایش با پوتین مطرح کرده بود. معلوم است که پوتین با توجه به واقعیت‌های میدانی ادامه همکاری با ایران در سوریه را ترجیح داده به جای اینکه توجهی به درخواست‌های نتانیاهو یا ترامپ داشته باشد. در هر صورت، پوتین در نشست هلسینکی و به دور از این قسم تصورات حاضر به معامله با ترامپ نشد بلکه با دادن توپ به او واقعیت این دیدار را در مقابل خبرنگاران به نمایش درآورد که توانسته توپ را به زمین امریکایی‌ها بیندازد و به قول سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، «نتیجه بهتر از عالی بود.»