به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی دانشگاه جیرفت پیرامون خشسکسالی‌های اخیر در جنوب استان کرمان بیانیه‌ای صادر کرد.

متن بیانیه به شرح زیر است:

بسمه تعالی

جیرفت، سرزمین هند کوچک قدیم و سرزمین جدید بیابانی و تحت تاثیر شرایط عمانی و سیاست‌های تورانی مسئولان دشت جیرفت متاسفانه با این شرایط الگوی کشت نادرست و سد جیرفت و رعایت نکردن حق آبه پایین دست هلیل رود، آینده‌ای مانند خوزستان پیش روی خود میبیند.

سد جیرفت و بند‌هایی که در شمال استان بر سرشاخه‌های هلیل رود بسته شده نه تنها کشاورزی و اکوسیستم و محیط زیست را در پایین دست هلیل رود تحت تاثیر قرار داده بلکه باتلاق جازموریان راهم تبدیل به بیابان نمود، که امروز غبارش در چشمان و ریه‌های مردم جنوب استان و جیرفت رسوب خواهد کرد و قطعا این روند تا شهر‌های شمال استان و استان‌های همجوار هم ادامه دارد.
مدتی است که گرد و غبار میهمان ناخوانده ما شده، اما هیچکس از خودش سوال نمیکند که گرد و غبار کدام بی تدبیری امروز در چشممان میرود؟

هنوز هم هستند مسئولان بی فکری که دم از انتقال آب بین حوضه‌ای هلیل رود به کرمان میزنند. این راهکار نه تنها در ایران بلکه در جای جای جهان اثرات مخرب و زیان بار زیست محیطی زیادی به همراه داشته است. دریاچه ارومیه خشکید و امروز دایه‌های دلسوز زیادی برای احیای آن پیدا شده، اما دلیل خشکی دریاچه ارومیه، سد سازی‌های نا به جا بود که آب مورد نیاز به رگ‌های ارومیه نرسید و جریان آب در رگ‌های ارومیه خشکید. زاینده رود هم بخاطر همین اتفاق نامبارک انتقال بین حوضه‌ای به استان‌های همجوار اصفهان خشکید و اینک نوبت به هلیل تشنه رسیده و مردم ما باید پاسخ کدام گناه نکرده‌ای را بدهند که غلظت گردو غبار به این حد رسیده و آینده تاریک‌تر و با غبار بیشتر در انتظارشان است.

عده‌ای بر این باورند که چاه‌های حفر شده اطراف جازموریان باعث خشکی این باتلاق شده، اما کافیست به این موضوع توجه کنیم که چرا چاه‌ها حفر شد؟ بله متاسفانه به دلیل رعایت نکردن حق آبه مردمان و اکوسیستم پایین دست هلیل رود این چاه‌ها حفر شد. اگر آب هلیل به پایین دست می‌رسید دیگر دلیلی برای حفر چاه نبود. این سخن دال بر این نیست که این چاه‌ها را بی تاثیر بدانیم، اما مشکل از بالادست جازموریان است. دیگر بس است هرچه گفتیم آب کم است صرفه جویی کنید. کار از این حرف‌ها گذشته بیماری بی آبی و گردوغبار در جنوب استان به حاد‌ترین درجه رسیده و اگر اندکی چشم‌هایی که مسئولان از عمد به ندیدن زده و گوش‌هایی که به ناشنوا بودن زدند را متوجه اطراف کنند قبل از نابودی راهی پیدا خواهیم کرد...

و، اما برایتان میگویم از اثر پروانه ای، با شندین این جمله همه‌ی ما یاد تعریف کلاسیکی میفتیم که در کودکی شنیده ایم: بال زدن یک پروانه در نقطه‌ای از جهان می‌تواند در نقطه‌ای دیگر طوفانی به پا کند. معمولا بحث در همین جا پایان می‌یابد و گوینده وشنونده می‌روند برسر بحث‌های زیبای دیگر، اما باید بدانیم که هر بی رحمی که ما با طبیعت بکنیم طبیعت انتقامش را از ما خواهد گرفت، شاید طول بکشد، اما در جنوب شاهد شروع این انتقام هستیم، اما تاوان بی مهری به طبیعت را چه کسی پس خواهد داد؟ مردم یا مسئولین؟

متاسفانه با این الگوی کشتی هم که در منطقه وجود دارد سفره‌های آب زیر زمینی هم در آینده‌ای نه چندان دور درد بی درمانی دیگر بر درد مردمان زجر کشیده جنوب استان کرمان خواهد گذاشت، گویی مسئولان را خواب برده نمیدانیم چه زمان به فکر خواهند افتاد! اما امیدواریم که آنقدر دیر نجنبیم که مرگ زمین حتمی شود!

بسیج دانشجویی دانشگاه جیرفت