صاحب‌خبر - سرخابی‌ها، خودروسازان و بادران؛ سایرین کجا هستند؟ آدرس نابودی فوتبال تهران در لیگ برتر و لیگ یک حمیدرضا عرب جمعیت تیم‌های لیگ‌برتری شاغل در لیگ برتر فوتبال ایران به شدت در حال کاهش است. روزگاری در همین لیگ برتر همزمان 7 تیم تهرانی حضور داشتند. تیم‌هایی که اکنون حتی در دایره فوتبال ایران نیز هیچ فعالیتی ندارند و به نوعی منحل شده‌اند. همین صبا را مثال بزنیم که با ورزشگاهی در صبا‌شهر و تماشاگران بومی‌اش جذابیت‌های بسیاری را وارد فوتبال ایران کرده بود. یا راه‌آهن که با آن قدمت و سابقه دیرینه‌اش بسیاری از علاقه‌مندان به فوتبال تهران را به سمت و سوی خود می‌کشید. نفت تهران نیز همین شرایط را داشت. تیمی که به گواه آمار در جام جهانی 2018 بخشی از بهترین بازیکنان ایران را ساخته و پرداخته باشگاه خود می‌دید. نفت اکنون حتی در آستانه انحلال از کل فعالیت‌های ورزشی‌اش قرار گرفته و هیچ بعید نیست که این باشگاه نیز به مانند راه آهن یا صبا به کلی نابود شود. اتفاق تلخی که پیش‌ترها برای باشگاه پاس تهران افتاد و این تیم خوب تهرانی از صحنه فوتبال ایران به کلی خارج شد. اکنون تنها چهار تیم تهرانی استقلال، پرسپولیس، سایپا و پیکان به‌عنوان نماینده‌های فوتبال پایتخت در لیگ‌برتر حضور دارند که این تعداد تیم برای شهری که بسیاری از فوتبالیست‌های تاریخ را با باشگاه‌هایش ساخته بسیار اندک است و بیم آن می‌رود که در سال‌های آتی تیم‌هایی همچون سایپا و پیکان نیز به دلایلی از فعالیت در رشته فوتبال منصرف شوند تا فقط نام دو تیم تهرانی در لیگ برتر باقی بماند که این برای آتیه فوتبال ایران بسیار مخاطره‌آمیز است. در اشاره به نام تیم‌های باسابقه و قدیمی فوتبال ایران نباید نام تیم بهمن کرج را از قلم انداخت. تیمی که می‌دانیم در لیگ قهرمانان آسیا یا همان جام باشگاه‌های آسیای سابق افتخارهایی هم برای فوتبال ایران به همراه آورد. یا کشاورز، بانک ملی و حتی هما و سرخپوشان. باشگاه‌هایی که ید طولایی در بازیکن‌سازی برای فوتبال ایران داشتند و لااقل ورزشگاه‌های پیر و مرده‌ای همچون شهید شیرودی را که بازی‌های کمتری در آن برگزار می‌شود را روزگاری با حضور خود و تماشاگران‌شان رونق می‌بخشیدند. فوتبال تهران به دلیل بی‌توجهی به ظرفیت‌هایش اکنون در شرایطی بسیار بغرنج و حساس قرار گرفته و مشخص نیست این سیاست‌گذاری در نهایت فوتبال پایتخت را به کجا ببرد و با فوتبال پر از استعداد تهران چه کند. سوال مهمی که نباید از یافتن پاسخش غافل بود این است که استعداهایی که از انبوهی تیم‌های نوجوانان، جوانان و امید‌های تهران بیرون می‌آیند به کجا تزریق می‌شوند؟ آیا فقط 4 تیمی که باقی مانده می‌تواند پاسخگوی نیازهای فوتبال پایتخت باشد؟ در شهر که چرخ بزنید مدارس و آکادمی‌های فوتبال گسترده‌ای را مشاهده می‌کنید که در حال فعالیت هستند. این حجم از مدارس و آکادمی‌های فوتبال بدون شک استعدادهایی را به فوتبال معرفی خواهند کرد اما فقدان تیم‌های حرفه‌ای موجب شده عموم استعداد‌های پایه تنها تا رده امید‌ها بالا بروند و بعد از آن به دلیل کمبود فضا برای حضور در تیم‌های بزرگسالان به کلی از چرخه فوتبال خارج شوند. اکنون فوتبال تهران در فضایی کاملا بحرانی قرار گرفته که اگر متولیانش جلوی آن را نگیرند در آینده‌ای نه چندان دور شاهد هرز رفتن بسیاری از استعدادهایی خواهیم بود که توانایی بازی در تیم‌های بزرگ و تیم‌های ملی را داشتند. از این نمونه‌ها کم نداشته‌ایم که از تیم‌های تهرانی به مدارج بالا رسیده‌اند. تازه‌ترین آنها وحید امیری، علیرضا بیرانوند و مجید حسینی هستند که در تیم‌های تهرانی به رشد و بلوغ رسیدند و دروازه‌های تیم ملی را هم فتح کردند. در واقع بی‌توجهی به فوتبال تهران باعث می‌شود ریشه‌های فوتبال ایران آسیب‌های جدی ببیند و عرصه برای عرض اندام بسیاری از بازیکنان آینده‌دار باز نباشد. البته تیمی همچون بادران با سرمایه‌های خصوصی در حال فعالیت است و در لیگ یک روزگار می‌گذراند اما در همین لیگ یک نیز روزگاری لااقل 7 تیم از لیگ برتر حضور داشتند و نگاهی به لیگ یک نیز می‌تواند آدرس‌هایی از نابودی فوتبال تهران را به ما نشان دهد.∎​