به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، عبد الباري عطوان سردبير روزنامه رأي اليوم و تحليل گر معروف عرب نوشت: دونالد ترامپ رئيس جمهوري آمريكا ديروز (يكشنبه) در شرايطي عازم هلسينكي پايتخت فنلاند براي شركت در نخستين ديدار خود با ولاديمير پوتين رئيس جمهوري روسيه شد، كه در بدترين وضعيت خود به سر مي برد. در هر منطقه از انگليس كه ترامپ به آنجا سفر كرد، با تظاهرات اعتراض آميز در مخالفت با سياست هاي نژادپرستانه خود- كه جهان را به سراشيبي سقوط سوق مي دهد- روبرو شد. اين درحاليست كه ترامپ به علت بي احترامي به همپيمانان اروپايي خود در نشست ناتو در بروكسل و برخورد با آنان به عنوان دانش آموزان كم سن و سال و ملامت آنها به سبب برخورداري از حمايت و پشتيباني مجاني آمريكا، اعتماد اكثر متحدان اروپايي خود را از دست داده است.
پيش از صحبت درباره نشست هلسينكي، نمي توان توهين بزرگ بيش از صد هزار تظاهركننده در لندن به ما به عنوان ملت عرب را ناديده گرفت، شخصي شبيه ترامپ پيشاپيش تظاهركنندگان حركت مي كرد و نماد دو تن از سران عرب منطقه خليج فارس را به دنبال خود مي كشيد. روي پلاكارد اعتراض آميز تظاهركنندگان نوشته شده بود: «ما همچون همپيمانان عربت نيستيم كه بخواهي اينگونه ما را به دنبال خود بكشي».
وقتي سران كشورهاي اروپايي در خصوص نفرت از ترامپ و مخالفت با زورگويي ها، برتري جويي ها و نژادپرستي هاي وي با مردم خود هم عقيده هستند، (به طور حتم) ديدار وي با ولاديمير پوتين رئيس جمهوري آمريكا دشوار تر خواهد بود. پوتين زيرك و از آرامش اعصاب برخوردار است و با حريف آمريكايي خود همچون يك شخص احمق، دلال ملك و املاك و يك وزير زن رفتار مي كند و به كسب حداكثر سود از اين ديدار چشم دوخته است. وي يعني پوتين نمي تواند فراموش كند ترامپ حداقل دو ماه پيش در اعلام همبستگي با انگيس كه سازمان اطلاعات روسيه را به مسموم كردن سرگئي اسكريپال جاسوس روس و دخترش با گاز اعصاب متهم كرد، حدود پنجاه ديپلمات روسي را از آمريكا اخراج كرد.
در اين مجال نمي توان به بررسي همه مسائل مطرح شده در اين بحث همچون اختلافات درباره اوكراين، شبه جزيره كريمه، دخالت احتمالي روسيه در انتخابات رياست جمهوري آمريكا و كره شمالي پرداخت، ما بايد به روي مسائل مهمتر يعني بحران سوريه، حضور ايران در سوريه، توافقنامه هسته اي ايران (برجام)، احتمال وقوع جنگ بين امريكا و همپيمانان آن از يك سو و ايران و همپيمانان آن از سوي ديگر تمركز كنيم.
وجود بشار اسد رئيس جمهوري روسيه در راس قدرت ديگر موضوع بحث اين نشست يا نشست هاي ديگر نيست. همين مطلب درباره شسكت پروژه آمريكا نه فقط در سوريه بلكه در اكثر مناطق خاورميانه صدق مي كند. روسيه جاي خالي را پر كرده است و ولاديمير پوتين رئيس جمهوري اين كشور در موضع قدرت قرار گرفته است و پس از سلطه ارتش سوريه بر مناطق جنوبي، بازگشايي مرزهاي سوريه با اردن و پيش از آن الغوطه الشرقيه و پايان حمايت آمريكا از معارضان سوري مسلح و غير مسلح ، سوريه جديد و متفاوتي شكل گرفته و سر خود را با قدرت از ميان آوار بلند كرده است.
با پيگيري اخبار منتشره در غرب مي توان متوجه وجود «معامله اي» شد كه ممكن است بخش زيادي از مذاكرات سران آمريكا و روسيه را به خود اختصاص دهد. خروج كامل نيروهاي امريكايي از سوريه (2200 نظامي امريكا) در مقابل مهار حضور ايران توسط روسيه احتمالا از بخش هاي اصلي اين معامله است.
شايان ذكر است اين اخبار درباره «اخراج» نظاميان ايران نيست بلكه درباره مهار نظاميان ايراني يعني به كنترل گرفتن آنها و دريافت تعهداتي مبني بر عدم استفاده از خاك سوريه به عنوان نقطه آغاز هر گونه حمله ضد اسرائيل است و در صورت موافقت روس ها با اين معامله، ترامپ از خروج كليه نيروهاي امريكايي از سوريه و پايان جنگ در اين كشور خبر خواهد داد.
آنچه باعث شده است احتمال مطرح شدن چنين سناريويي و نَه احتمال موفقيت قطعي آن را بدهيم، اين است كه بنيامين نتنياهو نخست وزير اسرائيل پيش از نشست هلسينكي، با ترامپ تماس خواهد گرفت تا ليستي از مطالب و خواسته هاي خود را بر وي تحميل كند و اين درحاليست كه نتانياهو به تازگي از سفر مسكو بازگشته است.
به يك علت، انتظار موفقيت گسترده يا جزئي اين معامله را نداريم، زيرا پوتين در شرايطي در اين نشست شركت مي كند كه قويتر از هر زمان ديگر شده است. جنگ در سوريه طبق اهداف و برنامه ريزي هاي پوتين پيش رفته و مساله الحاق شبه جزيره كريمه به روسيه را به طور كامل نهايي كرده و حضور همپيمانان جدايي طلب روسيه در شرق اوكراين را تقويت كرده است و سرانجام اين كه بدون وقوع حتي يك حادثه قابل توجه، موفقيت چشمگير و بي سابقه اي در برگزاري مسابقات جام جهاني به دست آورده است.
نظاميان آمريكايي بدون هيچ «معامله اي» مجبور به عقب نشيني از سوريه و عراق خواهند شد نه فقط براي اينكه طرح آمريكا (در سوريه) با شكست مرگباري مواجه شده است بلكه براي اينكه موازنه قدرت ديگر به نفع واشنگتن نيست و آنچه در عراق به دست نيروهاي دلير مقاومت صورت گرفت، بي شك در سوريه و افغانستان تكرار خواهد شد.
صبر روسيه در سوريه و منطقه بسيار زياد است و نفوذ اسرائيل به سرعت در حال نابودي است و به راحتي مي توان به ترس حاكم بر نتانياهو و اطرافيان وي از تغييرات ايجاد شده پي برد. اگر بادبادك هاي آتشين در مرزهاي غزه بند مهمي از بندهاي آتش بس باشد و قرار باشد پهپادهاي 300 دلاري سوريه، ايران و حماس با موشك هاي اسرائيلي پاتريوت كه ارزش هر يك از آنها به هفت ميليون دلار مي رسد سرنگون شود، نخست وزير اسرائيل و اعضاي كابينه امنيتي وي چگونه مي توانند بخوابند؟
مهمترين نشستي كه به نظر ما برگزار خواهد شد ، نشست امروز هلسينكي نيست بلكه نشست روسيه ، تركيه و ايران است كه در اواخر اين ماه در تهران برگزار خواهد شد. در اين نشست سه جانبه، نقشه جديد منطقه كه خالي يا شبه خالي از حضور آمريكا از نظر سياسي و نظامي يا به شيوه سابق خود باشد ترسيم خواهد شد ... بايد منتظر روزهاي آينده بود.
∎
پيش از صحبت درباره نشست هلسينكي، نمي توان توهين بزرگ بيش از صد هزار تظاهركننده در لندن به ما به عنوان ملت عرب را ناديده گرفت، شخصي شبيه ترامپ پيشاپيش تظاهركنندگان حركت مي كرد و نماد دو تن از سران عرب منطقه خليج فارس را به دنبال خود مي كشيد. روي پلاكارد اعتراض آميز تظاهركنندگان نوشته شده بود: «ما همچون همپيمانان عربت نيستيم كه بخواهي اينگونه ما را به دنبال خود بكشي».
وقتي سران كشورهاي اروپايي در خصوص نفرت از ترامپ و مخالفت با زورگويي ها، برتري جويي ها و نژادپرستي هاي وي با مردم خود هم عقيده هستند، (به طور حتم) ديدار وي با ولاديمير پوتين رئيس جمهوري آمريكا دشوار تر خواهد بود. پوتين زيرك و از آرامش اعصاب برخوردار است و با حريف آمريكايي خود همچون يك شخص احمق، دلال ملك و املاك و يك وزير زن رفتار مي كند و به كسب حداكثر سود از اين ديدار چشم دوخته است. وي يعني پوتين نمي تواند فراموش كند ترامپ حداقل دو ماه پيش در اعلام همبستگي با انگيس كه سازمان اطلاعات روسيه را به مسموم كردن سرگئي اسكريپال جاسوس روس و دخترش با گاز اعصاب متهم كرد، حدود پنجاه ديپلمات روسي را از آمريكا اخراج كرد.
در اين مجال نمي توان به بررسي همه مسائل مطرح شده در اين بحث همچون اختلافات درباره اوكراين، شبه جزيره كريمه، دخالت احتمالي روسيه در انتخابات رياست جمهوري آمريكا و كره شمالي پرداخت، ما بايد به روي مسائل مهمتر يعني بحران سوريه، حضور ايران در سوريه، توافقنامه هسته اي ايران (برجام)، احتمال وقوع جنگ بين امريكا و همپيمانان آن از يك سو و ايران و همپيمانان آن از سوي ديگر تمركز كنيم.
وجود بشار اسد رئيس جمهوري روسيه در راس قدرت ديگر موضوع بحث اين نشست يا نشست هاي ديگر نيست. همين مطلب درباره شسكت پروژه آمريكا نه فقط در سوريه بلكه در اكثر مناطق خاورميانه صدق مي كند. روسيه جاي خالي را پر كرده است و ولاديمير پوتين رئيس جمهوري اين كشور در موضع قدرت قرار گرفته است و پس از سلطه ارتش سوريه بر مناطق جنوبي، بازگشايي مرزهاي سوريه با اردن و پيش از آن الغوطه الشرقيه و پايان حمايت آمريكا از معارضان سوري مسلح و غير مسلح ، سوريه جديد و متفاوتي شكل گرفته و سر خود را با قدرت از ميان آوار بلند كرده است.
با پيگيري اخبار منتشره در غرب مي توان متوجه وجود «معامله اي» شد كه ممكن است بخش زيادي از مذاكرات سران آمريكا و روسيه را به خود اختصاص دهد. خروج كامل نيروهاي امريكايي از سوريه (2200 نظامي امريكا) در مقابل مهار حضور ايران توسط روسيه احتمالا از بخش هاي اصلي اين معامله است.
شايان ذكر است اين اخبار درباره «اخراج» نظاميان ايران نيست بلكه درباره مهار نظاميان ايراني يعني به كنترل گرفتن آنها و دريافت تعهداتي مبني بر عدم استفاده از خاك سوريه به عنوان نقطه آغاز هر گونه حمله ضد اسرائيل است و در صورت موافقت روس ها با اين معامله، ترامپ از خروج كليه نيروهاي امريكايي از سوريه و پايان جنگ در اين كشور خبر خواهد داد.
آنچه باعث شده است احتمال مطرح شدن چنين سناريويي و نَه احتمال موفقيت قطعي آن را بدهيم، اين است كه بنيامين نتنياهو نخست وزير اسرائيل پيش از نشست هلسينكي، با ترامپ تماس خواهد گرفت تا ليستي از مطالب و خواسته هاي خود را بر وي تحميل كند و اين درحاليست كه نتانياهو به تازگي از سفر مسكو بازگشته است.
به يك علت، انتظار موفقيت گسترده يا جزئي اين معامله را نداريم، زيرا پوتين در شرايطي در اين نشست شركت مي كند كه قويتر از هر زمان ديگر شده است. جنگ در سوريه طبق اهداف و برنامه ريزي هاي پوتين پيش رفته و مساله الحاق شبه جزيره كريمه به روسيه را به طور كامل نهايي كرده و حضور همپيمانان جدايي طلب روسيه در شرق اوكراين را تقويت كرده است و سرانجام اين كه بدون وقوع حتي يك حادثه قابل توجه، موفقيت چشمگير و بي سابقه اي در برگزاري مسابقات جام جهاني به دست آورده است.
نظاميان آمريكايي بدون هيچ «معامله اي» مجبور به عقب نشيني از سوريه و عراق خواهند شد نه فقط براي اينكه طرح آمريكا (در سوريه) با شكست مرگباري مواجه شده است بلكه براي اينكه موازنه قدرت ديگر به نفع واشنگتن نيست و آنچه در عراق به دست نيروهاي دلير مقاومت صورت گرفت، بي شك در سوريه و افغانستان تكرار خواهد شد.
صبر روسيه در سوريه و منطقه بسيار زياد است و نفوذ اسرائيل به سرعت در حال نابودي است و به راحتي مي توان به ترس حاكم بر نتانياهو و اطرافيان وي از تغييرات ايجاد شده پي برد. اگر بادبادك هاي آتشين در مرزهاي غزه بند مهمي از بندهاي آتش بس باشد و قرار باشد پهپادهاي 300 دلاري سوريه، ايران و حماس با موشك هاي اسرائيلي پاتريوت كه ارزش هر يك از آنها به هفت ميليون دلار مي رسد سرنگون شود، نخست وزير اسرائيل و اعضاي كابينه امنيتي وي چگونه مي توانند بخوابند؟
مهمترين نشستي كه به نظر ما برگزار خواهد شد ، نشست امروز هلسينكي نيست بلكه نشست روسيه ، تركيه و ايران است كه در اواخر اين ماه در تهران برگزار خواهد شد. در اين نشست سه جانبه، نقشه جديد منطقه كه خالي يا شبه خالي از حضور آمريكا از نظر سياسي و نظامي يا به شيوه سابق خود باشد ترسيم خواهد شد ... بايد منتظر روزهاي آينده بود.
نظر شما