صاحب‌خبر - فینال جام جهانی 2018 روسیه یکشنبه: 24/04/97؛ ساعت 19:30 استادیوم: لوژنیکی مسکو/ تماشاگر: 78011 نفر داور: نستور پیتانا؛ کمک‌ها: هرنان میدانا، خوان پابلو بلاتی و بیورن کویپرس(هلند)/ کمک داور ویدئویی: ماسیمیلیانو ایراتی(ایتالیا)/ کمک داور ذخیره: اروین زنیسترا(هلند). اخطار انگولو کانته(28) و لوکاس هرناندز(41) از فرانسه تیم ملی فرانسه هوگو لوریس، رافائل واران، ساموئل اومتیتی، بنجامین پاوارد، لوکاس هرناندز، پل پوگبا، انگولو کانته(54- استیون انزونزی)، کیلیان امباپه، بلیز ماتوئیدی(73- کورنتین تولیسو)، آنتون گر یزمان و اولیویه ژیرو. سرمربی: دیدیه دشان تیم ملی کرواسی دانیل سوباسیچ، دیان لوورن، دوماگوج ویدا، سیمه ورسالیکو، ایوان استرینیچ، ایوان راکیتیچ، مارسلو بروزوویچ، لوکا مودریچ، آنته ربیچ(71- آندری کراماریچ)، ایوان پریشیچ و ماریو مانژوکیچ. سرمربی: زلاتکو دالیچ شرح گل فرانسه 1 - کرواسی صفر (دقیقه 18: گل به خودی ماریو مانژوکیچ): خطایی که بروزوویچ روی گریزمان انجام داده بود، این ستاره ریز نقش فرانسوی با ارسال ضربه ایستگاهی دقیقی که فرستاد ضربه پشت سر مانژوکیچ برای تیمش دردسرساز شد و توپ به کنج دروازه کرواسی رفت تا خروس‌ها با اشتباه مهاجم حریف به گل برسند. فرانسه 1 - کرواسی 1 (دقیقه 28: ایوان پریشیچ):‌ ارسال مودریچ از روی ضربه ایستگاهی میانه زمین به سمت راست محوطه جریمه را ورسالیکو با ضربه سر زد که توپ روی سر مانژوکیچ خورد و در ادامه به ویدا رسید که او با پاس به عقب موقعیت خوبی برای پریشیچ فراهم کرد تا او با آوردن توپ روی پای چپ و شوت محکم دروازه فرانسه را باز کند. فرانسه 2 - کرواسی 1 (دقیقه 38: آنتون گریزمان): پنالتی اعلام شده به کمک سیستم VAR برای فرانسه را گریزمان خلاف جهت سوباسیچ که به سمت چپ شیرجه زده بود، تبدیل به گل کرد تا خروس‌ها مجددا با یک گل پیش بیفتند. فرانسه 3 - کرواسی 1 (دقیقه 59: پل پوگبا): امباپه با فرار سریع از سمت راست زمین موقعیت خطرناکی ترتیب داد و با پاس به عقب گریزمان را به توپ رساند که او هم با پاس به پشت محوطه پوگبا را در فرصت شوت‌زنی قرار داد ولی ضربه محکم او در میانه راه به لوورن برخورد کرد، اما در برگشت مجددا پوگبا صاحب توپ شد تا با شوت فنی پای چپ دیدنی دروازه کرواسی را برای سومین‌بار باز کند. فرانسه 4 - کرواسی 1 (دقیقه 69: کیلیان امباپه): لوکاس هرناندز با حرکت از سمت چپ زمین و جای گذاشتن مانژوکیچ و فریب ورسالیکو با پاس در عرض توپ را به امباپه رساند و ستاره جوان فرانسه در حالی که ویدا را مقابل خود داشت، با شوت روی پای فوق‌العاده که سوباسیچ را هم فریب داد، موفق به گلزنی شد. فرانسه 4 - کرواسی 2 (دقیقه 69: ماریو مانوژوکیچ): پاس به عقب اومتیتی را لوریس به شکل عجیب که یادآور اشتباه کاریوس، دروازه‌بان لیورپول در فینال لیگ قهرمانان اروپا بود به پای مانژوکیچ زد تا توپ به تور دروازه بچسبد و امیدهای کرواسی برای بازگشت به بازی زنده شود. برای ثبت در تاریخ سرانجام جام‌جهانی روسیه 2018 به پایان رسید و قهرمان خود را شناخت. در جامی که ستاره‌هایش یک‌به‌یک به مسلخ کار تیمی و انسجام تاکتیکی رفتند و تیم‌های نامدارش در میان بهت و حیرت جهانیان، قربانی جاه‌طلبی و خیزش فرودستان شدند، این دست سرنوشت بود که دو تیم فرانسه و کرواسی را برای رسیدن به بازی نهایی برگزید. حذف حیرت‌انگیز آلمان در مرحله گروهی و قتل‌عام گروهی آرژانتین، اسپانیا، پرتغال و برزیل در بازی‌های مرحله حذفی کار را به جایی کشاند که باور نمی‌کردیم؛ اینکه دانمارک، سوئد، انگلیس و حتی اروگوئه به‌عنوان بازندگان ابدی مراحل حذفی، یکی پس از دیگری از سد حریفان خود گذشتند و به قید قرعه مرگ، در حالی جام را ترک کردند که ستاره‌های بزرگ و تیم‌های نامدار مدت‌ها قبل چمدان‌ها را بسته و به تعطیلات تابستانی رفته بودند. قصه جام‌جهانی روسیه بدون تردید شباهت غریبی به آن دیالوگ ماندگار تیریون لنیستر خطاب به جافری دارد که بر سرش فریاد زد «حالا که شاه‌ها عین مگس در حال مردن هستند، شاید بهتر باشد بیشتر مراقب اخلاقت باشی». نه‌فقط در سریال بازی تاج و تخت که در جام‌جهانی روسیه هم این دیالوگ لنیستر کاملا درست بود. شاه‌ها یکی بعد از دیگری افتادند و از جای خود بلند نشدند و اشراف‌زاده‌های توخالی و پرمدعا خیلی زود خود را زیر تیغ تیز سربازهایی دیدند که نه به اصل و نسب اشرافی که به زور بازوی خود و توان هم‌تیمی‌های خود متکی بودند. حذف ستاره‌هایی چون رونالدو، مسی، اینیستا، کاوانی و خیل ستاره‌های آلمان نشان داد که تکیه‌کردن بر بازیکنان دیگر اثری ندارد. از سوی دیگر حذف پرتغال با مربی موفقی چون سانتوس، حذف تحقیرآمیز آلمان با یوآخیم لوو و حذف برزیل با تیته که برزیل تحت رهبری او صعود بسیار مقتدرانه‌ای را تجربه کرده بود، نشان داد که مربیان بزرگ هم دیگر اثر و نشانی از گذشته خود ندارند. هرچقدر که این جام با نام‌ها سر جنگ داشت، در عوض عرق‌ریزها را مورد حمایت خود قرار داد. فرانسه در حالی تا بازی فینال بالا آمد که یکی از دونده‌ترین حضورهای خود را در جام‌جهانی به نمایش گذاشت. بازیکنی چون گریزمان حتی در مسابقه نیمه‌نهایی مقابل بلژیک به‌جای بازی در نقش اصلی خود به یک بازیکن مخرب تبدیل شد که در تمام بازی فقط به تخریب هازارد و دی‌بروین پیوست و آن‌قدر دوید و جنگید که رابطه این دو را قطع کرد. اما برای ثبت در تاریخ شاید بشود این جام را جامی دانست و خواند که هنوز هم اولین‌هایی برای رو کردن داشت. درست عین دیالوگ فیلم اسکارگرفته زیبای آمریکایی که می‌گفت «چقدر خوب است که بفهمی بعد از این همه سال هنوز می‌توانی خودت را شگفت‌زده کنی». این جام، جامی بود که برای رو کردن در چنته خود اولین‌هایی داشت. همین فینال را در نظر بگیرید؛ نخستین فینالی بود که گل‌به‌خودی داشت و نخستین فینالی بود که یک بازیکن منچستریونایتد در آن گل می‌زد و نخستین فینالی بود که یک پنالتی به مدد داور ویدئویی در آن رقم خورد و نخستین فینالی بود که کرواسی به آن راه‌یافته بود و شاید اگر بخواهیم بازهم بیشتر دقیق شویم چه بسیار از این نخستین‌ها در دل آن رقم خورده باشد. برای ثبت در تاریخ باید از این جام به نیکی یاد کرد؛ جامی بود بسیار تماشایی و بسیار دور از انتظار. اسم‌ها حرفی برای گفتن نداشتند و ستاره‌ها شاه‌هایی بودند که مثل مگس می‌مردند و مسابقات درنهایت همان کوین اسپیسی خندان را به خاطرمان می‌آورد که با تعجب می‌گفت «چقدر خوب است که بفهمی هنوز می‌توانی خودت را شگفت‌زده کنی». این جام، جام شگفت‌زده کردن بود. بلژیکی‌ها خودشان را با سومی شگفت‌زده کردند و انگلیسی‌ها با حذف نشدن در مراحل حذفی و رسیدن به نیمه‌نهایی و با عبور برای نخستین‌بار از سد ضربات پنالتی؛ همان‌طور که کروات‌ها برای نخستین‌بار به فینال رسیدند و ماموریت تیم طلایی‌شان در جام‌جهانی 98 فرانسه را یک گام پیش بردند؛ همان‌طور که ایران دنیا را شگفت‌زده کرد و همان‌طور که سوئد و دانمارک. برای ثبت در تاریخ بنویسید فرانسه قهرمان شد و بعد از 20 سال همان چیزی را رقم زد که ایران و کرواسی. ایران، فرانسه و کرواسی 20 سال قبل در جام‌جهانی فرانسه سه‌گانه‌ای ثبت کردند که امسال تکرار شد. ایران اولین بردش را آنجا و دومین بردش را اینجا کسب کرد، کرواسی اولین نیمه‌نهایی‌اش را آنجا و دومین نیمه‌نهایی‌اش را اینجا کسب کرد و فرانسه نخستین قهرمانی‌اش را آنجا و دومین قهرمانی‌اش را اینجا به دست آورد. چقدر شگفت‌انگیز است وقتی می‌بینی هنوز می‌توانی خودت را شگفت‌زده کنی.∎​