بیش‌تر خودروهای خودران برای حمل انسان ساخته شده‌اند و کاربرد دیگری برای آن‌ها تعریف نشده است. مانند خودروی خودران اوبر، لیفت (Lyft) یا ویمو (Waymo) که در زمینه اشتراک سواری و حمل‌ونقل مسافر فعالیت خواهند کرد. اما به زودی از فناوری خودروی خودران در فرآیند تحویل مواد غذایی نیز استفاده خواهد شد؛ سوپرمارکت زنجیره‌ای کروگر (Kroger) روز پنجشنبه اعلام کرد که قصد دارد برای تحویل کالاها و مواد غذایی مورد نیاز مشتریان، با استارتاپ Nuro همکاری کند.
کروگر تا اواخر پاییز سال جاری سرویس تحویل مواد غذایی خود را به بازار عرضه می‌کند و از تجارب شرکت Nuro نیز در این راه استفاده خواهد کرد. دو مهندس سابق گوگل که پیش از این در پروژه ساخت خودروی خودران گوگل (ویمو) شرکت داشته‌اند، در سال ۲۰۱۶ اقدام به تاسیس Nuro در سیلیکون ولی کردند تا به صورت ویژه بر ساخت وسایل نقلیه هوشمند برای تحویل کالا تمرکز کنند. چنین شیوه‌ای بر حمل اشیاء از یک بخش مرکزی به مقصد نهایی متمرکز است.
برنامه آزمایشی کروگر اولین استفاده تجاری از خودروی خودران Nuro خواهد بود. مشتریان قادر خواهند بود سفارشات خود را از طریق سیستم کلیک‌لیست کروگر یا نرم‌افزار Nuro انجام دهند و در همان روز سفارش را در یک خودروی خودران تحویل بگیرند. مواد غذایی در بخش‌های جداگانه قفل‌شدنی نگهداری می‌شوند و مشتریان از طریق کدهای ارسال شده به گوشی تلفن هوشمند خود می‌توانند به این بخش‌ها دسترسی داشته باشند.
خودروی خودران Nuro با ابعاد تقریبی ۱.۸ ارتفاع، ۲.۴ متر طول و ۱ متر عرض ساخته می‌شود که عرض آن تقریبا نصف عرض خودروی تویوتا کرولا است. Nuro در حقیقت یک خودروی الکتریکی است و باتری آن می‌تواند تا یک روز بدون نیاز به شارژ مورد استفاده قرار گیرد؛ وزن این خودروی خودران، ۶۸۰ کیلوگرم است.
در حال حاضر بیشینه سرعت خودروی خودران Nuro، به ۴۰ کیلومتر بر ساعت محدود می‌شود؛ اما در آینده این سرعت بیش‌تر خواهد شد. نسل اولیه خودروی برقی Nuro دارای دو بخش اصلی برای نگهداری مواد غذایی خواهد بود که قادر است ۶ کیسه را در خود جای دهد. Nuro قصد دارد در نسخه آینده این مقدار را به ۱۰ کیسه افزایش دهد تا بازدهی تحویل آن بیش‌تر شود.
خودروی خودران دارای مجموعه‌ی متداولی از فناوریها مانند لیدار، رادار و سیستم دوربین است. نرم‌افزار اختصاصی خودران به آن کمک می‌کند که با استفاده از اطلاعات مربوط به این سیستم‌های هوشمند، به طور خودکار رانندگی کند و مواد غذایی مشتریان را تحویل دهد.
همانند سایر خودروهای خودران، Nuro نیز از انواع فناوری برای حرکت از محلی به محل دیگر استفاده می‌کند. واحد لیزری چرخشی یا لیدار (LIDAR) که روی سقف خودروی خودران قرار دارد، از نور برای اندازه‌گیری فاصله وسیله نقلیه از اشیاء بهره می‌برد. همچنین از دوربین‌ها و واحد رادار ۳۶۰ درجه در اطراف خودروی خودران LIDAR استفاده می‌شود؛ سیستم رادار می‌تواند سرعت حرکت اشیایی را که به خودرو نزدیک می‌شوند، اندازه‌گیری کند. در نهایت دسترسی خودروی خودران Nuro به اطلاعات نقشه و GPS، باعث آگاهی از موقعیت مکانی آن خواهد شد.
همه این فناوریها برای این استفاده می‌شوند که خودرو بتواند دنیای اطراف خود را ببیند و اجزای مختلف را تشخیص دهد. در صورتی که اطلاعات GPS دقیق نباشد، حسگرهایی در خودرو تعبیه شده است که می‌توانند به مکان‌یابی کمک کنند. این حسگرها به خودروی خودران کمک می‌کنند تا داده‌های خود را با واقعیت مقایسه کند و از آن برای اصلاح موقعیت مکانی بهره ببرد.
مقاله‌های مرتبط:
یکی دیگر از مسائل مهم در طراحی خودروی خودران، بحث ایمنی خودرو است؛ با توجه به تصادفی که برای خودروی خودران اوبر رخ داد، Nuro اهمیت ویژه‌ای به این موضوع می‌دهد. در این میان حفظ جان انسان‌ها، دارای بیش‌ترین اهمیت است و تمام آیتم‌های طراحی برای دستیابی به چنین هدفی ترکیب می‌شوند. مسئولان شرکت Nuro می‌گویند که قسمت جلویی این خودروی خودران بسیار انعطاف‌پذیر ساخته شده است تا در صورت برخورد، بیش‌ترین مقدار انرژی را به خود جذب کند.
با این وجود کروگر و Nuro اولین شرکت‌هایی نیستند که از فناوری خودروی خودران برای تحویل کالا استفاده می‌کنند. قبلا شرکت فورد با همکاری دومینو (Domino) برای تحویل پیتزا توسط خودروی خودران همکاری کرده بود. بخشی از این آزمایش درک نحوه تعامل مشتریان با فرآیند تحویل توسط خودروی خودران و چگونگی بهبود این تجربه در آینده بود.
هنوز کروگر هزینه‌ای برای ارائه خدمات تحویل توسط خودروی خودران Nuro مشخص نکرده است؛ اما یکی از مدیران بخش دیجیتال کروگر گفت که مشتریان باید قیمت منصفانه‌ای برای تحویل سریع و مناسب کالاها و مواد غذایی انتظار داشته باشند.
ویدئو
نظر شما