شناسهٔ خبر: 26462945 - سرویس اقتصادی
نسخه قابل چاپ منبع: آریا | لینک خبر

فصلنامه «هنرنامه ايران» منتشر شد

صاحب‌خبر - به گزارش خبرگزاري آريا، در اين شماره مقاله هايي با عنوان هاي «نمونه‌هاي جديد از شيردال -  گاو مرد: نشاني از ايزد و قدرت در دوره آغاز شهرنشيني ايران باستان (مرتضي حصاري )»، «نقوش صخره اي نقش رستم و نقش رجب، مرودشت، فارس (سيروس برفي و طاهر قسيمي)»، «مقايسه تطبيقي نگاره هاي حکايت ميمون و لاک پشت از نسخ کليله و دمنه ايلخاني و تيموري(سيامک عليزاده) » به چاپ رسيده است. از مطالب چاپ شده ديگر در اين فصلنامه «جايگاه نقاشي و نگاره هاي تاريخي در عصر سلجوقي و ايلخاني( حميدرضا صفاکيش، همايون حاتميان)»، «جايگاه هنر معماري در تداوم هويت ايراني در سده هاي نخستين اسلامي» (اشکان زارع، رضا افهمي)، «مستند نگاري نقاشي زيرلاکي درهاي بقعه شيخ صفي الدين اردبيلي(موسي رجبي اصل، مهران هوشيار)»، «ناسازگاري شعر سبک هندي با آواز موسيقي دستگاهي (سهند سلطاندوست، دکتر اصغر فهيمي فر)»، «بررسي کتاب آرايي نسخه اي آموزشي از دوره قاجار (عبدالکريم عطار زاده، مژگان محمدي مزيناني، عادله سليمي، مرضيه صادقي مقدم)» هستند. در بخش نگاهي به ايران زمين فصلنامه هنرنامه ايران به قلم سيد محمد بهشتي، مدير مسول آن و رييس پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري توضيحاتي درباره پيشينه طبيعي ايران و نيز پيشينه اجتماعي و فرهنگي ايرانيان داده شده است. در اين بخش با تأکيد بر اين که ايران يک واقعيت قومي يا نژادي، جغرافيايي و حتي سياسي واضح نيست، توضيح داده شده است که نمي توان مرز هاي مشخص سياسي يا جغرافيايي را ايران دانست يا نژاد خاصي از انسان ها را ايراني معرفي کرد حتي فارسي زبان بودن هم معيار تمام تمايز بخش ايرانيان نيست. در واقع ايراني بودن شامل تنوع فرهنگي و زباني گسترده اي متشکل از کرد بودن، آذري بودن، لر يا بلوچ يا تاجيک يا فارس بودن است. حکمت اله ملاصالحي سردبير اين فصلنامه نيز در سرگفتار سردبير نوشته است؛ مجله هنرنامه هرچند پس از دهه ها درنگ و تاخير ليکن اينک که گام در ميانه ميدان نهاده و مسوليت خطير شناختن و شناساندن و معرفي ذخاير و منابع و گنجينه هاي عظيمي از مواريث و ماثر تاريخي و فرهنگي و سنت ها و سبک هاي هنري و صنايع دستي جهان ايراني را برشانه گرفته است هم اميدوار کننده است و هم تکليف آور براي همه ما که ميراث خوار و وام دار چنين ذخاير و گنجينه هاي عظيم فرهنگي و هنري اعم از ميراث ملموس و ناملموس هستيم. جاي «هنرنامه» که اينک شناختن و شناساندن و معرفي نامه و کارنامه هنري ايرانيان را برشانه گرفته است در اين سرزمين موسيقي و سمفوني رنگ ها و گنبدهاي فيروزه اي و تمدن مديريت آب و مهندسي راه و عالم عشق و عرفان و انديشه هاي اشراقي و حکمت اشراقيان و ايمانيان، در ميان ديگر نشريات ترويجي و علمي و پژوهشي جامعه معاصر ميهن ما خالي بود. مايه اميدواري و موجب رضايت خاطر است که يکمين شماره آن به همت و همکاري دوستان و همکاران ما در درون و بيرون پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري به رشته تحرير درآمده است و اينک نهاده پيش روي خوانندگان ماست.

نظر شما