صاحب‌خبر - به گزارش«موسيقي ما»، مارگاريتا کاراگينتينا افزود: اين موضوع از اين منظر مهم است که قطعه‌هايي که از آهنگسازان روسي اجرا شد مربوط به مقطعي از فرهنگ اسلاوها مي‌شود که يک پان‌اسلاوگرايي در شرق اروپا رواج داشته است که عنوانش اسلاوفيستا است که مي‌شود با عنوان عشق و علاقه به نژاد اسلاو ترجمه‌اش کرد. اگر دقت کرده باشيد در سالن انتظار کنسرواتوار چايکوفسکي تابلوي نقاشي بزرگي هست که در آن تصوير همه آهنگسازان فرهنگ اسلاو در مقاطع مختلف، حک شده است. معاون کنسرواتوار چايکوفسکي ادامه داد: آثار اين آهنگسازان زماني نوشته شده‌اند که روسيه براي ورود به جنگ بالکان با ترک‌ها آماده مي‌شده تا بخش‌هايي از بالکان که درگير جنگ با ترک‌ها بوده‌اند را نجات دهد. به غير از اين ايده‌ي سياسي که در آن زمان وجود داشت؛ ايده‌اي مبتني بر سمفوني اسلاو در آن زمان شکل گرفت. آقاي روحاني به عنوان موزيسين و رهبر ارکستر سمفونيک تهران، از اين مدل صوتي مشخص پيروي کرده بود که در آن روحيه حماسي و تصويري بالايي وجود دارد که در آن عناصري از موسيقي فولکلور اسلاو وجود دارد. * در فضاي موسيقي ايراني ظرافت، ريتم، تصويرسازي و قرينه وجود دارد وي با بيان اينکه ما از آقاي روحاني قدردان هستيم که اين قطعه‌ها را بار ديگر برايمان اجرا کردند؛ چرا که اين آثار امروزه در روسيه بسيار کم اجرا مي‌شوند، گفت: بخش ديگري از اين کنسرت در کنتراست و نقطه مقابل اين موسيقي بود که تفکر و نوع نگاه موزيسين‌هاي ايراني را نشان مي‌داد. در فضاي موسيقي ايراني ظرافت، ريتم، تصويرسازي و قرينه وجود دارد که در فرش و معماري و هنرهاي سنتي ايران هم ديده مي‌شود. در اينجا هم ارکستر سمفونيک تهران با اجراي آثار موزيسين‌هاي ايراني اين ويژگي‌ها را براي مخاطبان روسي ارائه داد. کاراگينتينا ادامه داد: ما قرابت و نزديکي فرهنگي‌مان با ايران را در اجراهاي ارکستر سمفونيک تهران در روسيه، احساس کرديم، چرا که اشتراکات ذهني و حسي ما در برداشت از موضوع‌هاي حماسه، قهرماني و شرافت به هم نزديک است. بنابراين فکر مي‌کنم ايدئولوژي رپرتوار اين کنسرت‌ها بسيار برنامه‌ريزي شده و درست بود. با توجه به اينکه نخستين سفر ارکستر سمفونيک تهران به روسيه بوده است و با توجه به شور و هيجاني که هم اکنون و هم‌زمان با روزهاي جام جهاني فوتبال در روسيه وجود دارد، مي‌توان گفت که رپرتوار انتخابي براي اجرا در روسيه بسيار مناسب بود. * ارکستر سمفونيک تهران جوان است وي بيان کرد: سنتي در همه ارکسترهاي جهان وجود دارد که مربوط به ارتباط رهبر و نوازندگان است؛ نوازندگان ارکستر همواره حس تنفر و محبوبيت را نسبت به رهبر ارکستر دارند. يعني همزمان از رهبر ارکستر متنفرند و در عين حال بسيار او را دوست دارند و ستايش مي‌کنند. نوازندگان ارکستر با وجود اينکه ممکن است در لحظاتي رهبر ارکستر را دوست نداشته باشند، اما هرگز رهبر ارکستر را با هيچ چيزي عوض نمي‌کنند. اين که نوازندگان ارکستر سمفونيک تهران ميانگين سني جواني دارند بسيار جالب است و به نسبت ميانگين سني‌شان، ساختار قابل قبولي دارند. در جهان امروز انرژي جواني بسيار کارساز است. خيلي وقت‌ها مفهوم باتجربگي به خمودگي و خستگي و بي‌رمقي تشبيه مي‌شود. حس رقابت همواره مخصوص روحيه نوازندگانِ جوان است و اين مسئله تاثير خودش را در پيشرفت ارکستر مي‌گذارد. من اميدوارم که انسجام ارکستر حفظ شود و با کمال ميل علاقه‌مندم که دوسال يا سه سال ديگر، باز هم صداي ارکستر را بشنوم. کاراگينتينا در پايان گفت: رهبر ارکستر پيشاني و شاخصه‌ي اوليه ارکستر است. ثبات و دائمي بودن يک رهبر در طولاني مدت بسيار موثر است. البته که حضور رهبران مهمان در کنار ارکستر هم در پيشرفت ارکستر بسيار موثر است. هر ارکستر با ثبات رهبر دائمش و رهبران مهمانش مي‌تواند به بلوغ برسد.∎​