سردبیر الشروق در این یادداشت تحت عنوان &#۳۹;خشونت ترامپ و نرمش دیگر روسای جمهوری آمریکا&#۳۹; که در شماره روز یکشنبه این روزنامه چاپ شد، نوشت، هرچند روش ترامپ با مقام های پیشین آمریکا برای گرفتن پول عرب ها تنها از نظر ظاهری تفاوت دارد اما واقعیت این است که همه آن ها در پی به دست آوردن پول های عرب ها بوده اند.

عماد الدین حسین افزود: ترامپ به تازگی و در دیدار ولی عهد عربستان با او در کاخ سفید گفت، عربستان در ماه می به آمریکا وعده خرید تجهیزات نظامی و دیگر کالاها به ارزش ۴۰۰ میلیارد دلار را داد ، دو طرف همدیگر را درک می کنند و عربستان با قدرت موشک ها و هواپیماها و تجهیزات نظامی آمریکایی آشنا است ، این تجهیزات را آزمایش کرده است و شاید بهتر از همه این را می داند.

نویسنده در ادامه بارزترین سیاست آمریکا در دوران دونالد ترامپ را &#۳۹; پرداخت فوری و دریافت خدمات و حمایت در آینده &#۳۹; دانست و افزود، روسای جمهوری پیشین آمریکا هم این را می خواستند اما با نرمش و به گونه ای که سران عرب کمتر متوجه نمی شدند، این خواسته خود را تحمیل می کردند و البته آن زمان شبکه ها اجتماعی که به تحلیل جزء جزء کلمات و سخنرانی ها می پردازند، وجود نداشت .

سردبیر الشروق تاکید کرد آمریکایی ها که پرچم (استعمارگری) را از بریتانیا تحویل گرفته بودند، این سیاست را از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ در مورد کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس اجرا می کنند. همه روسای جمهوری آمریکا قراردادهای صدها میلیاردی با عربستان و بیشتر کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس امضا کرده بودند و این همان کاری است که انگلیس، فرانسه و تا حدودی روسیه انجام می دهند.

وی در ادامه نوشت، باجگیری از عرب ها منحصر به قراردادهای نظامی نمی شود بلکه در خصوص صنایع غیر نظامی نیز آمریکایی ها چنین رفتاری با عرب ها داشته اند؛ حدود ۱۵ سال پیش یک کشور عربی منطقه خلیج فارس قرارداد بزرگی برای خرید هواپیماهای ایرباس با شرکت اروپایی امضا کرد.روز بعد همه با خبر قرارداد بزرگ این کشور با آمریکا برای خرید هواپیماهای بوئینگ شگفت زده شدند.یک منبع آگاه در این خصوص گفت، آمریکایی ها به کشوری عربی که قرارداد خرید هواپیمای ایرباس امضا کرده بود، اعلام کرده بودند این رفتاری خصمانه در خصوص آمریکا است و باعث می شود شرکت بوئینگ در رقابت با ایرباس ضعیف شود و اینگونه روز پس از امضای قرارداد با ایرباس، این کشور عربی با بوئینگ نیز قرارداد خرید هواپیما امضا کرد.

نویسنده افزود: چنین نمونه هایی در خصوص مسائل مختلف و در قراردادها و معاملات بارها تکرار شده است و رهبران و مقام های کشورهای بزرگ وقتی می خواهند محصولات و تولیدات کشورشان را بفروشند، اینگونه دخالت می کنند.

سردبیر روزنامه مصری الشروق در ادامه این سوال ها را مطرح کرد که آیا حکام عرب در قراردادهایی که با کشورهای خارجی امضا می کنند، منافع ملی کشورشان را در نظر می گیرند ، آیا آن ها به این همه اسلحه نیاز دارند؟ از این سلاح ها ضد چه کسانی می خواهند استفاده کنند به ویژه اینکه بسیاری از این سلاح ها در انبارها مانده و قدیمی شده است یا برخی از آن در جنگ های داخلی و در جنگ میان برادران استفاده شده است.

عماد الحسین در پایان نوشت: قطعا هر کشوری برای دفاع از امنیت و مرزهای خود به اسلحه نیاز دارد اما سوال اینجاست که این قرار دادهای بزرگ که حکام عرب امضا می کنند، برای تامین امنیت کشورهایشان است یا برای حفظ تاج و تختشان؟ معلوم نیست چه زمان پول هایی که صرف خرید اسلحه می شود، اسلحه ای که نیازی هم به آن نداریم، برای رشد و ارتقای فکری عرب ها هزینه می شود؟