سلامت نیوز: نماینده آبادان در مجلس گفت: اگر از همان 15 ماه پیش اقداماتی را انجام می‌دادند، وضعیت به این حد نمی‌رسید که مردم در تجمعات اعتراضی خود فریاد بزنند انقلاب کردیم که وضعیتمان این باشد؟ حکومت مردم پایه است. اگر مردم مرزنشین نباشند، مسوولان چطور می‌خواهند از کشور دفاع کنند؟ آیا آب هم مطالبه اجتماعی است که بگوییم به مردم یاد داده‌اند که مطالبه کنند؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه جهان، تاکسی کرایه‌ای‌مان که در هرم گرما به محله سده آبادان می‌پیچد، پیرزنی را ظل آفتاب وسط کوچه می‌بینم که لنگان‌لنگان راه می‌رود. ‌پیراهن گلدار رنگ و رو رفته‌اش در این آفتاب بیش از خطوط چهره غمگینش خودنمایی می‌کند. از ماشین پیاده می‌شوم و به سمت خانه‌ها می‌روم تا وضعیت آب را از مردم محله بپرسم. بوی بد فاضلاب و بوی گاز در سطح شهر تنفس در هوای آبادان در فصل گرما را بسیار دشوار می‌کند. حالا فاضلاب‌های انبار شده در گوشه کوچه‌ها و محله‌ها، یکی از نمادهای بارز خوزستان شده است.

با مردم که گفت‌و‌گو می‌کنی رنج زیادی را در صورت‌شان می‌بینی. شیر آب حیاط را باز می‌کنم. آب کاملا شور است. زنی کنار آبگرمکن حیاطش ایستاده و می‌گوید: ما آب برای خوردن می‌خریم. با تانکرهای پلاستیکی در وانت آب می‌آورند و مردم می‌خرند. آب لوله‌کشی کاملا شور است. به چندین خانه دیگر سر می‌زنم. اما درد فقط آب نیست. هر چه به سمت خانه‌های جلوتر می‌روم، رنج‌های بیشتری را می‌بینم. مرد جوانی برای لحظاتی کنارمان توقف می‌کند. پسری که محله را نشانم می‌دهد می‌گوید: اینو می‌بینی، هم تحصیلکرده است، هم شغل درست و حسابی داشت. وضعیت زندگی‌اش به هم ریخت. الان از شدت فقر این وضعیتشه. می‌بینی مثل دیوونه‌ها شده؟ همین طوری سکوت می‌کنه، تو کوچه‌ها راه میره و نگاه می‌کنه. معتاد هم شده. پیرزن در این مسیر همراهم است. از او دلیل لنگیدنش را می‌پرسم. تازه عمل کرده و هنوز سوند به او وصل است. اما نمی‌دانم چرا با چنین وضعیتی در کوچه راه می‌رود. از وضعیت زندگی‌اش می‌گوید. تنهاست و همسایه‌ها برای تامین معیشتش کمکش می‌کنند. به خانه دیگری می‌رسم. شبیه خانه نیست. در زنگ‌زده و مخروبه‌ای دارد. زنی با پای شکسته و چهار کودک کوچک در را باز می‌کند. ما را به منزل خودش دعوت می‌کند. دیوارهای سیمانی و درهایی که به جای شیشه، تخته‌پاره‌ای برای حفاظت از هوای بیرون دارند، موکت کف خانه و چند تکه رختخواب، نداری را توی صورتت می‌کوبند. عصایش را جابه‌جا می‌کند و با لبخندی گس، موهایش را پشت گوشش می‌گذارد و از شرم نگاهش را به پایین می‌اندازد. می‌گوید: درد ما فقط آب نیست. شوهرم فوت کرده. با یارانه زندگی می‌کنیم. شاید دو ماهی یه بار بتونیم گوشت بخوریم. پسرش را برای خرید نان به بیرون می‌فرستد. معصومیت کودکانش در رنج و چرک صورت‌شان در هم پیچیده و وجود آدمی را می‌لرزاند. زن جوان می‌گوید: برادرم گاهی به ما کمک می‌کنه. ولی زندگیمون همینه.

اینجا جزو مناطق محروم است. بالا و پایین شهر آبادان کیفیت آب متفاوت است. در این مناطق شورتر. رنج مردم را در صورت آفتاب‌سوخته دختران و پسران کوچک می‌توان دید. آبادان فقط مناطق مرفهی که شرکت نفتی‌ها در آن زندگی می‌کنند نیست. گوشه و کنار آبادان محله‌هایی دارد که آب شور فقط یکی از معضلات آنان است. حالا که مشکل آب بالا گرفته، خیلی‌ها تازه مردمی را می‌بینند که در صف خرید آب شیرین لیتری می‌ایستند. حالا مردمی را می‌بینند که جلوی فرمانداری و اداره آب و فاضلاب شهر می‌ایستند و شعار می‌دهند؛ مردمی که آب مورد استفاده‌شان آنقدر شور شده که دیگر هیچ مصرفی ندارد.

انتقال آب کارون به عراق‌ توسط مسوولان خوزستان تکذیب شد
به کنار اروند که می‌رسم از پس اسکله زیبای آبادان، فریاد جوانان خسته‌ای به گوش می‌رسد که می‌گویند ما هیچ تفریحی در اینجا نداریم. سرم را که در شهر می‌چرخانم، بوی تند ماهی گندیده در منطقه ماهی‌فروشان می‌پیچد. خدایا مردم این شهر چطور در این هوا، بدون آب سالم زندگی می‌کنند؟ تا کی باید بنویسیم خوزستان را ببینید. هر بار که فصل گرما می‌رسد یکی از زخم‌های خفته خوزستان بیدار می‌شود. ریزگرد و توفان‌های گردو‌غبار که همیشه هست. توفان بی‌مسوولیتی مدیران منطقه و بی‌توجهی گسترده طی سال‌ها به مشکلات شهرهای خوزستان رنج‌دیده. قطعی مکرر برق و از بین رفتن تاسیسات برقی به دلیل گرد و غبار. حالا هم حیاتی‌ترین مساله انسانیت، یعنی وضعیت آب به خطر افتاده است. نبود آب سالم و حالا هم شور شدن گسترده آب مناطق آبادان و خرمشهر و شادگان که دیگر هیچ کاری نمی‌توان با این آب انجام داد. از آن سو شایعاتی گسترده در سطح شهر پخش می‌شود که آب کارون به صورت شیرین به عراق منتقل می‌شود. در این بی‌آبی. بلافاصله مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خوزستان و سازمان آب و برق خوزستان‌ این مساله را تکذیب می‌کنند. مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خوزستان می‌گوید: تاکنون هیچ مکاتبه یا جلسه‌ای در خصوص انتقال آب رودخانه کارون به بصره در خوزستان انجام نشده است. احمدرضا لاهیجان‌زاده با اشاره به منتشر شدن خبری در فضای مجازی مبنی بر ادعای تلویزیون بلادی عراق در خصوص انتقال آب رودخانه کارون به بصره اظهار کرد: این خبر را تایید یا تکذیب نمی‌کنم. تنها در فضای مجازی منتشر شده و وزیر نیرو نیز این موضوع را تکذیب کرده است. یکی از مسوولان سازمان آب و برق خوزستان نیز‌ با رد شایعه انتقال آب از رودخانه کارون به بصره گفت: «هیچ آب اضافه‌ای برای انتقال در خوزستان وجود ندارد و ادعای انتقال آب رودخانه کارون به بصره صحیح نیست و آن را تکذیب می‌کنم.»

هوشنگ حسونی‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرده: «در استان خوزستان در بحث تامین آب با مشکلاتی مواجه هستیم و ادعای انتقال آب رودخانه کارون به بصره صحیح نیست. اگر در استان آبی وجود داشت، با توجه به وجود اراضی با‌استعداد برای کشاورزی در استان، نسبت به تامین آب آن اراضی و توسعه کشاورزی در خوزستان تلاش می‌کردیم.»

شوری آب، صنایع را مختل کرده
غلامرضا شرفی نماینده آبادان در مجلس به ما می‌گوید: وضعیت فعلی آب آبادان بسیار دلخراش و آزاردهنده است. 13 تا 14 سال است مشکل شوری آب وجود دارد و مساله عادی نیست. ما اگر بگوییم بیکاری فراگیر است و مردم با آن کنار آمده‌اند، اگر بگوییم نان کمتر بخورید، اما با آب چه کنیم؟ آبی که برای مصرف شرب و کشاورزی و صنعتی و بهداشت، دائم مورد نیاز است چه کنیم؟ چندین سال است شوری آب این مناطق همه این موارد را مختل کرده است. همین حالا EC بالای آب، لوله‌ها را در پتروشیمی پوسانده است. پالایشگاه برای خنک کردن دستگاه‌ها آب رودخانه را پمپاژ می‌کند. چون آب آنقدر متعفن و کدر و پر از املاح است به دستگاه‌ها آسیب می‌زند. پتروشیمی کلا خوابیده. او تاکید می‌کند: تصفیه‌کننده‌های خانگی که مردم با هزینه بالای شخصی آنها را می‌خرند در هفته 15 هزار تومان هزینه نیاز دارد تا فیلتر آن تعویض شود. از بس گل و لای و املاح دارد. من خودم شخصا به این مشکلات مبتلا هستم و می‌دانم مردم چه می‌کشند. شما ببینید با این وضعیت تکلیف سبد هزینه خانوارهای آبادانی چیست؟ بیماری‌های صعب‌العلاج همچون بیماری کلیوی و دیالیزی به صورت غیر‌طبیعی در سطح شهر گسترش یافته است. در گرمای 55 درجه مردم بدون آب چه کنند؟

پروژه‌های بی‌فایده و سدسازی گسترده، علت وضعیت بد آب
شرفی در بیان دلایل کمبود و شوری آب می‌گوید: وقتی آب را محصور کردند و پروژه‌های بی‌فایده همچون گسترش نیشکر را به راه انداختند و سدسازی‌های گسترده در استان ایجاد کردند، در کنار پیشروی آب دریا و کمبود بارش در استان، باعث شدند آب خراب شود. او تصریح می‌کند: پیش از آن آب واقعا کیفیت خوبی داشت و به هیچ عنوان شبیه وضعیت فعلی نبود. با خشم بیان می‌کند: به اسم طرح‌های ملی‌ اما به صورت عنصری و انحصاری، آب را برای صنایع آب‌دوست همچون فولاد و پتروشیمی در وسط کویر منتقل کردند که هیچ توجیه اقتصادی ندارد؛ طرح‌هایی که شهرها را نابود می‌کند. پروژه باید هزینه- فایده داشته باشد، اما اینها همه هزینه بود. او در پاسخ به اینکه مسوولان خوزستان اعلام کرده‌اند تا 15 تا 20 روز دیگر مشکل شوری آب آبادان حل می‌شود و آیا به این سرعت می‌توانند اقدام درخوری انجام دهند، می‌گوید: یکسری اقدامات در حال انجام است. خط دوم طرح غدیر در حال سرعت‌بخشی است. من 15، 16 ماه پیش به وزیر نامه نوشتم و با آقای جهانگیری و چیت‌چیان و رییس مجلس دیدار کردم و هشدار دادم سال آینده با کمبود بارش، وضعیت بغرنج‌تر خواهد شد‌ اما کسی اقدامی نکرد که مردم حالا آب آلوده مصرف می‌کنند. این نماینده مجلس در خصوص اسف‌بار بودن وضعیت آب تاکید می‌کند: رمضان سال گذشته بود که از محله سده آبادان با من تماس گرفتند و گفتند خودت بیا اینجا وضعیت آب را ببین. ساعت 2 نیمه‌شب به آنجا رفتم و مردی شیر آب را باز کرد و گفت: فقط از این آب کمی به صورتت بزن. لازم نیست بخوری. آب به معنای واقعی، بوی تعفن و لجن می‌داد.

همه کسانی که چنین وضعیتی را برای آبادان ساخته‌اند، خائن هستند
او تاکید می‌کند: همه کسانی که باعث شدند وضعیت به اینجا کشیده شود، خائن هستند. مردم در آبادان و خرمشهر زجر می‌کشند. اینها مرزبانان کشور هستند. 4300 شهید در جنگ دادند. چرا مسوولان خجالت نمی‌کشند چنین وضعیتی برای مردم ساخته‌اند؟ هر روز به ما وعده می‌دهند فلان روز مشکل‌تان حل می‌شود. اگر از همان 15 ماه پیش اقداماتی را انجام می‌دادند، وضعیت به این حد نمی‌رسید که مردم در تجمعات اعتراضی خود فریاد بزنند انقلاب کردیم که وضعیتمان این باشد؟ حکومت مردم پایه است. اگر مردم مرزنشین نباشند، مسوولان چطور می‌خواهند از کشور دفاع کنند؟ آیا آب هم مطالبه اجتماعی است که بگوییم به مردم یاد داده‌اند که مطالبه کنند؟ همین حالا دو تاریخ متفاوت به من اعلام کرده‌اند برای زمان حل مشکل شوری آب. چندی پیش گفتند یک ماه دیگر تمام است و حالا می‌گویند تا نیمه‌های تیر درست می‌شود. او در پاسخ به اینکه در این مدت کوتاه قرار است چه کنند تا شوری آب درست شود، عنوان می‌کند: بخشی از شوری آب کم می‌شود. EC آب پایین می‌آید تا به دستگاه‌های صنعتی آسیب وارد نکند و در واقع از 120 هزار متر‌مکعب آبی که در طرح غدیر قرار بود به حجم آب آبادان اضافه کنند، والله، بالله، تالله فقط 90 هزار مترمکعب آب به آبادان دادند و حالا قرار است 30 هزار مترمکعب باقی مانده را به حجم آب اضافه کنند تا کمی و فقط کمی مشکل آب آبادان را برطرف کنند.

شرفی در خصوص میزان توجه دولت به معضلات خوزستان می‌گوید: رفتار دولت‌ها نشان داده هیچ‌گونه تصمیم عقلایی برای حل مشکلات جامعه نمی‌گیرند. مگر ما کم درآمد داشته‌ایم؟ عمده تصمیم‌ها و اقدامات، جناحی و انحصاری و خودخواهانه بوده و اقدامی برای حل مشکلات مردم انجام نشده است. همین حالا شما چالش‌های اقتصادی و تنش سهمگین آن را ببینید. او همچنین در پاسخ به اینکه نهضت سدسازی در حال آغاز دوباره است در خصوص عملکرد وزیر جدید نیرو عنوان می‌کند: من او را شخص توانمندی می‌بینم در صورتی که مافیای آب و سدسازی بگذارند کار خودش را انجام دهد.

مدیرکل محیط‌زیست استان خوزستان در رابطه با وضعیت آب شرب استان با ما گفت‌و‌گو کرد. احمدرضا لاهیجان‌زاده ابتدا به این نکته اشاره کرد که برای کسب اطلاعات بیشتر باید با سازمان آب و برق استان خوزستان تماس بگیرم چرا که اقدامات و تصمیم‌گیری‌هایی در این زمینه انجام شده است که به لحاظ قانونی از بازگو کردن آنها معذور هستم. این مقام مسوول در ادامه درخصوص وضعیت آب استان به «جهان صنعت» گفت: کمیت آب است که موجب عدم کیفیت آب شده و اطلاعات بیشتر را باید از مرجع متولی آن یعنی آب و برق بگیرید اما تا جایی که من در جریان هستم کشت‌های بهاره متوقف شده‌اند و ستاد خشکسالی هم کشت تابستانی را در حوضه آبریز مارون، جراحی و همین‌طور حوضه آبریز کارون ممنوع کرده است اما کشت در حوضه آبریز دز و کرخه همچنان با اعمال محدودیت‌هایی امکان‌پذیر است. لاهیجان‌زاده با اشاره به این نکته که برای کشت و صنعت میزان و ‌اندازه مصرف آب مشخص شده خاطر‌نشان می‌کند: استاندار برای بهبود وضعیت آب مناطق طرح‌هایی ارائه داده است که در صورت تکمیل پروژه مناطق تحت پوشش طرح که شامل آبادان، خرمشهر و شادگان می‌شود مجدد از کرخه آب‌شیرین دریافت می‌کنند.