ما هیچ وقت دین خود را به  خوزستانی ها ادا نکردیم. خوزستانی ها در هشت سال دفاع مقدس خط مقدم مبارزه با رژیم صدام بودند و در سال های بعد از دفاع مقدس هم نصیب چندانی از آبادانی کشور نداشتند. 
این روزها خوزستانی ها بخصوص  شهرهای آبادان و خرمشهر بیش از گذشته به دلیل اضافه شدن مشکل «آب» به انبوه مشکلات شان تحت فشار قرار گرفته اند. بر اساس پیش بینی سازمان هواشناسی طی چند روز آینده هوای این استان به حدود 46 درجه سانتی گراد می رسد و در این شرایط خوزستانی هایی که در چند سال گذشته هوا نداشتند حالا آب هم ندارند. 
در بسیاری از مناطق مانند آبادان و خرمشهر آب  لوله کشی علاوه بر آنکه گل آلود و به قول یکی از اهالی آبادان پرلجن است، شور هم هست. یعنی این آب حتی به کار دوش گرفتن در این هوای گرم و آلوده هم نمی آید. در این شرایط مردم آب شرب خود را به ناچار به صورت دبه ای و از مغازه هایی که آب تسویه شده می فروشند تهیه می کنند که قیمت این دبه ها هم وارد بازار سیاه شده و در یک هفته گذشته از دبه ای هزار تومان تا 1800 تومان در روزهای اخیر رسیده است. قیمتی که برای بسیاری از اهالی این شهرها گران است و برخی حتی امکان تهیه همین آب را هم ندارند. 
این گونه به نظر می رسد که مشکلات آب و هوای خوزستانی ها  بیش از آنکه علت های خارجی داشته باشد، ریشه در  سوء مدیریت و ناکارآمدی مدیران اجرایی دارد. در کنار آب و تشنه بودن از عجایب روزگار است که نمونه آن را حتی در دورافتاده ترین کشورهای آفریقایی که دولت در آنجا مفهومی ندارد نیز نمی توان یافت. 
مردم خوزستان امروز صبورانه در انتظار حل مشکل خود نشسته و صدای اعتراض خود را نجیبانه به گوش مسئولان رسانده اند. در این میان وظیفه مسئولان نه نگاهی از سر ترحم بلکه تلاش برای حل این مشکل است. عجیب است که آقای دکتر روحانی به جای سفر به خوزستان و دستورات اجرایی فوری برای حل مشکل آب مردم این استان ترجیح داده اند به توچال گردی بروند و تله کابین سوار شوند.
بسیاری از وزرای کابینه، تحصیلکرده کشورهای غربی اند و هر از چندگاهی در نوشته ها و حرف هایشان متکبرانه قانونمداری و مالیات دادن غربی ها را به رخ مردم می کشند اما اگر انصافی وجود داشت کسی می پرسید در کدام کشور غربی یا عربی یا حتی آفریقایی دنیا که طبیعتا محروم ترین مردمان دنیا هستند وقتی مردم یک استان با مشکل آب آشامیدنی مواجهند و آب خوردن ندارند، رئیس جمهور و هیئت همراهش اینگونه برای خود برنامه تفریحی هماهنگ می کنند یا حتی نمایندگان مجلسش به تعطیلات می روند؟ 
نمایندگانی که برای به تلویزیون نیامدن فوتبالیست اسپانیایی زمین و زمان را به هم می دوزند و برای ورود خانواده ها به ورزشگاه نامه نگاری کرده و دهها مصاحبه 
می کنند در کجای بحران آب خوزستان ایستاده اند؟ 
مدل پیگیری برخی نمایندگان کلیدی مجلس و اولویت بندی آنها به گونه ای است که مخاطب خیال می کند اینها نماینده کشور دیگری به جز ایران هستند چه آنکه مشکلات اساسی مردم همچون مشکلات مردم قهرمان خوزستان جایی در موضع گیری های آنها ندارد و برعکس موضوعاتی را پیگیری می کنند که در نظرسنجی ها در اولویت های پایین مردم است. 
مشکل آب خوزستانی ها حل شدنی است اگر دولتمردان اراده و انگیزه ای برای آن داشته باشند. آنچه سبب این مشکل شده سوءمدیریت و نبود تدبیر است. خوزستانی ها 
به اندازه یک تاریخ گردن ایران حق دارند. این آب و این هوا حق آنها نیست.

 محسن پیرهادی