صاحب‌خبر - مارک آگدن آلمانی‌ها تسلیم شده بودند. طرفداران آنها، مرد و زن، پیر و جوان، منتظر سوت پایان بازی بودند که تایید کند تیم یواخیم لوو که قهرمان جام جهانی پیشین شده، دارد از این دوره مسابقات حذف می‌شود. برخی از آنها اشک به چشم داشتند اما از این اتفاقات برای آلمان نمی‌افتد؛ حذف در مرحله گروهی مختص سایر تیم‌ها، مانند انگلیس است. آلمان آخرین بار در سال 1938 دچار چنین فاجعه‌ای شده بود. اما آنها حالا در وضعیت بدی قرار داشتند. آنها داشتند با سوئد مساوی می‌کردند و می‌دانستند چنین نتیجه‌ای باعث می‌شود سوئد و مکزیک در حالی در اکاترینبورگ به مصاف هم بروند که می‌دانند یک تساوی به سود هر دو آنهاست و باعث صعود هر دو تیم می‌شود و آلمان را حذف می‌کند؛ صرفنظر از هر نتیجه‌ای که آلمان در کازان مقابل کره جنوبی می‌گیرد. لوو که یک ماه پیش از آغاز جام جهانی قرارداد ــبلندمدتی را با آلمان امضا کرده بود، حالتی به چهره‌اش گرفته بود که انگار در مراسم ازدواج دخترش فردی نامناسب حضور یافته است. سوئدی‌ها که طرفداران پرسر و صدایشان دقایقی پیش شعار می‌دادند: «بدرود، آلمان»، حالا مضطرب، داشتند ساعت را تماشا می‌کردند. پنج دقیقه از وقت تلف‌شده هم گذشته بود. در همین هنگام بود که تونی کروس پا پیش نهاد؛ هافبک رئال مادرید که پاس بی‌هدفش در نیمه اول منجر به اشتباهی مرگبار شد و گل اولا تویوونن را برای سوئد رقم زد. او پشت یک ضربه ایستگاهی در گوشه محوطه جریمه و از زاویه‌ای تنگ ایستاد. چنین ضربه‌ای آسان نبود اما او فرصت آن را داشت که خودش و تیمش را نجات دهد. هیچ‌ کس انتظار نداشت او توپ را مستقیما روانه دروازه کند. هشت روز پیش که کریستیانو رونالدو ضربه ایستگاهی‌اش را مقابل اسپانیا در همین ورزشگاه در شهر سوچی گل کرد، همه می‌دانستند که او قرار است گل بزند اما این بار، بیشتر به نظر می‌رسید که آلمان آخرین فرصتش برای نجات را پیش رو دارد. کروس ضربه را قدرتمندانه زد. او توپ را با کاتی زیبا از فراز دستان رابین اولسن، دروازه‌بان سوئد عبور داد. نیمکت آلمان به خروش آمد. بازیکنان ذخیره و کادر فنی به سمت پرچم کرنر و مقابل دیدگان بخشی از طرفداران آلمان دویدند و سپس با کروس هم شادی کردند. آن لحظه این حس را می‌داد که آلمان فاتح جام جهانی شده است – که البته آلمانی‌ها خوب این حس را می‌شناسند – و شاید نقطه عطف آلمان در راه رسیدن به پنجمین قهرمانی‌اش در جام جهانی باشد. این از آن لحظاتی است که به شما یادآوری می‌کند بهترین تیم‌ها، همیشه می‌توانند مقابل تیم‌های کوچکتر، زمانی که این تیم‌ها بازی را تمام‌شده می‌پندارند، خود را نجات دهند. کروس در بازی‌های بی‌شماری با پیراهن رئال مادرید و بایرن مونیخ، این حس را تجربه کرده است. تیم‌های او بارها شده که با آخرین ضربه به توپ، باخت را تبدیل به مساوی و تساوی را تبدیل به برد کرده‌اند. آلمان با این برد ترس به جان رقیبان می‌اندازد. حالا رقیبان می‌دانند که آلمان تا آخرین لحظه مبارزه می‌کند. آنها همچنین می‌دانند که کروس بازیکنی نیست که پس از یک اشتباه، پا پس بکشد. او از اشتباهش به‌عنوان عاملی انگیزشی و سکوی پرش استفاده می‌کند. حالا اوضاع در گروه F به ترتیبی است که از یک سو یک تساوی مقابل کره جنوبی می‌تواند آلمان را به دور بعد بفرستد و از طرفی دیگر، ممکن است برد هم برای صعود آلمان کافی نباشد. حالا آلمان کاری که باید انجام می‌داد را انجام داد، حتی شده به این شکل. لوو گفت: «دقایق انتهایی مسابقه سرشار از درام بود اما از این لحظات در فوتبال وجود دارد. بین دو نیمه، به بازیکنان گفتم که خونسرد باشند و توپ‌های بلند را به سمت محوطه جریمه حریف نفرستند. خواستم که تیز عمل کنند اما با خونسردی. گفتم که 45 دقیقه فرصت داریم.» البته نقشه لوو همین بود اما در نهایت یک نفر تیم آلمان را نجات داد؛ آن هم در شرایطی که همه امیدشان را از دست داده بودند. منبع: ESPN∎​