شناسهٔ خبر: 26286091 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه مردم‌سالاری | لینک خبر

پیشنهاد - جواد لگزیان

صاحب‌خبر -

با آخرین نفس‌هایم

«ﺳﻴﺰده ﻳﺎ ﭼﻬﺎرده ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر از اﻳﺎﻟﺖ آراﮔﻮن ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﻗﺪم ﮔﺬاﺷﺘﻢ. ﻳﻚ ﺑﺎر ﻛﻪ ﻧﺰد ﺧﺎﻧﻮاده‌اي از دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ﻛﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎنﻫﺎ در ﻗﺼﺒﻪ وﮔﺎدﭘﺎس در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺳﺎﻧﺘﺎﻧﺪر در ﺷﻤﺎل اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ اﻗﺎﻣﺖ داﺷﺘﻨﺪ، ﻣﻬﻤﺎن ﺑﻮدﻳﻢ، ﻫﻨﮕﺎم ﻋﺒﻮر از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺎﺳﻚ ﺑﺎ ﺑﻬﺖ و ﺣﻴﺮت ﻣﻨﺎﻇﺮي ﺗﺎزه و دور از اﻧﺘﻈﺎر ﻛﺸﻒ ﻛﺮدم ﻛﻪ ﺑﺎ آﻧﭽﻪ ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدم در ﺗﻀﺎد ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻮد. ﻣﺤﻮ ﺗﻤﺎﺷﺎي اﺑﺮﻫﺎ، ﺑﺎران، ﺟﻨﮕﻞﻫﺎي ﻣﻪآﻟﻮد و صخره‌های خزه بسته شده بودم.تصویر دلنشینی بود که هرگز از لوح خاطرم پاک نشد.از آن روز برای همیشه به شمال دل بستم،به سرما،به برف و به آبشارهای کوهستانی.»
زندگی یک عاصی سینماگر را در کتاب«با آخرین نفس‌هایم»دنبال می‌کنید که روزگار خوشی در کنار هنرمندان مکتب سوررئالیسم مانند گارسیا لورکا و سالوادور دالی گذرانده است و البته در تلخترین روزهای اسپانیا همراه بریگاد جمهوریخواهان علیه فالانژها نبرد کرده است و به تبعید رفته است.بونوئل در این کتاب از کافه تا سنگر را به زیبایی فیلمهایش روایت می‌کند و خواننده را به ژرفای داستان پیدایش و تداوم هنر مدرن می‌برد. لوییس بونوئل (زاده ۲۲ فوریه ۱۹۰۰ - درگذشت در ۲۹ ژوئیه ۱۹۸۳) فیلم‌ساز اسپانیایی بود که در کشورهای اسپانیا، مکزیک و فرانسه به فعالیت می‌پرداخت. از جمله آثار معروف او می‌توان به سگ آندلسی، ویریدیانا، میل مبهم هوس و جذابیت پنهان بورژوازی اشاره کرد.
«حافظه»، «خاطراتی از قرون وسطا»، «طبل‌های کالاندا»، «سارگوسا»، «از خاطرات خواهرم»، «از این دنیای فانی»، «مادرید کوی دانشگاه ١٩١٧-١٩٢٥»، «پاریس ١٩٢٥-١٩٢٩»، «خواب‌ها و خیال‌ها»، «سوررئالیسم ١٩٢٦-١٩٣٣»، «آمریکا-١٩٣٠»، «اسپانیا و فرانسه ١٩٣١-١٩٣٦»، «از عشق و دلدادگی»، «جنگ داخلی اسپانیا از ١٩٣٦-١٩٣٩»، «تاملات فلسفی»، «دوباره در آمریکا از ١٩٣٩ تا ١٩٤٦»، «هالیوود»، «ادامه و پایان»، «مکزیک سال‌های ١٩٤٦-١٩٦١»، «دلخوشی‌ها و بیزاری‌های من»، «اسپانیا، مکزیک، فرانسه از ١٩٦٠ تا ١٩٧٧» و «آخرین نفس»، نام فصل‌های کتاب «با آخرین نفس‌هایم» است. علی امینی نجفی برای قوام این اثر و شناخت بهتر مخاطبان ایرانی از شخصیت و آثار این سینماگر نامی، سه پیوست و یک فیلم‌شناسی به اثر افزوده است. پیوست اول ترجمه تنها مقاله مستقلی است که از بونوئل به‌جا مانده به نام «سینما چونان افزار شعر»، پیوست دوم مجموعه‌ای از چند گفت‌و‌گوی کوتاه با اوست و سومین پیوست، مقاله‌اي است از اوکتاویو پاز درباره هنر و شخصیت بونوئل. کتاب «با آخرین نفس‌هایم» نوشته لوئیس بونوئل با ترجمه علی امینی نجفی در ۴۶۴ صفحه و در قطع رقعی از سوی نشر کتاب‌سرای نیک منتشر شده است.

نظر شما