به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، بازی های المپیک به جشنواره های ورزشی گفته می شود که به عقیده تاریخ نویسان اولین بار در یونان باستان انجام می شد و با وقفه ای طولانی مدت مواجه شد تا اینکه در اواخر قرن 19 میلادی این فستیوال بزرگ ورزشی دوباره از سر گرفته شد. چرا که در دوره باستان بیشتر جشن ها در ابتدا جنبه مذهبی داشتند و برای ادای احترام به زئوس (پادشاه خدایان یونان) در صحن معبدوی به نام المپیا برگزار می شد. از سال 394 بعد از میلاد تا سال 1896 که بازی های المپیک به ورطه فراموشی سپرده شد و المپیا نیز در زلزله ای مهیب کاملاً از بین رفت. پس از این حادثه با تلاش های دولت های کشور فرانسه و یونان و پی گیری های دانشمندی به نام پی یو بارون دوکربرتن در سال 1889 در فرانسه همایشی تشکیل شد که اساس بازی های المپیک جدید را بنا کرد.

در سال 1892 دولت یونان تصمیم گرفت تا این بازی ها را از سر بگیرد و به همین علت برنامه و آئین نامه ی عظیمی را در این مورد به اتحادیه ورزش پاریس ارسال کرد که اتفاقأ خیلی زود، «کویرتن» از طرف دولت وقت فرانسه به ریاست این اتحادیه انتخاب شد و پس از این اتفاق برای به دست آوردن پشتیبان و کمک به کشورهای اروپائی مسافرت کردند تا آنها را به انجام این کار مجاب کنند. طولی نکشید که در سال 1896 کنگره المپیک تشکیل و کویرتن مورد حمایت کشورهای شرکت کننده قرار گرفت و در این کنگره مصوب گردید تا بازی های المپیک در هر 4 سال یک بار و در یکی از کشورها برگزار شود و  در ضمن هم کمیته ای به نام کمیته بین المللی المپیک که نظارت کامل و دقیقی بر بازی ها داشته باشد، تشکیل گردد و پس از سالیان متمادی و نزدیک به چند دهه بازی های المپیک در سال 1896 در آتن آغاز شد.

البته این در حالی است که این مسابقات ابتدا تنها در یونان انجام می‌شد و نکته جالب توجه اش هم آن بود که یونانیان ثروتمند حق شرکت در این جشنواره را داشتند. نکته قابل تامل هم این بود که زنها برای تماشای بازی‌ها نمی توانستند به ورزشگاه بیایند.این در حالی است که در جریان بازی‌ها داوران نیز سوگند یادمی‌کردند که مقررات را با رعایت عدالت به مرحله اجرا درآورند، پس از آن ورزشکاران سوگند یادمی‌کردند که تابع قوانین و مقررات باشند. در پایان هم به هر یک از برندگان علاوه بر تاج گلی که بر سرشان می‌نهادند، یک شاخه نخل هم اهدا می شد.

زمینه پرچم المپیک سفید و با 5 رنگ متفاوت است. رنگ حلقه‌ها به ترتیب آبی، زرد، سیاه، سبز و قرمز هستند. این پرچم توسط  پیردوکوبرتن در سال 1914 به کنگره پاریس عرضه شد. پرچم و نماد المپیک نشاندهنده اتحاد 5 قاره و تجمع قهرمانان در بازی های المپیک است. شعار المپیک Citius ,Altius ,Fortius (سریعتر، قوی‌تر، بالاتر) بیانگر نهضت المپیک است.هدف هر ورزشکاری در بازی های المپیک شرکت و حضور در مسابقات است نه پیروزی. نخستین حضور کاروان ورزشی ایران در بازی های المپیک مربوط به سال 1900 و بازی‌های پاریس، با یک ورزشکار در رشته شمشیربازی بود که فریدون مالکوم در پایان با عنوان نوزدهمی رقابت ها را به اتمام رساند.پس از آن کاروان ورزشی ایران ترجیح داد در دو دوره بازی های المپیک 1904 و 1936 ورزشکاری را اعزام نکند.

کسب نخستین مدال ایران در تاریخ المپیک

در المپیک 1948 لندن کاروان ورزشی کشورمان با 36 ورزشکار آن هم در رشته‌های کشتی، تیراندازی، بسکتبال، بوکس و وزنه‌برداری حضور یافت که ره اورد این همه ورزشکار کسب تنها یک مدال برنز توسط جعفر سلماسی در وزنه برداری بود تا بدین ترتیب نخستین مدال ایران در بازی های المپیک کسب شود.

در دوره بعدی که در هلسینکی برگزار شد نمایندگان ما در رشته هایی چون کشتی،وزنه برداری،دوومیدانی  و بوکس عازم فنلاند شدیم در پایان با 3 نقره محمد نامجو (وزنه‌برداری)، ناصر گیوه‌چی و غلامرضا تختی (کشتی) و چهار برنز علی میرزایی (وزنه‌برداری)، محمود ملاقاسمی، جهانبخت توفیق و عبدالله مجتبوی (کشتی) به کارمان پایان دادیم.

در المپیک 1956 که در ملبورن برگزار شد کاروان ایران با 17 ورزشکار شرکت داشت. غلامرضا تختی و امام علی حبیبی توانستند دو طلا برای ایران در این بازی‌ها کسب کنند تا بدین صورت پس از چند دوره بتوانیم صاحب مدال طلا با ارزش شویم. محمدعلی خجسته‌پور و مهدی یعقوبی در کشتی نقره‌ گرفتند . محمود نامجو هم در وزنه‌برداری تک مدال برنز ما را بدست آورد.

در بازی‌های 1960 رم 25 شرکت کننده داشتیم که جهان پهلوان تختی به مدال نقره رسید. ابراهیم سیف‌پور و محمد پذیرایی در کشتی و اسماعیل علم‌خواه در وزنه‌برداری هم سه مدال برنز گرفتند تا برخلاف دوره پیش نتوانیم به طلا دست یابیم.

توکیو ژاپن میزبان دوره بعدی المپیک بود. با وجودی که ایران با 63 نفر به بازی ها رفت، اما با این حال فقط 2 برنز علی اکبر حیدری و محمدعلی صنعتکاران در کشتی ره آورد کاروان ورزشی ما در کشور سرزمین تابان بود.در ضمن جهان‌پهلوان تختی در این دوران به دلیل  برخی مشکلات  مورد حمایت مسئولان قرار نگرفت و نتوانست با مدال به میهن باز گردد. نکته قابل توجه این رقابت ها این بود که برای نخستین بار جواز حضور بانوان در این رقابت ها صادر گردید و 4 بانوی ورزشکار در کاروان ایران حضور داشتند.

رقابت ها در سال 1968 به میزبانی مکزیکوسیتی برگزار شد. تعداد ورزشکاران ما چهارده نفر بود. 2 طلا، یک نقره و 2 برنز نصیب ورزشکاران ما شد. محمد نصیری (وزنه‌برداری) و عبدالله موحد (کشتی) طلایی های ما را تشکیل دادند. پرویز جلایر (وزنه‌برداری) نقره‌ گرفت.دو برنز هم توسط  ابوطالب طالبی و سیدعباسی در کشتی بدست آوردیم و در نهایت در رده سی و چهارم ایستادیم.

بازی‌های المپیک در سال 1972، در مونیخ آلمان برگزار شد. محمد نصیری در وزنه برداری به عنوان نایب‌قهرمانی رسید. رحیم علی‌آبادی و ابراهیم جوادی هم دو کشتی‌گیری بودند که نقره و برنز ره اوردشان بود. در پایان به جایگاه بیست و هشتمی اکتفا کردیم.در ضمن فوتبال هم در این دوره برای نخستین بار به المپیک وارد شد، هدایت تیم برعهده محمد رنجبر بود. ملی پوشان کشورمان در مرحله مقدماتی مقابل مجارستان و دانمارک شکست خوردند، برزیل را هم شکست دادند اما با این حال از گردونه مسابقات حذف شدیم.

در بازی‌های المپیک 1976 مونترال 86 نفر از ایران به کانادا رفتند که 4 نفر را بانوان تشکیل می‌دادند، اما با یک مدال نقره و یک برنز در کشتی و وزنه‌برداری به کارودمان پایان دادیم.

منصور برزگر در وزن 74 کیلو کشتی آزاد به مدال نقره دست پیدا کرد ، محمد نصیری هم در وزنه‌برداری به مدال برنز رسید. تیم ملی فوتبال هم با سرمربیگری حشمت مهاجرانی به المپیک رفت و در مرحله مقدماتی با یک پیروزی مقابل کوبا و یک شکست مقابل هلند به مرحله یک‌چهارم راه یافت، اما با شکست برابر حریفش از دور رقابت ها کنار رفت نتوانست به جمع چهارتیم برتر صعود کند.

پس از غیبت در دو دوره 1980 و 1984، کاروان کشورمان سرانجام در بازی‌های المپیک 1988 سئول حضور یافت 27 ورزشکار در 4 رشته شرکت کردند.برخلاف دوره های گذشته این بار هیچ ورزشکار دختری حضور نداشت و با مدال نقره عسگری محمدیان پرونده تیم کشورمان بسته شد.در پایان هم به رتبه ای بهتر از سی و ششم نرسیدیم.ضمن اینکه تکواندو در این دوره به صورت آزمایشی وارد المپیک شد اما با این وجود هر ورزشکاری که مدال می گرفت چندان در جایگاه مدالی تیم ها تاثیر نداشت.

یازدهمین دوره بازی های المپیک در سال 1992 به میزبانی بارسلون برگزار شد تعداد ورزشکاران مان 40 نفر بود و بدون شرکت بانوان، اما حضور درخشان تکواندو این  مژده را داد که می توانیم روی مدال این رشته هم در بازی های المپیک حساب ویژه باز کنیم.

در پایان رقابت ها عسگری محمدیان (کشتی) به نقره قناعت کرد و یرادران خادم هم به مدال برنز رسیدند.  فریبرز عسگری و رضا مهماندوست مدال‌آوران نقره‌ای و برنزی کشورمان در رشته تکواندو بودند.در نهایت رتبه مان چهل و چهارم شد.

دوره سیزدهم المپیک 1996 به میزبانی آتلانتا برگزار شد.نکته جالب توجه اینکه لیدا فریمان در تفنگ بادی 10 مترتنها بانوی ایران در این بازی‌ها بود که در کنار آن پرچمداری هم بر عهده او بود.

بالاخره کاروان کشورمان توسط رسول خادم در کشتی به مدال با ارزش طلا رسید. عباس جدیدی و امیررضا خادم هم در کشتی به مدال های نقره و برنز دست پیدا کردند.سایر ورزشکاران هم نتوانستند به مدالی برسند.

المپیک بعدی در سال 2000 به میزبانی سیدنی برگزار شد که کسب مدال 3 طلا و یک برنز حاصل کار ایران در این بازی ها بود.بدین صورت که حسین توکلی و حسین رضازاده در وزنه‌برداری و علیرضا دبیر در کشتی طلایی های ایران را تشکیل می دادند. هادی ساعی هم در تکواندو که اولین حضورش در المپیک را تجربه می کرد به برنز قناعت کرد.

کاروان ورزشی ایران 35 ورزشکار داشت که در پایان کار بیست و هفتم شدیم.

در المپیک 2004 آتن، حسین‌رضازاده توانست به مانند سیدنی بازهم با نشان طلا پرچم و سرود کشورمان را در سالن مسابقات به اهتزاز در بیاورد. ضمن اینکه هادی ساعی هم با درخشش خاص و بی نظیر و با شکست تمام رقیبانش نخستین طلایش را در المپیک دشت کرد.ضمنأ علیرضا رضایی و مسعود مصطفی‌جوکار در کشتی ضمن قرار گرفتن در رده دوم به مدال نقره هم دست یافتند. یوسف کرمی در تکواندو و علیرضا حیدری هم در کشتی دو نشان زرین برنز را برای کشورمان به ارمغان آوردند.

المپیک 2008 پکن را شاید بتوان ضعیف ترین نتیجه کشورمان در طی حضور در این رقابت ها قلمداد کرد.  هادی ساعی در تکواندو طلا و  مراد محمدی در کشتی برنز گرفتند،سایر ورزشکاران اعزامی هم بدون گرفتن مدال به کشورمان بازگشتند.در نهایت هم در جدول مدالی بازی ها به رده پنجاه و یکم بسنده کردیم.

المپیک 2012 را بدون شک می توان به یاد ماندنی ترین حضورمان در المپیک به حساب آورد. برای نخستین بار با 4 مدال طلا 5 نقره و 3 برنز در رده هفدهم قرار گرفتیم.به طوری که تیم کشتی فرنگی با مربیگری و هدایت محمد بنا ضمن کسب سه نشان طلا بالاتر از روسیه هم به عنوان تیم قهرمان دست یافت. حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی طلایی‌های ما در انگلستان را تشکیل دادند و در کنار آن ها بهداد سلیمی هم در وزنه‌برداری که اولین حضورش را تجربه می کرد به مدال طلا رسید. احسان حدادی هم در دوومیدانی توانست برای اولین بار کاروان ورزشی کشورمان را در غیر از رشته هایی مانند کشتی،تکواندو و وزنه برداری صاحب مدال خوشرنگ نقره المپیک کند.در نهایت هم هفدهم شدیم.

دوره هفدهم المپیک هم به میزبانی ریودوژانیرو برزیل برگزار شد که ورزشکاران کاروان ورزشی ایران با نام امام رضا (ع) در ۱۴ رشته کشتی آزاد و فرنگی، وزنه‌برداری، تکواندو، بوکس، تیراندازی، تیر و کمان، قایقرانی، تنیس روی میز، دوچرخه‌سواری، دوومیدانی، شمشیربازی، والیبال، جودو و شنا حضور یافتند.که ره اورد آن کسب (3 طلا، یک نقره و 4 برنز) برای ایران بود تا در جایگاه بیست و پنجم بایستیم. 

کیانوش رستمی و سهراب مرادی در وزنه‌برداری و حسن یزدانی در کشتی آزاد سه طلایی کاروان ایران بودند.کمیل قاسمی تنها نقره ای ایران در برزیل لقب گرفت.سعید عبدولی و قاسم رضایی در کشتی فرنگی، حسن رحیمی در کشتی آزاد و کیمیا علیزاده در تکواندو توانستند ایران را صاحب 4 مدال برنز کنند.

شاید بتوان کسب مدال برنز کیمیا را از اتفاقات مهم المپیک ریو به حساب آورد که او توانست نخستین مدال تاریخ بانوان را طی حضور در بازی های المپیک برای کشورمان به دست آورد.

نتایج ایران بعد از انقلاب اسلامی در بازی های المپیک:

1948  لندن: یک نقره و یک برنز
1952 هلسینکی: 3 نقره، 4 برنز
1956 ملبورن: 2 طلا، 2 نقره و یک برنز
1960 رم: یک نقره و 3 برنز
1964 توکیو:2 برنز
1968 مکزیکوسیتی: 2 طلا، یک نقره و 2 برنز
1972 مونیخ: 2 نقره و یک برنز
1976 مونترال: یک نقره و یک برنز

1988 سئول: یک نقره
1992 بارسلون: یک نقره و 2 برنز
1996 آتلانتا: یک طلا، یک نقره و یک برنز
2000 سیدنی: 3 طلا و یک برنز
2004 آتن: 2 طلا، 2 نقره و 2 برنز
2008 پکن: یک طلا و یک برنز
2012 لندن: 4 طلا، 6 نقره و 2 برنز

2016 ریو: 3 طلا، یک نقره و 4 برنز

انتهای پیام/