ایران آنلاین / این در حالی است که ترامپ حاضر به امضای بیانیه نشست جی-۷ به‌دلیل اختلاف نظرش در حوزه تجاری با سایر رهبران عضو آن گروه نشد، به جاستین ترودو نخست‌وزیر کانادا توهین کرد و آلمان را متهم ساخت  مسئولیت پذیر نیست و تمام هزینه‌های نظامی پیمان بر دوش امریکا است.

ترامپ چندین ماه است که با متحدان امریکا در زمینه تجارت درگیر بوده است. تاکنون اروپایی‌ها مسائل تجاری و امنیتی را از یکدیگر جدا کرده و آن را مدیریت کرده‌اند. با این حال، اگر رویدادهای نشست جی-۷ در ناتو نیز تکرار شوند وضعیت نگران‌کننده‌ای ایجاد خواهد شد.
مقام‌های دو پایتخت مختلف اروپایی گفته‌اند برنامه «بی» برای شکل دهی به سیستم دفاعی و تجارت بین‌المللی بدون رهبری امریکا در نظر ندارند. یکی از مقام‌ها می‌گوید بسیاری از رهبران اروپایی امیدوارند در انتخابات میاندوره‌ای در امریکا کرسی‌ها به اکثریت دموکرات‌ها برسند.
«فیلیپه مورئو دفارگس» مشاور در انستیتو فرانسوی برای امور بین‌المللی در پاریس می‌گوید که با وجود مواضع ترامپ، آینده پیمان آتلانتیک در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. او می‌گوید با وجود این، هیچ کسی را در اروپا نمی‌بیند که استعداد یا اعتماد به نفس ایجاد تغییرات واقعی برای یک سیاست دفاعی اروپایی داشته باشد.
همکاری‌های دفاعی بیشتر در اعضای اتحادیه اروپا سال هاست که با تمایل بریتانیا برای رقابت با ناتو یا اتخاذ سیاست‌هایی که با آن نهاد اصطکاک دارد، ناممکن شده است. رأی بریتانیایی‌ها به خروج از اتحادیه اروپا خود مانعی بر سر راه ادغام سیاستگذاری‌های دفاعی اروپایی‌ها است. تعداد زیادی از دیگر اعضای اتحادیه اروپا نیز درباره قابلیت‌های نظامی و اهداف متنوع و متفاوت اعضای مختلف آن اتحادیه نگرانی دارند. رهبران اتحادیه اروپا دسامبر گذشته بر سر یک پیمان دفاعی با عنوان «پسکو» یا «موافقتنامه برای همکاری سازماندهی شده دائمی» با یکدیگر به توافق رسیدند که محدود به ۱۷ پروژه در نواحی‌ای چون نظارت بر دریاها می‌شود. با وجود آنکه این طرح از سوی کمیسیون اتحادیه اروپا به‌عنوان پیشرفت و گامی بزرگ مورد ستایش قرار گرفت نیروهای مشترک نظامی دائمی دور از دسترس هستند و هدفی است که شاید در بلند مدت تأمین شود.
اتحادیه اروپا همچنین  فاقد تجهیزات و قابلیت‌هایی چون نسل پنجم جنگنده‌ها یا ناوگان حمل و نقل هوایی کافی برای اعمال قدرت و نفوذ در مقیاس جهانی است. در واقع، تعداد کمی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا تمایل دارند  برای تقویت چنین قابلیت‌هایی در آینده نزدیک هزینه کنند و کماکان وابسته به چتر امنیتی امریکا هستند.
اخیرا آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفت که ترامپ زمانی که برلین به‌دلیل صرف هزینه تنها ۱.۳ درصدی از تولید اقتصادی‌اش برای مصارف نظامی انتقاد کرده حق داشته است چرا که طبق هدفگذاری از پیش تعیین شده قرار بود تمام اعضای ناتو تا ۲ درصد از سرانه تولید ناخالص داخلی‌شان را صرف امور نظامی و دفاعی کنند. مرکل گفت که نیاز به افزایش بودجه نظامی آلمان وجود دارد.
با این حال، کارشناسان می‌گویند مرکل اکنون از نظر سیاسی در موضع ضعیفی قرار دارد و نمی‌تواند طرح نامحبوب افزایش هزینه‌های نظامی در میان آلمانی‌ها را به مرحله اجرا درآورد. این در حالی است که ایالات متحده به تنهایی سه چهارم از هزینه‌های نظامی تمام ۲۹ عضو ناتو را تأمین می‌کند.
منبع: بلومبرگ