به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اقتصاد مقاومتی در حال حاضر کشور آمریکا بیش از هر زمانی به گزینه های حمل و نقل ایمن، مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست نیاز دارد. استفاده از شیوه های مشارکت عمومی خصوصی، با ترکیب منابع عمومی و خصوصی برای پروژه های خاص، رسیدن به این هدف را میسر می سازد.

منافع عمومی قابل توجه خطوط ریلی باری

توسعه خطوط ریلی باری منافع عمومی قابل توجهی دارد که در ادامه به برخی از آن ها پرداخته شده است:

• کاهش ترافیک جاده ها: از آنجا که یک قطار می تواند جایگزین چند صد کامیون شود، خطوط ریلی ترافیک جاده ها، هزینه های نگهداری جاده های موجود و فشار ناشی از ساخت جاده های هزینه بر جدید را کاهش می دهند.
• توسعه اقتصادی: خطوط ریلی باری آمریکا با اتصال کسب و کارها در سراسر این کشور و جهان، کارآمدترین و مقرون به صرفه ترین خدمات ریلی باری را در جهان ارائه می دهد. خطوط ریلی باری آمریکا مزیت رقابتی بزرگی را برای شرکت های آمریکایی در بازار جهانی فراهم کرده است.
• کاهش مصرف سوخت: خطوط ریلی از نظر مصرف سوخت به طور میانگین ۴ برابر نسبت به کامیون ها کارآمدتر هستند. انتشار گازهای گلخانه ای و همچنین آلودگی هوا به طور مستقیم با مصرف سوخت مرتبط است. انتقال بار از طریق راه آهن به جای کامیون، انتشار گازهای گلخانه ای را به طور میانگین ۷۵ درصد کاهش می دهد.
• استفاده از سرمایه: در عصر کمبود دلارهای عمومی برای پروژه های حمل و نقل، مشارکت می تواند منابع بیشتری را به این دلارها اضافه کند.
• کاهش هزینه انتقال بار: بر اساس درآمد هر تن- مایل بار جا به جا شده و با تعدیل نرخ تورم، هزینه انتقال بار از طریق راه آهن در سال ۲۰۱۵ نسبت به سال ۱۹۸۱ برای صاحبان بار ۴۵ درصد کمتر است که به طور سالانه میلیاردها دلار برای صاحبان بار صرفه جویی به همراه دارد.
• گسترش راه آهن مسافری: راه آهن باری زیرساختی را فراهم می کند که بیشترین عملیات راه آهن مسافری در آمریکا با استفاده از آن توسعه یافته است.

نمونه های موفق مشارکت عمومی خصوصی در پروژه های ریلی آمریکا

یکی از معروف ترین پروژه های ریلی که در کشور آمریکا و با استفاده از شیوه های مشارکت عمومی خصوصی احداث شده است، خط ریلی کریدور-آلامدا است. طول این خط ریلی ۲۰ مایل (۳۶ کیلومتر) است و بنادر لس آنجلس و لانگ بیچ را به راه آهن مرکز شهر لس آنجلس متصل می کند. این کریدور که در سال ۲۰۰۲ تکمیل شده است، باعث فعال تر شدن بنادر، کاهش سر و صدا و ازدحام در منطقه، افزایش ایمنی خیابان های منطقه، کاهش آلودگی و افزایش سرعت و بهره وری جا به جایی بار از طریق ریل شده است.

کریدور هارتلند پروژه دیگری است که با مشارکت عمومی خصوصی عملیاتی شده است. این خط ریلی مسیر کوتاه تر و سریع تری را برای قطارهای کانتینری ۲ طبقه بین بندر ویرجینیا و نواحی شمال مرکزی ایجاد کرده است.

برنامه کارایی حمل و نقل و محیط زیست منطقه شیکاگو (CREATE) مشارکتی است که ایالت های ایلینویز، شیکاگو و چندین خط ریلی مسافری و باری را در بر می گیرد. کارایی حمل و نقل و محیط زیست منطقه شیکاگو بسته ای شامل بیش از ۷۰ پروژه مختلف است. این بسته مزایایی همچون بهبود خدمات ریلی مسافری، کاهش تاخیر رانندگان خودروها، افزایش ایمنی، بهبود کیفیت هوا و ایجاد شغل را برای مردم این منطقه فراهم کرده است. منافع عمومی این پروژه ها معادل میلیاردها دلار ارزیابی شده است.

پروژه دروازه ملی با توانمندسازی قطارها برای حمل کانتینرهای ۲ طبقه، افزایش ظرفیت بار و بهبود بازار کریدورها در بنادر ساحل شرقی، در حال افزایش گزینه های حمل و نقل برای صاحبان بار در نواحی شمال مرکزی و در امتداد ساحل اقیانوس اطلس است.[۱]

پینوشت:

[۱]: گزارش انجمن راه آهن آمریکا