صاحبخبر - نفت در ایران همواره در متن و گاز در حاشیه بوده است. درحالی که ذخایر حرف دیگری میزنند و با اینکه ایران دارنده بیشترین ذخایر گازی جهان است، اکثر ملتها ایران را با نام نفت میشناسند؛ حال که سیاست مداران جهان مهرههای خود را طوری چیدهاند که نفت ایران را کیش و مات کنند، ایران میتواند با مهره گاز خود برنده این بازی شود.
به گزارش ایسنا، در ذخایر گازی ایران ۳۴ تریلیون متر مکعب گاز طبیعی نهفته است و طبق تکلیف سند چشمانداز ۲۰ ساله باید در افق ۱۴۰۴ سهمی معادل هشت تا ۱۰ درصد تجارت جهانی گاز را به خود اختصاص دهد. این در حالی است که سهم فعلی ایران فقط دو درصد است. حمیدرضا عراقی - مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران - بر اهمیت حضور ایران در بازارهای جهانی گاز تاکید کرده و گفته است هرچقدر که بتوانیم بیشتر خودمان را در تجارت جهانی گاز درگیر کنیم از نظر توان سیاسی و اقتصادی به نفع کشور است.
حال در روزهایی که آمریکا باز هم با تحریم نفت ایران را اشاره گرفتهاست و پیشبینی میشود صادرات نفت ایران تا ۸۰۰ هزار بشکه هم کاهش یابد ایران میتواند با توسعه صادرات گاز جایگاه خود را در بازارهای جهانی حفظ کند؛ زیرا به گفته غلامرضا منوچهری - معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت در امور مهندسی و توسعه - صادرات گاز شامل تحریمهای نفتی نمیشود زیرا صادرات به صورت خط لوله است، در واقع ال ان جی نیست و فرآیند آن به روابط دو کشور بستگی دارد.
البته ایران قدمهایی را در این زمینه برداشته است و میزان صادرات گاز ایران در سال ۱۳۹۶ نسبت به مدت مشابه سال ۱۳۹۵ حدود ۶۰ درصد رشد داشته و آنطور که مسئولان گفتهاند خبرهای خوبی در بخش صادرات گاز ایران در سال جاری در راه بوده و قرار است صادرات روزانه گاز ایران به ۶۰ میلیون مترمکعب در روز برسد.
مشتریان ثابت گاز ایران
در این میان ترکیه مشتری پر و پا قرص ایران بودهاست و از سال ۱۳۸۱ صادرات گاز از ایران به ترکیه گاهی به ۳۲ میلیون متر مکعب در روز، گاهی به روزانه ۲۵ میلیون مترمکعب و حتی در زمان تعمیرات به ۱۵ میلیون مترمکعب نیز رسیدهاست، اما به طور میانگین روزانه ۲۶ میلیون مترمکعب گاز به ترکیه صادر میشود. این قرارداد تا هشت سال آینده ادامه دارد.
عراق مشتری دیگر گاز ایران است که قرارداد آن به دو بخش بغداد و بصره تقسیم میشود. از آغاز قرارداد بغداد دقیقا یک سال گذشته است و میانگین صادرات گاز به بغداد روزانه ۸,۵ تا ۹ میلیون مترمکعب گاز بوده و حتی تا ۱۸ میلیون متر مکعب در روز نیز رسیدهاست، بر اساس این قرارداد مقدار صادرات روزانه گاز به بغداد به ۱۴ میلیون مترمکعب خواهد رسید.صادرات گاز به بصره هم به زودی آغاز خواهد شد.
در این میان ارمنستان آمادگی خود را برای صادرات گاز ایران از خاک این کشور به سمت گرجستان اعلام کرده، اما با اتفاقات سیاسی اخیر ارمنستان این موضوع به تاخیر افتادهاست.اکنون روزانه یک میلیون مترمکعب گاز به ارمنستان صادر میشود و بر اساس مذاکرات انجام شده امکان افزایش این مقدار صادرات وجود دارد. در ازای گازی که به ارمنستان صادر میشود دریافتکننده برق هستیم که میتوانیم بخشی از این برق را به گرجستان بفروشیم و بخش دیگر را وارد کشور کنیم.
پروندههای گازی خاک خورده
با این حال صادرات گاز ایران چندین پرونده ناتمام و حتی خاک خورده دارد. در این راستا یکی از قدیمیترین مذاکرات ایران برای صادرات گاز مذاکره با امارات متحده عربی بود که از سال ۱۳۷۶ آغاز و در نهایت این مذاکرات به امضای قرارداد کرسنت در سال ۱۳۸۱ منجر شد. طبق این قرارداد با ساخت خط لولهای از میدان سلمان به امارات مقرر شد گازهای همراه میدان نفتی سلمان از مخزن مشترک با ابوظبی به میزان ۵۰۰ میلیون فوت مکعب در روز صادر شود که این قرارداد اجرایی نشد.
البته ایران اخیرا بعد از گذشت حدود ۱۵ سال آمادگی خود را برای احیای این قرارداد اعلام کردهاست و بیژن زنگنه، وزیر نفت کشورمان - در یکی از اظهارنظرهای خود در تابستان سال گذشته از اعلام رسمی ایران به شرکت کرسنت پترولیوم برای از سرگیری مجدد صادرات خبر دادهاست.
پرونده دیگر، مذاکره با کشور کویت بوده که از سال ۱۳۸۱ آغاز شد. در این راستا دو تفاهم نامه تا ۹ آذرماه سال ۱۳۸۲ امضاء شد که طبق آن باید از سال ۲۰۰۵ سالانه حداقل سه میلیارد مترمکعب گاز به کویت صادر میشد. این تفاهمنامه تاکنون اجرایی نشدهاست و عراقی در اواسط زمستان سال ۱۳۹۶ در در آخرین نشست خبری خود دلیل تعویق صادرات گاز به کویت را مسائل سیاسی دانست و توضیح داد: ایران و کویت برای صادرات گاز از ایران به کویت در چند سال گذشته مذاکرات خوبی داشتهاند. کویت به گاز ایران نیاز دارد اما زمانی که مذاکرات به خوبی پیش میرفت یک نفر از دیوار سفارت عربستان سعودی بالا رفت و پل ارتباطی قطع شد. هر وقت مسائل سیاسی رفع شد میتوانیم گاز صادر کنیم.
دو سال بعد از آغاز مذاکرات با کویت برای صادرات گاز توافقنامه صادرات گاز از ایران به عمان در ۲۵ اسفندماه سال ۱۳۸۳ امضاء شد. طبق این قرارداد ۲۵ ساله صادرات گاز به عمان باید تا سال ۲۰۰۸ با ۳۰ میلیون مترمکعب آغاز و در سال ۲۰۱۲ به ۷۰ میلیون مترمکعب میرسید، اما این قرارداد نیز تاکنون اجرا نشدهاست.
این در حالی است که طبق گفته مسئولان قرار بود صادرات گاز به عمان از سال ۱۳۹۷ و با ۱۰ میلیون مترمکعب در روز آغاز شود ادعایی که اخیرا علی کاردر - مدیرعامل ملی نفت ایران - آن را تقریبا غیرممکن دانست.
یکی دیگر از مذاکرات گازی ایران با کشور بحرین بود که از سال ۱۳۸۶ آغاز شد. بحرین خواستار خرید روزانه یک میلیارد مترمکعب گاز از ایران بود، اما این مذاکرات تاکنون به نتیجه نرسیدهاست.
صادرات گاز به پاکستان و پس از آن به هند نیز تحت عنوان خط لوله صلح سالهاست که میان دو کشور ایران و پاکستان مطرح شدهاست. ایران با این هدف خط هفتم سراسری را با قطر ۵۶ اینچ از عسلویه به سوی سیستان و بلوچستان کشید. گرچه گازرسانی به مناطق جنوب و جنوب شرق کشور از این خط انجام میشود، اما هدف اصلی صادرات گاز به پاکستان بود. با این وجود هنوز این موضوع به مرحله اجرا در نیامده است. البته ایران برای این پروژه بارها اعلام آمادگی کرده است و طرف پاکستانی پای تعهدات خود نایستادهاست.
بازار پرمناقشه اروپا
بازار اروپا شاید پرمناقشه ترین حوزههای صادرات گاز ایران است. بازار سبزی که هر روز میزان نیازی که به گاز دارد از روز قبل بیشتر میشود اما باید گفت جای ایران به عنوان بزرگترین دارنده گاز جهان در لیست تامین کنندگان گاز اروپا بسیار خالی است.
گفته میشود صادرات گاز به اروپا قدمتی نزدیک به ۴۰ سال دارد و خط سراسری انتقال گاز دوم در سال ۱۹۷۶ با هدف صادرات به اروپا کشیده شد. در دوران اصلاحات نیز مذاکراتی با انگلستان، فرانسه و آلمان صورت گرفت و مقدمات این صادرات فراهم شد اما هیچگاه در عمل اقدامی که منجر به صادرات گاز به اروپا شود صورت نگرفت.
از سوی دیگر اروپاییها همواره به واردات گاز از ایران تمایل داشتهاند. به طوریکه محمد پارسا - نایب رئیس سابق کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران - در سال ۹۴ بر تمایل اروپایی بر واردات گاز از ایران تاکید کرده و گفته بود کشورهای اروپایی به دلیل اینکه نمیخواهند فقط به گاز روسیه وابسته شوند تمایل به واردات گاز از ایران دارند. به طور کلی روسیه نمیخواهد رقیبی مثل ایران برای صادرات گاز به اروپا داشتهباشد و اگر قصد داریم به اروپا گاز صادر کنیم، راحتترین راه برای این کار مسیر ترکیه است.
البته بیژن زنگنه - وزیر نفت - در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۴ که برای شرکت در کنفرانس انرژی برلین راهی آلمان شده بود، درباره صادرات گاز ایران به اروپا از طریق ترکیه و همچنین آذربایجان اعلام کرده بود که اروپا همیشه جزو بازارهای صادراتی گاز ایران بوده اما بحث جدی در این زمینه صورت نگرفته است و اکنون نیز کسانی که این موضوع را مطرح میکنند به دنبال مردهخری هستند، به عبارت دیگر باید بعد از تحریمها درباره صادرات گاز به اروپا تصمیم بگیریم و اکنون اولویت ما صادرات گاز به کشورهای همسایه است.
با این حال عزیزالله رمضانی - مدیر امور بینالملل وقت شرکت گاز - با تاکید بر اینکه ایران باید به هر نحو سهمی در بازار گاز اروپا داشتهباشد، گفت: اگرچه گفته میشود که صادرات گاز به اروپا با خط لوله مقرون به صرفه نیست اما با توجه به رقابتی بودن بازار باید در هر حال سهمی از بازار را در اروپا داشته باشیم.
همچنین امیرحسین زمانی نیا - معاون امور بین الملل و بازرگانی وزیر نفت - در همان سال ۱۳۹۴، از علاقمندی اسلواکی به خرید گاز از ایران خبر داد و گفت: صادرات گاز به اروپا به عنوان یک استراتژی، هم مدنظر ایران است و هم اروپا.
اظهار نظر مسئولان مختلف و تاکید آن ها برای صادرات گاز به اروپا همچنان به قوت خود باقی بود تا اینکه حمیدرضا عراقی - مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران - اوایل سال جاری با بیان اینکه امکان تحقق صادرات گاز به اروپا وجود دارد، اظهار کرد: صادرات گاز از ایران به اروپا هم از طریق LNG و هم از طریق خط امکانپذیر است.
وی درمورد آخرین اخبار و اقدامات درمورد صادرات گاز به اروپا توضیح داد: برای این منظور شرکتهای مختلف اروپایی به ایران آمده و مذاکراتی صورت گرفتهاست، اما قراردادهای گازی معمولا ۵ سال طول میکشد تا به نتیجه برسد.
همچنین زنگنه در مورد صادرات گاز به اروپا اظهار کرد: صادرات گاز به اروپا با خط لوله دشوار است اما صدور گاز طبیعی مایع شده عملیتر است. اروپاییها خواهان خرید گاز از ما هستند اما قیمتهای بازار اروپا به دلیل گاز روسیه و الانجی آمریکا مطلوب نیست.
در نهایت عراقی در آخرین نشست خبری خود در مورد صادرات گاز به اروپا اظهار کرد: بازار اروپا سختتر از بازار همسایهها است اما برای ما ارزشمندتر است. صادرات گاز به اروپا دو مشکل دارد؛ مشکل اول این است که ترکیه ترجیح میدهد گاز را از ایران و روسیه بخرد و خودش به اروپا صادر کند.از طرف دیگر ممکن است هزینه گازرسانی به اروپا برای ما مقرون به صرفه نباشد اما ما علاقه داریم گاز را به اروپا صادر کنیم. البته گفته میشود تکمیل خط نهم سراسری تا قبل از فصل سرما زیرساخت های لازم برای صادرات گاز به اروپا را فراهم کردهاست.∎
نظر شما