به گزارش ایلنا، تیم ملی فوتبال کشورمان با شکست یک بر صفر برابر اسپانیا، برای صعود باید از سد پرتغال بگذرد. بازی زیبا و غرورآفرین بچه ها در دیدار دوشنبه شب باعث شد تا نگاهی به تمامی آمار ایران در بازی های دوم ادوار مختلف جام جهانی بیندازیم. بازی هایی که همواره یادآور بهترین و دلیرانه ترین نمایش های بچه های ایران در چند نسل مختلف بوده است. تیمهایی که همواره در گام دوم آبرومندانه کار کردند و درخشیدند اما سرنوشت هیچ کدام منتهی به صعود نشد. با این حال این بار داستان فرق دارد. تیم کی روش تا تحقق دادن به رویای بزرگ، فاصله چندانی ندارد.

78؛ اولین تساوی؛ وقتی مغرورها ادب شدند

اولین دوره حضور ایران در جام جهانی های مختلف به سال 1978 بر می گردد: حجازی، پروین، فریبا، دانایی فر، فرکی، مودت، نصرالله عبداللهی و... پسران برومندی که برای اولین بار به عنوان نماینده ایران در زیباترین ویترین فوتبالی ایران ظاهر شدند. ایران در بازی اول خود برابر هلند سه بر صفر باخت. در تقابل برابر اسکاتلند و کنی دالگیش افسانه ای درحالی یک بر صفر عقب افتاد که اسکندریان دروازه حجازی را باز کرد اما اولین گل ایران در تاریخ جام جهانی باعث شد تا دانایی فر دومین باخت ایران را کمی به تعویق بیندازد و ایران، اولین امتیاز تاریخ جام جهانی را در دومین بازی بگیرد.

98؛  اولین برد در بازی قرن

گل های استیلی و مهدوی کیا  در دیدار تاریخی ایران برابر آمریکا باعث شد تا تساویِ از دست رفته برابر یوگسلاوی بیشتر به چشم بیاید. ایران اولین برد تاریخ خود را در آن بازی به دست آورد اما با شکست مقابل آلمان در گروه خود ماند. هیچ کس آن مسابقه را از یاد نمی برد. همه چیز ظاهرا عادی بود و دسته گل ها رد و بدل می شد اما کیست که نداند برد در سیاسی ترین بزای فوتبال، چقدر برای هر دو کشور حیاتی بود. تیم طلایی ایران با عابدزاده، پاشازاده، مهدوی کیا، منصوریان، استیلی و دایی یکی از بهترین نسل های فوتبال ما را ساخت اما به اندازه کافی خوش شانس نبود.

2006، یک استثنا؛ مقاومت یک ساعته

عدم راهیابی به مسابقات 2002 باعث شده بود تا ایران با اشتیاق بالایی به آلمان برود اما شکست غیرمنتظره و اشتباهات فردی در بازی اول برابر مکزیک باعث شد تا همان بازی اول همه چیز برای ایران تمام شده به نظر برسد. شکست 2 بر صفر تیم ملی برابر پرتغال تنها خاطره ای از ایران در بازی های دوم جام جهانی را رقم زد که در آن تقریبا نمی توان هیچ چیز خوشحال کننده ای یافت. با این حال شاگردان برانکو ایوانکوویچ در این مسابقه و تا اواسط نیمه دوم مقاومت خوبی داشتند تا اینکه شوت بی نظیر دکو و پنالتی رونالدو از راه رسید. شاید اگر رسول خطیبی قدر موقعیت فوق العاده اش را می دانست این دیدار هم در ردیف الباقی مسابقات خاطره انگیز قرار می گیرفت. یادگارهای این مسابقه کم نبودند؛ از لگد به ساک تیم ملی تا رد پای کعبی روی صورت فیگو و بازی در دقایق آخر بدون کاپیتان!

2014؛ یک حماسه!

غرورآمیزترین شکست ایران در تاریخ بازی های جام جهانی برابر آرژانتین رقم خورد. در روزی که نود دقیقه دفاع جانانه بچه ها با یک شوت بی نظیر تمام شد. ضربه مسی در وقتی که نباید به جایی رفت که نباید! پنالتی گم شده ایران و قضاوت ضعیف مازیچ صرب، ضدحمله های بی نظیر، ارسال های پژان، دریبل های مسعود و مهرداد، بازی با اعتماد به نفس و فداکاری در تمام طول بازی همان چیزی بود که از تیم 2014 شمایل یک قهرمان را ساخت اما گزارشگر بازی شرح ماوقع را بعد از گل آرژانتین زد: «مسی قلب ایرانی ها را شکست....»

2018؛ تکرار حماسه؛ اولین صعود؟

این بار احتمالا وقت آن رسیده تا اولین صعود را جشن بگیریم. توقع ایرانی ها از ایران به هیچ وجه سه امتیاز از بازی اول یا این بازی بی نظیر برابر اسپانیا نبود، اما حالا نه تنها تا به اینجای کار را خوب رفته ایم، که برد برابر پرتغال ما را از گروه به جمع 16تای برتر می رساند. بازی دوم ایران در جام جهانی، این بار برابر اسپانیایی بود که منتخب ال کلاسیکو را با گلچین بهترین های اروپا به میدان فرستاد اما برابر ایران، ترجیح داد با حفظ توپ در دقایق پایانی دیدار، به قدرت ما اعتراف کند. لاروخا مقابل دیوار دفاعی ایران به در بسته خورد و فقط یک شانس با مددجویی از کشکک زانوی کاستا، آنها را نجات داد وگرنه به قول خیلی ها آنها تا صبح هم به ایران گل بزن نبودند و در آن سو هر چه می گذشت ایران به فتح دروازه دخیا نزدیک تر می شد؛ فتحی که یک بار میسر شد اما تکنولوژی بدموقع به کمک ماتادورها آمد.