به گزارش خبرنگاردانشگاه خبرگزاری دانشجو، در حاشیه نشست تخصصی ابعاد و پیامد‌های اجرای سند ۲۰۳۰ یونسکو با محوریت برنامه تلویزیونی ماه عسل در مورد واکسن HPV به گفتگو با دکتر کاظم فروتن عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد پرداختیم که مشروح آن در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد.

دفاع مسئولان از اظهارات خانم اشکی، بدتر از اظهارات غیرتخصصی او است

اگر برای یک اشتباه هزار دلیل بیاوریم می‌شود هزار و یک اشتباه! اینکه صدا و سیما کارش اشتباه بوده که در یک برنامه احساسی و پرمخاطب و در بهترین شرایط و ایام ماه مبارک یک بحث غیرکارشناسی را مطرح کرده جای هیچ شکی نیست اما آنچه که بسیار ناراحت کننده‌تر است دفاع مسئولان از چنین موضوعی است.

مردم به صدا و سیما به عنوان پشتوانه قطعی علمی نگاه می‌کنند!

اگر این بیماری و مشکل به عنوان یک پنل تخصصی در جمع متخصصین عفونی و جامعه شناسان و اهالی فرهنگ مطرح می‌شد هیچ خدشه‌ای به آن وارد نبود چرا که در آن صورت افراد می‌توانستند نظریات و یافته‌های علمی خود را مطرح کنند و همچون یک بحث علمی طبیعی جلو ببرند سپس بعد از اینکه این نظرات و یافته‌ها در طول سالیان متمادی مطالعه و آزمایش شدن وارد تکست شود.

اما چه تکستی مهم‌تر از صدا و سیما که وقتی مطلبی را مطرح می‌کند مردم به عنوان پشتوانه قطعی علمی به آن نگاه می‌کنند و براساس آن شروع به تصمیم‌گیری می‌کنند و اساسا جای چنین بحثی در صدا و سیما نیست.

چگونه است که وقتی ما متخصصین خانواده و مسائل جنسی می‌خواهیم در مورد مسائل جنسی و مهارت‌های زندگی در کانون خانواده برای زن و شوهرها صحبت کنیم صدا و سیما می‌گوید در این ساعت نه بگذارید ساعات پایانی شب زمانی که بچه‌ها خوابند، زمانی که نگرانی برای انحراف بچه‌ها وجود نداشته باشد من متعجبم که چه طور بحثی با این حساسیت به راحتی در صدا و سیما نفوذ کرده و حالا هم دولتمردان از آن دفاع می‌کنند.

امروز علم و تولید آن سیاسی شده است

نکته دیگر این است که در این مسئله همچون مسائل دیگر اینقدر به مقالات استناد نکنید چرا که مقاله تهیه کردن کاری ندارد امروز اگر ایران میدان انقلاب را برای تهیه مقاله دارد وضعیت کشورهای دیگر از ایران بهتر نیست.

مسائل علمی که در حوزه علمی مرتبط با فرهنگ و انسانیت است امروز سیاسی شده مثلا در موضوع ختنه یک متن علمی عنوان می‌کند که بسیار خوب است و متن دیگر آن را رد می‌کند چرا که ختنه مربوط به اعتقادات بین کشورهاست و لذا بسیاری دست به تولید مقاله در جهت موضوع خود می‌زنند.

مثلا بحث حرمت همجنس‌بازی و خودارضایی یک بحث اعتقادی است لذا هم اکنون شاهدیم که علم می‌تواند برای این اعمال حرام دانش‌تراشی و مقاله‌تراشی کند. در کشور اسلامی که معتقدیم اسلام حرف اول را می‌زند بعد علم، افرادی هستند که می‌گویند اسلام باید در کنار علم باشد نه علم در کنار اسلام و ریشه تضاد و تفاوت‌مان با افراد در این است که دین را اساس زندگی نمی‌دانند.

باید اهداف در بحث آموزش جنسی کودکان مشخص شود

ما هم با آموزش موافقیم اما آموزش با چه هدفی قرار است انجام بگیرد؟ من اورولوژیست هستم وقتی مریضی برای درآوردن سنگ کلیه‌اش عمل می‌کنم سنگ را برمی‌دارم از اتاق عمل خارج می‌شوم خدمت همراهانش در پشت اتاق عمل می‌رسم و می‌گویم سنگ کلیه بیمار شما را درآوردم.

آنها هم بسیار خوشحال می‌شوند و می‌گویند شما دکتر حاذقی هستید. خوب کی مریض ما را به بخش منتقل می‌کنید؟ در عوض پاسخ می‌دهم مریض شما را به سردخانه فرستادم! همراهانش می‌گویند ما بیماران‌مان را آوردیم که تو او را بهتر بکنی نه اینکه او را بکشی.

در بحث آموزش‌های مسائل جنسی هم همین مسئله مطرح است که هدف‌مان از آموزش چیست آیا هدف‌مان این است که کودک‌مان انسان‌تر بشود و به کمالات نزدیک بشود؟ در چنین نگاهی اعمالی که او را از انسانیت دور می‌کند حتی اگر به اسم علم باشند به او نمی‌آموزیم.

چرا خانواده در ایران یک نهاد مسئول ندارد

اما عده‌ای می‌گویند ما تنها مامور به آموزش جنسی هستیم و بقیه عمر آن فرد برای ما مهم نیست که این فرد فاسد می‌شود یا نمی‌شود در ازدواجش موفق خواهد بود یا نخواهد بود کاری نداریم فقط به دنبال آموزش استفاده از کاندوم در سنین کودکی هستیم.

آیا آموزش جنسی به کودک برای این است که رابطه جنسی بهداشتی‌تری اتفاق بیفتد؟ ولی در عوض اگر از انسانیت خود افول کرد مهم نیست؟ اینکه در آینده چطور همسری خواهد شد مهم نیست؟ لذا مشکل ما با برخی مسئولان در این است که درک کلان، همه جانبه و آینده‌نگر نسبت به مسائل ندارند.

اگر هواپیمایی سقوط کند یا ارزی جابجا شود ما می‌دانیم که باید سراغ کدام مسئول برویم و مطالبه‌مان را از چه کسی انجام دهیم اما در کشور اسلامی ما علی‌رغم بسیاری از ادعاها عملا خانواده بی‌ارزش‌ترین نهاد است ما برای جهانگردی، بازرگانی و ... نهاد و وزارتخانه‌ای جدا داریم ولی هیچ وقت نمی‌دانیم در مورد مسائل مربوط به خانواده باید به کجا مراجعه کنیم.

چرا نهاد و مسئول پاسخگو در حوزه خانواده نداریم؟

ما وزارت پاسخگو در کشور در زمینه خانواده نداریم امروز در مورد اتفاقی که در تلویزیون افتاده باید به سراغ چه کسی برویم؟ اینکه مسئله‌ای را غیرعلمی در صدا و سیما مطرح می‌کنند باید سراغ چه کسی برویم و مشاهده هم می‌کنیم که مسئله خانواده را با سیاست کی بود کی بود من نبودم جلو می‌برند چرا نباید یک وزارت پاسخگو در حوزه خانواده زن و امور جوانان داشته باشیم؟

در حالی که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و سازمان ملی جوانان به قهقرا رفته و معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری هم تقریبا هیچ کاره است چرا نمی‌شود همه این‌ها را در یک وزارتخانه مختص خانواده جمع کرد؟ لذا لازم است که در این زمینه ریشه‌ای تر کار کنیم چرا که در این 40سال عمر جمهوری اسلامی از جمله این اتفاقات بسیار افتاده است و هیچ‌کس هم پاسخگو نبوده است.

باید غریزه جنسی را در کودک و نوجوان پرورش داد نه اینکه مسائل جنسی را پروراند

ما در مسائل جنسی معتقدیم باید غریزه جنسی را در کودک و نوجوان پرورش داد ولی غرب می‌گوید باید مسائل جنسی را پروراند چون این لغت‌ها با یکدیگر خیلی نزدیک هستند باید دقت بالایی داشته باشیم. ما می‌گوییم آموزش جنسی باید در بستر اخلاق انجام شود یعنی اول فرد را متخلص به اخلاق و خویشتن‌داری کنیم بعد آموزش‌های جنسی مناسب با سن را به او بدهیم بسیاری از متخصصین و همکاران ما که در مدارس فعالیت دارند اذعان می‌کنند که برخی از این آموزش‌ها غلط است و باید ابتدا پاک زیستن را به کودکان بیاموزیم.

تربیت جنسی با آموزش جنسی متفاوت است

نکته دیگر این است که به تربیت جنسی برای افرادی که در سن مدارس هستند  و به آموزش جنسی برای افرادی که در شرف ازدواج هستند معتقدیم.آموزش جنسی در شرایطی باید به فرد داده شود که در شرف امکان تامین جنسی مشروع قرار دارد. شاید پرسیده شود که فضای مجازی پر از محتوای مبتذل است اگر ما نگوییم از آن فضا می‌آموزند. پاسخ این است که مسئول همان فضای مجازی هم باید پاسخگوی وظایف خود باشد که برای زیرساخت‌های فضای مجازی هماهنگ با فرهنگ بومی و دینی چه کرده است؟

در رسانه رسمی هم جایی برای خانواده در نظر نگرفته‌اند

در بحث رسانه هم باید مسئولان رسانه پاسخگو باشند آیا نمی‌دانند وقتی در یک ساعات پربیننده که همه خانواده جلوی تلویزیون هستند از عبارات مثل نزدیکی استفاده می‌کنند باعث می‌شود که کودک از مادرش بپرسد نزدیکی یعنی چه؟ بارها به همین صدا و سیما گفته‌ام همان طور که در زمینه‌های سیاست، اقتصاد و ... در شبکه‌های مختلف کمیته‌های سیاست‌گذاری دارید می‌توانید در زمینه خانواده و مسائل جنسی هم چنین کمیته‌ای را راه بندازید اما چون تاکنون به سمت چنین مسائلی نرفته‌اند شاهد تکرار این مسائل در رسانه ملی هستیم.