ایران آنلاین /گروه اندیشه:

دکتر عماد افروغ، پژوهشگر مسائل اجتماعی در گپ و گفتی از نگرانی هایش در مورد تولید علم بومی گفته که در ادامه گزیده ای از آن ارائه می شود:

به زعم او، در زمینه کتاب های علوم انسانی بسیار پراکنده کاری شده است و یکسری اصطلاحات دستمایه برخوردهای سطحی شده اند. برای مثال بومی‌سازی در علوم انسانی یک ضرورت انکارناپذیر است. علوم انسانی حتما باید بومی باشد، در غیر این صورت علوم انسانی نیست. منتهی این بومی سازی و بومی‌گرایی دستخوش بازی‌های سیاسی و جناحی و برخوردهای سطحی قرارگرفته و خیلی با احتیاط باید در مورد آن صحبت کرد. فکر می کنم مقداری از کارهای غیرمتعارف بوی کپی‌برداری و تقلید می دهد و آن خلاقیت، نوآوری و بداعتی که ما بایستی در علوم مختلف از جمله علوم انسانی شاهد باشیم را شاهد نیستیم. اگر هم انجام می شود یا نظم ندارد و بعضا دیده نمی‌شوند.

عماد افروغ تاکید کرد: به دلیل شاخص های غلطی که متاسفانه بر دانشگاه‌های ما حاکم است، شاخص‌ها، خلاقیت و نوآوری و عاملیت را برنمی‌تابد یعنی شاخص‌ها بیشتر شاخص‌های فرمالیستی و شکل گرایانه است. در دنیا هم حتی در کشورهای پیشرفته این شاخص ها را زیر سئوال می برند و ما متاسفانه تازه آنها را شروع کرده ایم. فکر می‌کنم در این خصوص هم مشکل متنی و هم مشکل نهادی داریم یعنی اگر قرار باشد علمی بومی شود، نیازمند زیرساخت و ظرف هستیم ما آن ظرف لازم را تعبیه نکرده ایم و واقعیت این است که با ظرف تمرکزگرایی حاکم بر مدیریت دانشگاه‌ها به جایی نخواهیم رسید. دانشگاه‌ها باید استقلال نسبی  داشته باشند تا بتوانند رشته تاسیس کنند، استاد بگیرند و متناسب با نیاز منطقه و محله خود  اقدام کنند. ولی متاسفانه اینها را نمی بینیم و همه اینها دردهایی است که در این زمینه داریم و متولیان امر هم در این سالها به این موضوع بی‌توجه بوده اند./مهر