به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، موضع گیریهای چند روز اخیر دولت اردن در قبال چند کشور منطقه ممکن است علاوه بر داشتن هزینه سیاسی هنگفت بر خلاف منافع اردنی‌ها باشد.
پایگاه اینترنتی روزنامه رای الیوم نوشت: اردن اعلام کرد خواست پادشاه این کشور این است که عبدالله ابو رمان سفیر این کشور در ایران به وزارت امور خارجه منتقل شود. این تصمیم به این معنی است که دولت عمر الرزاز فعالیت سیاسی اش را با بحران سازی بی ثمر با ایران آغاز کرده است و این در حالی است که شرایط زمانه این بار به نفع امان نیست.
رای الیوم نوشت: پس از آنکه پادشاه اردن با تاخیر دو ساله تصمیم گرفت چنین حکمی را صادر کند، مقامات امان در اظهاراتی منفی اعلام کردند که قصد ندارند سفیر دیگری در ایران تعیین کنند. این در حالی است که سفیر اردن از سال ۲۰۱۶ تا کنون در خانه اش در السلط اردن به سر می‌برده است، بنابر این نیازی نبود که تاکید شود وی در السلط می‌ماند.
امان اساسا طی چند روز گذشته مواضع غیر قابل توجیهی اتخاذ کرده است، مواضعی که همه آن‌ها در همین چارچوپ قرار می‌گیرد و به این معنی است که اردنی‌ها بار دیگر از نظر موضع گیری به عربستان سعودی متمایل شده اند تا در مقابل، دو و نیم میلیارد دلار در نشست فوری اخیر از ریاض، کویت و امارات طی پنج سال دریافت کنند. این در حالی است که بین اردن و این کشور‌ها اختلافاتی از جمله بر سر جنگ در یمن و حتی تولیت اردن هاشمی بر قدس وجود دارد و علاوه بر این امان تا پیش از این به بسیاری از مواضع کشور‌های عربی، بی اعتنا بوده است.
اردن شب عید فطر کمک پانصد میلیون دلاری قطر را دریافت کرد و پیشنهاد دوحه برای اشتغال اردنی‌ها را نیز پذیرفت، اما همان روز ضد مغرب برای میزبانی جام جهانی ۲۰۲۶ و به نفع آمریکا، کانادا و مکزیک رای داد. البته می‌توان رای منفی اردن را به میزبانی مغرب برای میزبانی جام جهانی فوتبال، به رای منفی مغرب به تصدی شاهزاده اردنی برای ریاست فیفا (در گذشته) ربط داد، اما باید دانست که امان با این رای منفی، یکی از کشور‌های مهم عربی را به نفع عربستان از دست داد.
دولت اردن با این حال در همین حد بسنده نکرد بلکه ایمن الصفدی وزیر امور خارجه این کشور گفت: موضع اردن در قبال ایران بر این اساس است که هر نوع تهدید علیه عربستان سعودی مردود است و تهدیدی برای اردن به شمار می‌رود. در پایگاه اینترنتی نیرو‌های مسلح اردن نیز آمده است امنیت و ثبات عربستان، امنیت و ثبات اردن به شمار می‌رود و هر چه امنیت عربستان را تهدید کند، آن را تهدیدی برای امنیت خود می‌دانیم.
این اظهارات زمانی مطرح می‌شود که امان نیازی به تنش آفرینی با ایران ندارد. این موضع گیری همچنین در شرایطی است که به تعبیر الصفدی «شبه نظامیان طائفه ای» از جنوب سوریه به نفع اردن عقب نشینی کرده اند. علاوه بر این، این امیدواری وجود داشت که دولت جدید اردن دور جدیدی از روابط با سوریه و عراق را آغاز کند، روابطی که به گفته عبدالکریم الکباریتی نخست وزیر اسبق اردن، بدون داشتن روابط خوب با ایران امکان پذیر نیست.
بشار اسد رئیس جمهور سوریه در گفتگو با شبکه تلویزیونی العالم گفت: کشورش خواهان خیر و برکت برای اردن است. سیاستمداران و اقتصاد دانان در واکنش به این سخنان ابراز خوش بینی کردند که روابط بین دو کشور از سرگرفته شود، زیرا سخنان باشر اسد را علامت مثبتی در این زمینه دانستند با این حال امان تصمیم گرفت در مقابل متحدان اساسی سوریه یک گام به عقب باز گردد.
گذشته از این، ایران در دو کنفرانس استانبول کاملا از تولیت اردن هاشمی بر مقدسات در قدس حمایت کرد و این در حالی بود که عربستان در سطح سران در این کنفرانس‌ها شرکت نکرد. همچنین خبر‌هایی به گوش می‌رسد که عربستان تلاش می‌کند تولیت بر قدس را در انحصار خود بگیرد و شاید این امر در قالب تفاهمات با اسرائیل اتفاق بیافتد، زیرا جرد کوشنر داماد رئیس جمهور آمریکا ماه گذشته تولیت بر قدس را هنگام افتتاح سفارت آمریکا در این شهر، به اسرائیل بخشید.
دولت الرزاز کار خود را در چنین شرایطی آغاز کرده است در حالی که این امیدواری وجود داشت که دولت وی سیاست در‌های باز را در قبال همسایگان اتخاذ کند، اما بی جهت با ایرانی‌ها تنش ایجاد کرد و باز هم بی جهت به همان موضع سابق خود در قبال عربستان بازگشت. این سیاست‌ها منعکس کننده اهداف دولت نیست و شاید منعکس کننده اختلاف زود هنگام و تند بین الرزاز نخست وزیر و ایمن الصفدی وزیر امور خارجه اش باشد. این امر نشان می‌دهد امید‌های بزرگی که به نخست وزیر بسته شده بود بسیار زود به موانع جدی برخورد کرد که چه بسا هزینه سیاسی هنگفتی برای وی داشته و بر خلاف منافع اردنی‌ها باشد. منافع اردن نه تنها در این است که نسبت به همه کشور‌ها در فاصله واحدی قرار گیرد بلکه مواضع بی ثمری اتخاذ نکند که شاید به بهای از دست رفتن امنیت اقتصادی این کشور تمام شود به ویژه در شرایطی که اقتصاد اردن از اساس از هم پاشیده است.
پایگاه اینترنتی روزنامه رای الیوم نوشت: اردن اعلام کرد خواست پادشاه این کشور این است که عبدالله ابو رمان سفیر این کشور در ایران به وزارت امور خارجه منتقل شود. این تصمیم به این معنی است که دولت عمر الرزاز فعالیت سیاسی اش را با بحران سازی بی ثمر با ایران آغاز کرده است و این در حالی است که شرایط زمانه این بار به نفع امان نیست.
رای الیوم نوشت: پس از آنکه پادشاه اردن با تاخیر دو ساله تصمیم گرفت چنین حکمی را صادر کند، مقامات امان در اظهاراتی منفی اعلام کردند که قصد ندارند سفیر دیگری در ایران تعیین کنند. این در حالی است که سفیر اردن از سال ۲۰۱۶ تا کنون در خانه اش در السلط اردن به سر می‌برده است، بنابر این نیازی نبود که تاکید شود وی در السلط می‌ماند.
امان اساسا طی چند روز گذشته مواضع غیر قابل توجیهی اتخاذ کرده است، مواضعی که همه آن‌ها در همین چارچوپ قرار می‌گیرد و به این معنی است که اردنی‌ها بار دیگر از نظر موضع گیری به عربستان سعودی متمایل شده اند تا در مقابل، دو و نیم میلیارد دلار در نشست فوری اخیر از ریاض، کویت و امارات طی پنج سال دریافت کنند. این در حالی است که بین اردن و این کشور‌ها اختلافاتی از جمله بر سر جنگ در یمن و حتی تولیت اردن هاشمی بر قدس وجود دارد و علاوه بر این امان تا پیش از این به بسیاری از مواضع کشور‌های عربی، بی اعتنا بوده است.
اردن شب عید فطر کمک پانصد میلیون دلاری قطر را دریافت کرد و پیشنهاد دوحه برای اشتغال اردنی‌ها را نیز پذیرفت، اما همان روز ضد مغرب برای میزبانی جام جهانی ۲۰۲۶ و به نفع آمریکا، کانادا و مکزیک رای داد. البته می‌توان رای منفی اردن را به میزبانی مغرب برای میزبانی جام جهانی فوتبال، به رای منفی مغرب به تصدی شاهزاده اردنی برای ریاست فیفا (در گذشته) ربط داد، اما باید دانست که امان با این رای منفی، یکی از کشور‌های مهم عربی را به نفع عربستان از دست داد.
دولت اردن با این حال در همین حد بسنده نکرد بلکه ایمن الصفدی وزیر امور خارجه این کشور گفت: موضع اردن در قبال ایران بر این اساس است که هر نوع تهدید علیه عربستان سعودی مردود است و تهدیدی برای اردن به شمار می‌رود. در پایگاه اینترنتی نیرو‌های مسلح اردن نیز آمده است امنیت و ثبات عربستان، امنیت و ثبات اردن به شمار می‌رود و هر چه امنیت عربستان را تهدید کند، آن را تهدیدی برای امنیت خود می‌دانیم.
این اظهارات زمانی مطرح می‌شود که امان نیازی به تنش آفرینی با ایران ندارد. این موضع گیری همچنین در شرایطی است که به تعبیر الصفدی «شبه نظامیان طائفه ای» از جنوب سوریه به نفع اردن عقب نشینی کرده اند. علاوه بر این، این امیدواری وجود داشت که دولت جدید اردن دور جدیدی از روابط با سوریه و عراق را آغاز کند، روابطی که به گفته عبدالکریم الکباریتی نخست وزیر اسبق اردن، بدون داشتن روابط خوب با ایران امکان پذیر نیست.
بشار اسد رئیس جمهور سوریه در گفتگو با شبکه تلویزیونی العالم گفت: کشورش خواهان خیر و برکت برای اردن است. سیاستمداران و اقتصاد دانان در واکنش به این سخنان ابراز خوش بینی کردند که روابط بین دو کشور از سرگرفته شود، زیرا سخنان باشر اسد را علامت مثبتی در این زمینه دانستند با این حال امان تصمیم گرفت در مقابل متحدان اساسی سوریه یک گام به عقب باز گردد.
گذشته از این، ایران در دو کنفرانس استانبول کاملا از تولیت اردن هاشمی بر مقدسات در قدس حمایت کرد و این در حالی بود که عربستان در سطح سران در این کنفرانس‌ها شرکت نکرد. همچنین خبر‌هایی به گوش می‌رسد که عربستان تلاش می‌کند تولیت بر قدس را در انحصار خود بگیرد و شاید این امر در قالب تفاهمات با اسرائیل اتفاق بیافتد، زیرا جرد کوشنر داماد رئیس جمهور آمریکا ماه گذشته تولیت بر قدس را هنگام افتتاح سفارت آمریکا در این شهر، به اسرائیل بخشید.
دولت الرزاز کار خود را در چنین شرایطی آغاز کرده است در حالی که این امیدواری وجود داشت که دولت وی سیاست در‌های باز را در قبال همسایگان اتخاذ کند، اما بی جهت با ایرانی‌ها تنش ایجاد کرد و باز هم بی جهت به همان موضع سابق خود در قبال عربستان بازگشت. این سیاست‌ها منعکس کننده اهداف دولت نیست و شاید منعکس کننده اختلاف زود هنگام و تند بین الرزاز نخست وزیر و ایمن الصفدی وزیر امور خارجه اش باشد. این امر نشان می‌دهد امید‌های بزرگی که به نخست وزیر بسته شده بود بسیار زود به موانع جدی برخورد کرد که چه بسا هزینه سیاسی هنگفتی برای وی داشته و بر خلاف منافع اردنی‌ها باشد. منافع اردن نه تنها در این است که نسبت به همه کشور‌ها در فاصله واحدی قرار گیرد بلکه مواضع بی ثمری اتخاذ نکند که شاید به بهای از دست رفتن امنیت اقتصادی این کشور تمام شود به ویژه در شرایطی که اقتصاد اردن از اساس از هم پاشیده است.
نظر شما