از این لبخندها در عالم سیاست البته کم نداریم. یک نمونه‌اش همین لبخندهایی که جناب اون و ترامپ معلوم‌الحال به یکدیگر تحویل دادند. بعد از کلی جلسه، یکی قرار شد موشک‌هایش را نابود کند و دیگری مانورهایش را تعطیل کند. تحریم‌ها البته سرجایش ماند تا کره‌ای‌ها هرچه جمع کرده بودند در این همه سال را دودستی تقدیم کنند. شاید اگر رهبر کره شمالی کمی به سوابق برجامی رئیس‌جمهور آمریکا توجه می‌کرد، در امتیاز دادن به واشنگتن احتیاط بیشتری در پیش می‌گرفت.

این فقط دولت‌ها و سیاستمدارها نیستند که لبخند می‌زنند. گاهی طبیعت هم به مردم لبخند می‌زند، ولی ما قدر نمی‌دانیم. نمونه‌اش همین توفان دوشنبه‌شب. باران و باد در آستانه فصل تابستان انصافا لبخند طبیعت نیست؟ اما همین لبخند به لطف آماده نبودن مدیریت شهری بخصوص در پایتخت، تبدیل شد به کلی شاخه شکسته و حادثه بزرگ و کوچک. قبلا فقط باید از زلزله و سیل می‌ترسیدیم، حالا باد و باران هم به فهرست ترس‌هایمان اضافه شده است!