خبرگزاری فارس- گروه رسانه: «سعید غفاری» در مطلبی با عنوان «جریان شناسی رسانه‌های ضد دولتی سوریه» نوشته است: پروژه رسانه‌های جایگزین در سوریه را باید به عنوان یک قالب و پلتفرم ارتباطی-سیاسی مطالعه کرد. پروژه فوق پیش از آغاز بحران در سال 2011 در سوریه کلید خورده بود. تأسیس شبکه «بردی» توسط غرب که البته با شروع بحران تعطیل شد، تلویزیون اورینت و پرتال اینترنتی «زمان الوصل» نمونه‌هایی برای این ادعا هستند.
بحران سوریه از آغاز عامل شکل‌گیری روزنامه‌نگاری شهروندی در سوریه شد. فرصتی که حمایت کنندگان خارجی روی آن سرمایه‌گذاری ویژه‌ای کرده بودند.
به نظر می‌رسد در تقسیم کار انجام شده برای به بحران کشیدن سوریه، قطر تنها بخشی از پشتیبانی رسانه‌ای را برعهده داشته است.(چنانکه عربستان، امارات و ترکیه در بخش‌های مالی و نظامی و سیاسی فعال شدند).

سازمان‌هایی مانند آژانس همکاری اطلاعات فرانسه (cfi) سازمان کار آفرینی بین المللی آمریکا، سازمان حمایت از رسانه‌های بین المللی دانمارک (ims) و مطبوعات آزاد هلند(fpu)، به صورت خاص پروژه رسانه‌های جایگزین را طراحی و در سوریه تا امروز هدایت کرده‌اند.

در این میان نباید از تمایل و البته ایجاد مرکز رسانه‌ای ترکیه برای فعالان سیاسی و رسانه‌ای جهان عرب پس از بهار عربی غافل بود.

برای درک و شناخت آنچه اتفاق افتاده است در ادامه رسانه‌هایی که در این دوره بوجود آمدند را مرور می‌کنم:

بیش از ده کانال مخالف (همه در خارج از کشور سوریه) از ابتدای بحران سوریه تاسیس شد: مانند کانال «الجسر» که «دیر الزور» هم نامیده می‌شد/ «سوریة 18 آذار»/«سوریة الغد» (بسته)/ کانال «حلب الیوم»/ کانال «شدا الحریة»/ کانال «السوری الحر» که فعالیت اصلی آنها بر روی اخبار مناطق بحرانی سوریه و تحولات جنگی در این کشور، متمرکز بود.

کانال «سوریا الشعب»، همزمان با بحران سوریه با حمایت یک تاجر اردنی ایجاد شد که البته پس از سه سال به دلایل مختلف تعطیل شد.

کانال «شامنا»، که عمر بسیار کوتاهی داشت.
کانال «بردی» که با حمایت غرب و پیش از بحران ایجاد شد و سپس تعطیل شد.

تلویزیون «أورینت» متعلق به تاجر سوری (غسان عبدو) که در سال 2008 تاسیس شد و از ابتدا روی مساله سوریه تمرکز کرد. این کانال تلویزیونی پس از بحران به «ورینت نیوز» تغییر نام داد. دفتر اصلی آن هم اکنون در امارات متحده عربی است. همچنین دارای دفاتر متعددی در ترکیه است.

خبرگزاری «سمارت للأنباء» برای تبدیل شدن به یکی از منابع مهم اخبار و تصاویر انقلاب سوریه، اما بدلیل بحران‌های مالی توانایی آن بسیار کاهش یافت.

خبرگزاری‌های «ثقة» و «خطوة» و «قاسیون» و «بلدی نیوز» و «مرکز حلب الإعلامی» دیگر مراکز خبری هستند که بر بستر اینترنت شکل گرفتند.

«شبکه حقوق بشر سوریه» که خود را متخصص در نظارت بر تعداد قربانیان درگیری و استفاده از سلاح‌های ممنوعه معرفی کرده است در واقع از اساس یک خبرگزاری است. بسیاری از وبسایتهای دیگر مانند «زمان الوصل» که قبل از بحران فعالیت خود را آغاز کرده بودند نیز به عنوان بخشی از رسانه‌های جایگزین باز تعریف شدند.

فیس بوک و یوتیوب به ویژه در ابتدای بحران سوریه، نقش مهمی در انتقال رخدادهای بوجود آمده در داخل برای مخاطبان خارجی ایفا کردند.

صفحه «انقلاب سوریه علیه بشار اسد» در ژانویه 2011 ایجاد شد، که بعدها به «شبکه خبری انقلاب سوریه» تبدیل شد.

علاوه بر صفحات منطقه‌ای(شهری) مانند: «شبکة شام» فی مارس/آذار من نفس العام، و شبکة «أوغاریت الإخباریة» فی مارس/ آذار أیضًا (مغلقة)، و همچنین صفحات منطقه‌ای از قبیل «شهبا برس» و «الرستن» و «مرکز إدلب الإعلامی» و مرکز حماة الإعلامی، و «شبکة نبأ» و «شبکة یقین»؛/ صفحات دفاع مدنی در چندین منطقه برای مستندسازی اخبار امدادرسانی (مانند دفاع مدنی سوری در ادلب و دفاع مدنی سوری در حومه دمشق) فعالیت‌های گسترده‌ای را آغاز کردند. البته بسیاری از این کانال‌ها به علت پشتیبانی کم و عدم تداوم، یا تعطیل شدند و یا با عناوین جدید فعال شدند.
انتهای پیام/