رضا درمیشیان در نامه‌ای به حسن روحانی نوشت:

«جناب آقاى دکتر حسن روحانى

ریاست محترم جمهورى اسلامى ایران

من همان فیلمسازى هستم که در شب سى و دومین جشنواره فیلم فجر براى آن که دولت شما در برابر گروه‌هاى فشار آسیب نبیند، به فشار مسئولان مجبور به انصراف از دریافت جوایز فیلمم شدم، فیلم «عصبانى نیستم!».

پنج سال از عمر این فیلم مى‌گذرد اما گویى پنجاه سال بر من گذشته، فیلمم همچنان بلاتکیلف است و هر بار به بهانه‌اى مانع نمایشش مى‌شوند.

سرانجام با تضمین مکتوب سه مدیر رده بالاى سازمان سینمایى قرار بود چهارشنبه بیست و پنج بهمن «عصبانى نیستم!» رنگ پرده سینما را ببیند اما باز هم از نمایشش جلوگیرى به عمل آمد.

آیا دریافت پنج پروانه نمایش با سانسورهاى مختلف، تائید فیلم در کمیته بازبینى آثار توقیفى، انتخاب چهار تاریخ اکران توسط مسئولان سینمائى و چهار بار ثبت تاریخ اکران در شوراى صنفى نمایش، دریافت تعهدنامه کتبى تاریخ قطعى نمایش فیلم از مسئولان سینمایى، پنج سال سکوت و انتظار، درخواست و سوال نمایندگان محترم مجلس از وزیر محترم ارشاد ، هزاران ساعت پشت در اتاق مدیران سینمایى انتظار کشیدن ، صدها هزار بار پله هاى سازمان سینمایى را بالا و پایین کردن، سوال و جواب و باز هم سوال و جواب براى نمایش عمومى «عصبانى نیستم!» کافى نیست؟

آیا در شرایطى که حضرتعالى مدام از حق سوال ، حق انتقاد، حق اعتراض و حق شهروندى سخن مى گویید باید فیلمم را پس از چندین و چند دفعه سانسور باز هم تکه تکه کنم؟

من و دیگر سینماگران مستقل در حسرت تحقق شعارهاى انتخاباتى‌تان به هنر و نگاه‌تان به عرصه سینما هستیم. فضاى امنیتى در عرصه فرهنگ و هنر در شان سینماى ایران نیست.

جناب آقاى دکتر روحانى

من دو بار به «تدبیر و امید» راى داده‌ام ، اما بى‌نهایت ناامیدم.

رضا درمیشیان

نویسنده، کارگردان و تهیه کننده «عصبانى نیستم!»»