به گزارش ایسنا، پس از جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، دوباره این بازی‌ها به اروپا بازگشت. ایتالیا میزبانی جام جهانی ۱۹۹۰ را بر عهده گرفت و با توجه به برخورداری از بازیکنان قدرتمند خود می‌خواست به بهترین شکل ممکن این بازی‌ها را به پایان برساند. با این حال این اتفاق رخ نداد و آلمان غربی قهرمان شد.

رقابت‌های این دوره آخرین حضور تیم شوروی و دو آلمان شرقی و غربی بود. ژرمن‌ها چهار سال بعد با یک تیم متحد در جام جهانی شرکت کردند. آلمان با هدایت فرانتس بکن باوئر و بهره گیری از بازیکنانی همچون لوتار ماتئوس، آندراس برمه، رودی فولر، یورگن کلینزمن، کوهلر و هاسلر توانست به دیدار نهایی برسد و برابر آرژانتین قرار بگیرد.

ژرمن‌ها پس از پیروزی ۴ بر یک مقابل یوگسلاوی و ۵ بر یک برابر امارات توانستند به دور دوم صعود کنند. ماتئوس نقش مهمی مانند دوره گذشته در تیمش داشت و رهبری آلمان را در خط حمله بر عهده گرفت. او توانست در دو بازی نخست، سه گل به ثمر رساند. شاگردان بکن باوئر در ادامه توانستند هلند را ۲ بر یک شکست دهند و برابر چک اسلواکی با یک گل پیروز شوند. سپس آلمان برابر انگلیس قرار گرفت و پس از تساوی یک بر یک، در ضربات پنالتی ۴ بر ۳ پیروز شد.

در مقابل آرژانتین، مدافع عنوان قهرمانی مانند تیم سال ۱۹۸۶ نبود و دیگو آرماندو مارادونا از زانو و قوزک پا آسیب دیده بود. به جز کلادیو کانیگیا بقیه بازیکنان تیم در سطح پایینی ظاهر شدند. نخستین شگفتی بازی‌ها در دیدار افتتاحیه رقم خورد و این تیم با یک گل مغلوب کامرون شد. در نهایت آرژانتین توانست با قرار گرفتن در رتبه سوم به دور بعد صعود کند.

آلبی سلسته در جام جهانی که بازی‌های دفاعی به نمایش گذاشته شد و اغلب بازی‌ها با اختلاف یک گل به پایان رسید توانست در یک هشتم یک بر صفر برزیل را شکست دهد و در مرحله بعد به لطف ضربات پنالتی یوگسلاوی را پشت سر بگذارد. آرژانتین باید در نیمه نهایی به مصاف ایتالیا می‌رفت. آرژانتین مارادونا در یک بازی به یاد ماندنی در ۹۰ دقیقه برابر میزبان مساوی کرد. سرخیو گوی‌گوچئا که به جای نری پومپیدو وارد زمین شده بود نقش مهمی در ضربات پنالتی داشت و آلبی سلسته توانست ۴ بر ۳ پیروز شود. آرژانتین با شکست میزبان در حالی توانست خود را به فینال برساند که آلمان شانس بیشتری برای قهرمانی داشت.

دیدار نهایی بین این دو تیم یکی از کم هیجانترین فینال‌ها بود. این بازی در هشتم جولای در ورزشگاه المپیک رم برگزار شد و تنها یک توپ از خط دروازه‌ها عبور کرد. داور در دقیقه ۸۵ یک پنالتی به نفع ژرمن ها اعلام کرد و برمه تک گل قهرمانی را به ثمر رساند. آرژانتین نخستین تیمی لقب گرفت که نتوانست در فینال‌ها گلزنی کند و ژرمن‌ها برای سومین بار قهرمان شدند و توانستند از این لحاظ به ایتالیا و برزیل برسند. با این حال رکوردی خاص به بکن باوئر رسید. او توانست نخستین فردی باشد که به عنوان بازیکن و سرمربی قهرمان جهان می‌شود.

انتهای پیام